Mendime
Xhevat Rexhaj: Realitet i dhimbshëm
E premte, 07.08.2009, 09:33 PM

Të dashur dhe të respektuar lexues të kësaj faqeje shqiptare.
Pushimet 1 muajshe i mbarova dhe tani më ju kam kthyer përditshmërisë 11 muajshe në vendin ku punoj dhe jetoj. Me shpresë se shumë bashkëatdhetarë të mi janë kthyer gjithashtu shëndosh e mirë nga atdheu në vendet ku jetojnë dhe punojnë, vendosa të qesë në letër një preokupim timin.
Nga Xhevat Rexhaj
Do të ndalem në një realitet, që për mua është i dhimbshëm dhe fare i pakuptueshëm dhe i pakapshëm për mendjen time, komunarët e Istogut dhe e paudha e tyre katastrofale. Kam fatin që në komunen time të i njoh që të gjith ata që janë në pushtet dhe sidomos ata që mund dhe duhej të vendosnin për Istogun, pra kuptohet edhe për rrethinen. Që të gjithë thuaja janë aty te gjenerata e ime, njerëz që kan kryer fakultete, njerëz me një bagazh goxha të mirë moral e familjar në të kaluaren, dhe njerëz të dijes së zanatit të tyre. E tera do të ishte ideale sikur une kësaj radhe totalishtë të mos zhgenjehesha me performancen e tyre dhe mosditurin e tyre se në cilen kohë dhe në cilin vit jetojnë.

Më shumë për këso budallakish një herë tjeter, tani do ndalem aty ku më dhemb mua dhe mijra qytetarëve të komunës së Istogut.
( kam zhvilluar shumë biseda me shumë qytetarë)
Athua a ka lindur më i madhi i shqiptarëve Presidenti Ibrahim Rugova në Cerrcë pra komunen e Istogut?
Po, të nderuar lexues tërë bota e dinë që Dr. I. Rugova ka lindur në Cerrcë, por komunarët tanë më në krye me LDKnë ka 2 vite që më bëhet se kanë harruar. Kanë harruar që edhe ata që janë sot në pushtet janë nga merita e atij Njeriu të madh, kanë harruar se ai e ka dashur tërë kombin shqiptarë por kurr nuk e ka harruar Cerrcen, kanë harruar se vetë cerrcasit ishin ata që me vrull u hodhen pas idesë së tij për LDKnë dhe shtetin, kanë harruar se qytetarët po kuptojnë që pushtetarët dhe LDKja e Istogut vetëm kur ka fushata e përmend emrin e tij, kanë harruar shumë, mëkat ju qoftë të gjithëve.

Sytë e qytetarëve të Istogut e dëshirojnë të shohin diq që mund të preket dhe të shihet me emrin e Ibrahim Rugovës, ndoshta këtë vit do të filloi diq në këtë drejtim, mbes une dhe mbeten qytetarët e Istogut me shpresë, pas bisedave të zhvilluara në Istog në muajin korrik 2009.
Komentoni
Artikuj te tjere
Alfred Papuçiu: Letër dërguar Presidentit amerikan, Barak Obama
Agim Vuniqi: Rrnoftë Enveri, rrnoftë Zymeri
Selim Hasanaj: Popujve me ''kulturë'' banale ua shef sherrin
Blerim Rrecaj: Kush e terrorizon atdheun
Enver Visoka: E verteta e besimit ne relikte
Antoneta Marku: Dy lajme të mira nga politika e keqe
Selim Hasanaj: A po i kalonë mirë mërgimtari pushimet vjetore në atdhe?
Agim Vuniqi: Të gjithë e ndajnë përgjegjësinë për gjykim të drejtë
Valon A. Syla: Hollë midis Gjilanit dhe Xhihadit
Enver Bytyçi: Pse nuk mund të funksionojë ideja e ndarjes së Kosovës?!
Jeton Ameti: Maqedonia Veriore dhe Shqipëria Lindore
Blerim Rrecaj: Bisedat e përsëritura
Qemal Sakajeva: Çfarë besohet dhe çfarë nuk besohet?
Petrit Kuçana: Një këpucë “shqiptare” për Bregoviçin...
Albert Zholi: Gazetaria si urë lidhëse
Naser Aliu: Letër homoseksualëve shqiptarë
Agim Vuniqi: Hesapi i qëruar, të nxjerr të nderuar
Berat Buzhala: Në mes Thatcher dhe Chavez
Ilir Dardani: Dardania per Shqiperine miliona euro - Shqiperia per Dardanine nje serb me shume zero!
Agim Vuniqi: A e kapërceu Republika e Kosovës "fruthin" politik