Violeta Gashi: Krijuesi dhe bleta e xhabraili

Prishtinë, më 02.Vlll.011

                                    KRIJUESI DHE BLETA E XHABRAILI

Bleta:                          Xhabrail, Qiellin Humbet por tek Unë mirë se erdhët përkohësisht!

Xhabraili:                   Nuk Dorëzohem, sepse unë jam Zoti dhe ai që Nuk shkon rrugës

                                    Sime ia Marrë Zemrën e mirë se iu gjeta!

Bleta: Ah, edhe pse e Di si jeni Nuk mund as t’veproj si ju e madje t’Veproi fare pasi Zoti ka Qiellin dhe Mua por tek Unë do t’Qëndrojnë  secili-a që Shkojnë n’Rrugën e Zotit e qëndrojnë edhe ata si ju!

Xhabraili:                   Shohim, kush  ka për t’ Fituar por më Sjellë Mjaltë e Lëri fjalët.

Bleta:                          Ua, as imponimin Nuk e pranoj por pasi këlyshët e juaj kanë qelizën

Fillestare nga Krijuesi edhe pse kanë lindje dhe rritje nga ju e kështu Unë duhet të bisedoj a jo të Bisedoj.Pastaj ndoshta, ka Lindje këlyshi e Unë e Njohë si me qenë i imi apo ndoshta ka Orjentimin nga ju por Nuk e Praktikon fjalën e juaj dhe prapë është si këlyshi im!..

Xhabraili:       Mendimi Juaj, por Krijuesi s’ka për t’iu Ndihmuar në asnjë Pikë e                   Mjaltën s’ma dhe por do ta Marrë nga bijtë-at e Juaja.

Krijuesi:          Mjaltën, merrëni por përkohësisht.Sepse si në Qiell, jeni i Humbur edhe në Tokë por po presë mos Pendoheni dhe s’iu Fali pa u Penduar së bashku me këlyshët e juaj.

Bleta:  Ah, bijtë-at kanë zogj-zogjët Leht shkojnë tek këlyshët apo edhe tek vetë Xhabraili!

Krijuesi:          Mos Shqetësoheni, sepse i Vjen Fundi por Ju Ecëni tek bijtë-at dhe zogjët që t’i Qëndisëni.

Bleta:  Xhabrail, pse dje dhe sot keni ngrënë vetëm bijë-a të Ndriçuara a s’i keni Ngrënë pasi i Kujtojmë dhe Nderojmë në çdo moment?!

Xhabraili:       Sepse barkun, ma Mbajnë se zogjët-zogj dhe vetëm Luajmë me këta.

Bleta:  M’i Tregoni, këlyshët që m’i kanë ngrënë bijtë-at apo ndoshta ju vetë i keni ngrënë?!

Xhabraili:       Nuk e Di, sepse m’i Sjellin si patate të fërguara por edhe me Ditur e keni Kot pasi nuk i Ngjallëni.

Bleta:  T’i Njohë, s’është Kot por do t’Luftoj vetë t’i gjejë e pastaj do t’iu dhë Thumba dhe Gozhda se zemrat s’ua Marrë pasi Plaga shërohet e Fjala s’Harrohet.

Krijuesi:          Bletë, Ecëni se Unë ua Mundësoj në çdo Pikë mos Rrëzimin edhe pse ndoshta do t’keni rrëzim!

Bleta:  Do të Eci, me bijë-a se më Obligon ngrënia nga Xhabraili a Ngrënie s’ka pasi i Kujtojmë dhe pasi si dje e poashtu sot bijtë-at e zogjët Kanë Pasqyrë të Ndriçuar nga çdo ngrënie.

Xhabraili:       Ecëni, por e keni Kot pasi asnjë Rrugë se Mbaroni se këlyshët m’sjellin tjetër Zemër dhe juve iu shkon jeta rrugë.

Bleta:  Nuk Dorëzohem, sepse iu vjen Dita t’shkoni n’Gehen e Unë me bijë-a dhe zogj n’Parajsë.

