Ismet Tahiraj: Cikël poetik

Ismet Tahiraj

Numrat e telefonit t’ i kemi të përbashkët
T’ flasim nëpër kohë të lashtë
Se një udhë s’ na hedh udhës
Shurdhmemec do i kthehemi kullës
Numrat e telefonit t’ i kemi të përbashkët
Fëmija lind memec e hiç i shkathët.
2.
udha na shpje udhës
gjenealogji e shurrës….
3.
fëmijës patjetër i duhet ushtrimi
ngërç i bie kërdhokulla
e huq shpëtimi…
II.
Fjalët derdhën si barrë
Hark i Dubravës, bie mbi dardhë…

RRETHI I ZHVESHUR

Ëmë e bijë, të bardha
Me shtat selvi ,oh ç’ bukuri?
Rrëshqasin duarve , si ngjala , taverneve
Oh ,ç’ rreth mavi , mbi gji?
Zana përrallore, ç’ fantazi?
Ai hundshkabë, korpulent që s’ di me u ngi
Po, po mami ai picirraku
Si pleshtpularie, kudo më lëpi
Dhe s’ ka ndot , as mëri.
2.
grua apo fantazmë
a krua për të gjithë

etja vije me etjën
tinëzisht….

N’ RROGOZ TË BUTË

Rrogoz i shtruar butë
Për dhjamosurin kurnac
Kishte parë ëndërr llahtari
Që minjtë i grimconin paratë
Hovshëm u ngrit n’ mesnatë.
2.
n’ arkë i kishte paratë
pale , pale ,kishte vënë dhjamë
siklet i tmerrshëm , o xhan
duar dridhës
kur pinte kafe me filxhan….

Dikush paratë ia kishte përlarë
Falso, i kishte dhënë më parë.

I dhjamosuri kur deshi t’ blejë
I tha shitësi: këto para më s’ vlejnë……

TYMNAJË VDEKJE

Dera erë tymi dendurisht bie
Kokë me kokë nëpër tavolina
Përshpërisin gotat cakërrohën.

Jasmina bëhet flutur pranvere
Zotërinjtë në buzëqeshjet e saj ngatërrohen.

Dhoma erë alkooli bie
Fjalët kutërbojnë jargitje.
2.
dikush futurës t’ ia thithë gjinjtë dëshiron
tjetri më xhentilesë-spektrin

dhoma mbanë erë vdekjeje ngjyrash

L E M Z O J

Lemzoj, në guvën e gjoksit tim ka mëri
Pahiri duart i kisha shtjer n’ xhepa
Fërshëlleja trotuarit
E shoqja e Xhemkos n’ aneksin e kujtimeve
Si bimë hithi me doli
E bujshme, harvallinë.
2.
pahiri duart kishin ngel’ n’ xhepa
për inat dielli i qershorit , sos
qerosi Xhemko hingrizët
pelë e tij i rri mbi kokë
3.
pranova dhe pelat tjera
pas hamshorëve
godasin me shqelma
krifë e frizurës s’ tyre
farfurin fort….

pahiri unë vështroja
kraharorin shkëmb
Xhemkoja e çonte
Prej toke , n’ qiell
Prej qiellit në tokë…
4.
shkriheshin ai dhe pelë e tij
gaz e lot….

PA SKLEROZË

( Ibër, Mitrovicë 2007 e tutje)

Ikë mbase më tha vetja , tutje ikë
S’ ka për ty aty derë , as mik.

Mos i merr gjërat shumë serioz
Aty ka më tëpër leprozë

Syve mos u lë
Sklerozë…..
2.
ikë me tha vetja tutje ikë
dro te pret një heshtje
e një thikë…
Ismet Tahiraj: Cikël poetik

DY DËRRASA EKSIK

Barkqitjet na hanë
Këmbkërcure
Nëpër hi,
E gishtat kalanicave.

Herbarium memec i lashtësive

Dy dërrasa eksik
M`i dhanë
Shoqatat humanitare.
II.
Ec e dil , e ec
Fjalëthërrave
Sa shumë gojëve
U qelbet era…

MË VAJË N’ BUZË

Unë s’ pashë as një njeri
As një t ‘ tillë n’ panagjyr
Unë pashë një kërthi
Më vajë n’ buzë , e syshqyer.
2.
turma ecte avash , avash
kujdes vëlla , kujdes
po e shtypni këtë kërthi
mëkat!
3.
se ai nga zori, doli këtu
këtu lyp e qanë hallin,
ndoshta ju s`e dini
shtëpi e prindër
lufta ia kalli…
4.
kujdes vëlla , kujdes
ai rritet
e koha shket…

A C A R
(9.12. 2006 )

Në të madh acar
Tëpër ngrohëtsirë.

Udhëve u qesin
Bar pleshtash.
2.
klounet
klonojnë kuq!
3.
deomos puritanije
e Ditës.

RRËKESË SË IBRIT
 
             Ujë rrëkesë së  Ibrit
              nuk pi ,
             më pelegrinazhet
             Si krahosh rreth qafe
             Kurthohem tani.
             2.
             E zë , erë e tmerrshme po fryn
             Po  heq çatitë,
             Pelegrinazhet e Ibrit
             Më sytë vetetimë
                         3.
            Se kush atje , nuk ka tretur
           As, ikur kush, as zemrat nuk kanë
           Rrëkesë së Ibrit , dot nuk pi
           Vdekjet e haretë, më lidhin, gjerdan.
 
         Kush ikën , kush atje shkon
         Etjën ta shuajë , të përndezur,
         Një magjepse me  trazon
         E fjalët e tjerrura, na i trodhën.
         4.
         Rrëkesë së Ibrit , më nuk pi           
         Ato që veç pelegrinazhet
         na  hedhin në fytyrë.
 
 
                Shtëpive ende të ngrehura
                Era tmerrshëm po fryn