Përparim Hysi: Prapë dashuroj

Prapë dashuroj

(cikël me poezi lirike)

Nga Përparim Hysi

1.  Pse?

Pse më bëhet sikur vjen?

(Vjen një mike që e dua)

Vjen? Apo kështu më pëlqen?

Çfarë po ndodh kështu me mua?

Zemra dridhet dhe rënkon

Sepse shpirti aq ma do

Ah, moj zemër që s'harron!

Ç'të harrosh? Që, obobo!

Se kur vinte djalërisë

Qe"ilaç" që shëron

Ndaj dhe"plaga" pleqërisë

Nën korë, zë e pikon.

2. Prapë dashuroj

Më ka zënë malli

Dhe nuk kam si e mohoj

Unë, kokëbardhi,

Prapë dashuroj.

Nuk kam si e bëj hasha

NJë syulli

Ah, që e"qafsha!"

Më hëngri  me sy.

Jo veç me sy,

Por fët-fët me vetull

Më plaçin të dy

Se, ende, s'kam vdekur.

Shkova pas syrit

I dola përballë

Në palcë të  dimrit

E"hëngra" të gjallë.

3. I vetmuar

I vetmuar kam mbetur unë

(shpreh dëshira pa"doganë")

Dua t'i gjej pak vetes punë

Thërres miken në "mejdan"

Punë e madhe, në nuk është

(Vet Ali e vet "kadi")

Mendja ime ia bën "fësht"

Për akcilën dashuri.

Mendja ka dalë nga burgjia

As  njeh gardh dhe as  sinore

E thërret nostalgjia

Tutje, në kohërat rinore.

Tutje, në kohërat rinore

Në ca çaste të pakthim

O vetmi,  je fare "qorre"

Mblidhe mendjen, Përparim!

4. Ç'më bëre?!!!

Ç'më bëre kështu, moj balukedredhur?

Më erdhe këtu, fare papandehur.

Fare papandehur, si një befasi

M'u hodhe në kokë, porsi gjarpëri!

Malli yt i mbledhur, gjatë kohës:pikë-pikë

Mbi mua është derdhur, më"veli" içikë.

5. Trishtim *

Mikut tim, KOZMA  ÇUKO!

Jam si një dru i zhveshur nga gjethet

Mbi zemrën time ka rënë trishtimi

Në palcë të janarit më  zënë"ethet"

Po kërcet dhëmbët Përparimi.

Kështu po ndodh, jo se kam  ftoht

Por mbi shpirtin tim sikur ka rënë dëbora

Trishtimi më bën vërtet të dobët

I trishtuar jam nga një lajm i dhimbshm që mora.

NJë mik i shtrenjtë imi, iku në amshim

Ndërroi jetë fare papritur

E këputën hallet dhe stresi mikun tim

Ah, lamtumirë! Sa je e hidhur!

*Ndërroi jetë më 12 janar 2019

Tiranë, 17 janar  2019