Kulturë
Agim Gashi: Jetë varri
E enjte, 18.03.2010, 10:56 PM


Agim Gashi
Jetë varri
Në këtë natë acari
I vetmuar në dhomën e errët
Si errsirë varri
Vendosa ti shkruaj rreshtat e zymtë e të zi
Që kohët e fundit i mbaja në vete
Se mu dukeshin sekrete të pa shpalosura
E sonte doja ta di si duket varri
Si do të dukesha unë atje
Dhe a ka dallim varri i kësaj jete
Me varrin e botës tjetër
A dallon vetmia i të gjallit
Nga vetmia e të vdekurit
Ngadalë por gjithnjë e më sigurt
Po shkoj rrugës së pakthimit
Rrugës drejt vdekjes
Drejt varrit
Nëse do të kem varr
Oh sa trishtim
Dhe vjen dita e vdekjes
Dikujt do ti dhimbsem
Dikush do të qaj
Dikush do të gëzohet
Dikush më përshëndet
Më këngën e Adelina Ismailit „Shko n´RRS“
Dhe nëse kam fatin të kem varr
E më dërgojnë atje
Në varreza diku
Me hoxhë a me prift
Për mua ska rëndësi
Bën edhe pa ata
Me rëndësi është
Se kur të më lëshojnë në varr
Do më bie drita e kësaj bote
Për hern e fundit-aman
O Zot çfarë dhimbje do të jenë
Ato të mija kilogramëve dheu
Kur të bien mbi mua
Për tu bërë dhe
Dhe posa të më kenë varrosur
Varrtarët do gëzohen që u krye puna e tyre
Dikush do të thotë
E pat puna e tij
Një më pak
E unë i vdekur pres natën e parë
Gjerdek nuk është varri
Atje n´thellsi
Në atë errsirë ferri
Do të më vërsulen dy korba të zi
Që të ma hajnë nga një sy
Se edhe ashtu vlerë më nuk kanë
Gjaku nuk pikon
Gjak në varre nuk ka
Pastaj do fillojnë fazat e prishjes
Sëpari qelbet truri
Fillojnë krimbat të lëvizin
Të hanë çka të gjejnë në trupin tim të vdekur
Dhe unë që kam dhjam të tepërt
Edhe krimbat do të dhjamosen
Si bibanët që dhjamosen për bajram
Krimba të shëndoshë
Të bardhë e me zanat
Për ta ngrënë edhe pjesën më të imët
Të mishit tim
E pas ca ditësh
Do të bëhem skelet
Nuk do të dashurohem më
Skeleti im do të dridhet nga të ftohtit
Nuk do e shof veten më kurrë
Sa interesante jeta e varrit
As pasqyrë atje nuk ka
Por nëse më dërgon fjalë
E dashura ime që e dashta aq shumë
Se do të më kthehet përsëri
Do e filloj luftën e pamshirshme
Me krimba e korba
Sëpari do i kthej sytë e mi
Po mos të jenë sytë sdo ketë as dritë
Pastaj mishin që ma hëngren krimbat
Do ua marrë përsëri
E pjesë-pjesë të imta
Ta vej në skeletin tim
Të dukem si njeri
Do i jepi fuqisë sime për dashuri
Duke i larguar dhe e drrasa
Nga varri im
E ti kthehem ylberes sime
Me ngjyrën mbretrore
Do të dukem si shafran i artë
Vetëm era varr do më vijë
Ajo do ta ketë aromën e kopshtijeve
Tallazi i flokëve të saja
Do lëshon erë të butë pyjesh
Erë të fushave të shkërmoqura
Ndërsa unë do lëshoj patjetër
Erë të tharë nga jeta ime e shkuar
Dhe do bërtas si zogu në hamulloret e djegura
Si fyelli i ëmbël i bariut
Endërr e jetës së shkuar
Vallë a kam jetuar ndonjëherë
Si paskam marrë frymë pa Ty
Dhoma e errët si varri
Nis të marrë dritën e agimit
Vesa duket që ka mbuluar natyrën
Arat akoma në gjysmë errsirë
Ia lëshojnë përkdheljen jetës
Burimet e pastërta prroje detra e lumenj
Dhe lot të kthjellët të dashurisë
Cicërrimat e zogjëve të magjepsin
Oh sa mirë që nuk qenkam në varr
Mos vdeksha kurrë
Pa të shti edhe njërë
Në gjiun tim
Ditët pa ty janë të errta
E nata si ferri
Sepse pa ty
Erë varri më vie
I gjallë e i vdekur jam
Vetmi e pëjetshme është kjo
E unë akoma jetoj për hatrin tënd
Komentoni
Artikuj te tjere
Agron Shele: Rreth mrekullisë së poezisë Eseniane
Pjetër Domgjoni: Bisedë me Shqiponjën (II)
Ferit Ramadani: Hiroshima ime Shqipëri!
Kristaq Turtulli: Fragment nga romani "Dëgjo floriri im''
Kalosh Çeliku: Treshi përsheshi gërhet për Liri
Flet ish aktorja e cirkut “Mjeshtre e madhe e Punës” dhe poetja Vitore Sallaku
Pilo Zyba: Një planet i banuar në orbitën shpirtërore poetike
Pjetër Domgjoni: Bisedë me Shqiponjën (I)
Nuhi Veselaj: Drejt standardizimit të gjuhës shqipe (V)
Kalosh Çeliku: Dita e verës
Bilall Maliqi: Tek guri ndarës
Nusret Pllana: Atdhetarët bëjnë faktet e historisë së një kombi
Këze Kozeta Zylo: Ali Pashë Tepelena, Bonaparti mysliman...
Camaj, i plotë në 85-vjetorin e lindjes
Sami Islami: S’të lejoj m’i ba shumë vjet!
Shefqet Dibrani: Poezia e Arif Molliqit
Cikël poetik nga Sabit Idrizi
Qazim Shehu: Intervistë me poetin Petraq Risto
Këze Kozeta Zylo: Qindra gra shqiptare në Staten Island, New York, u mblodhën për të festuar festat e 7-8 Marsit
Demir Krasniqi: Drazhë Mihajlli