Krijuesi:          Sa e Bukur jeni Bletë, sepse mendoni për të gjithë por disa bijë-a dhe zogj kanë ngjyrë t’Verdhë në Dërrasë t’Pastër edhe pse ndoshta kanë Diploma por pa Dëshmi n’Dritë nga çdo lëmi apo i kanë t’Ajërit.

Bleta:  Do t’iu dhë, ma tepër Mjaltë nga çdo lëmi i Madhërishmi Ynë dhe kështu njeriu i Vjetër nga i Riu e Shkëlqehemi.

Xhabraili:       T’më kishit Dhënë Mjaltë dhe t’kishit Shkuar n’rrugën time, s’do t’iu kisha ngrënë siç e Quani Ju por për mua është Ngrënie pasi barku im për një kohë është i Mbushur!

Bleta:  Edhe pse bisedoj me ju, Mjaltë s’iu dhë por Gozhda me Kokë e Zemrën s’ua marrë pasi s’kam lindje si ju.

Krijuesi:          Satanait, duhet Dhënë Lajmi i Mirë dhe nëse Satanai s’e Praktikon është dyfishë Mëkatar.

Xhabraili:       Pasi jam, s’duhet të Pendohem por t’Jetoj edhe Ketë kohë t’pakët që m’ka mbetur duke Ngrënë vetëm bijë-a se zogjët s’më Kënaqin.

Bleta:  Xhabrail, pse thua që  keni stërmbesa e stërnipa t’mi?

Xhabraili:       Sepse një nga këlyshët e mi, është bërë një mish i vetëm me ndonjë bijë t’Juaj pasi gjer kur kanë Vendosur e pikërisht kur kanë krijuar fryte këlyshi im ia ka Plotësuar t’gjitha Pikat por pastaj bija e Juaj ka jetë t’Rrjepur e aq ma keq s’mund t’Ndahet pasi rrethi e Përqeshin.

Bleta:  Vërtetë, jo dy fytyra por dhjetëra fytyra keni por prapë jeni i Humbur pasi vjen një Ditë dhe bija Kthehet n’Lindje dhe aq ma Bukur që bija Kthehet me Fryta pasi Frytat Shkojnë tek Nëna e juve gishtat n’gojë!

Xhabraili:       Edhe me kaq, duhet t’Kënaqem pasi çdo ditë jeta m’Shkurtohet dhe s’kam Ditur n’fillim t’Filloj Rrugë për jetë t’Gjatë e t’Pendohem s’kam Llogari pasi Varfëri n’Pranga siç ka Bleta.

Bleta:  Bijtë-at dhe zogjët që s’e Di a janë Gjallë, ku m’i keni lënë?

Xhabraili:       Ju, Mbani bijtë-at dhe zogjët por i Mbani edhe këlyshët e mi si dhe mua e këlyshët e mi edhe pse më Ushqejnë s’më Tregojnë ku janë bijtë-at dhe zogjët e Juaj.

Bleta:  Xhabrail, pse gjithmonë mbani këmbën mbi këmbë?

Xhabraili:       Sepse iu Nderoj, pasi më Ushqeni se atë ditë që s’kam Ushqim s’iu dhë respekt e madje Respekt fare.

Bleta:  T’më kishit respektuar, s’më kishit ngrënë bijë-a dhe zogj e t’më kishit Respektuar kishit Praktikuar Lajmin e Mirë nga çdo anë që iu kam Dhënë.Pastaj Xhabrail, keq Nuk t’bëj por edhe s’ta Toleroj dhe a i Praktikoni ç’iu kam thënë është çështje e juaja e Unë larg e Larg juve gjersa t’Pendoheni me dhjetëra t’Mira n’Praktikë.

Krijuesi:          Bletë, përveç që e Mësoni Xhabrailin me këlyshë Duhet edhe ta Luftoni dhe Unë jam Krahë për Ju në çdo moment nëse shkoni në Fytyrë e për ketë iu kam Krijuar që t’Krijoni Mjaltë si dhe ua kam Lënë dy brirë që t’sundoni t’Keqen!...                      

 Shkroi: Violeta Gashi