Kulturë
Fatmire Duraku: Tatuazh i shpirtit
E marte, 04.12.2018, 08:53 PM
Fatmire Duraku
Tatuazh i shpirtit
Retushoj frymën e shpirtit
E pabesueshme si ngel tatuazhi
Në lëkurën e paprekur të vetes
Një hartë shtatë udhë e kroi bri pyllit
Një portret atdheu dhe një zog në qiell
Ia përcaktoj gjakut rrjedhat
Mbi gur i përcaktoj kufijtë
Bëj tatuazh në lëkurën e shpirtit
Ja gjeografia e dhembjes me flamur
Ja ngjyrat e ndezura gjaku
Shtatë ngjyra e ylber s` është
Mbi plagët dëgjohet himni
Mbi fjalët rrëshqet gjarpri i rrënjës
E tingëllima e rrjedhës së ujit në gur
Ja dhe pika e gjakut tim në drunjtë
Në lulet në fluturat në barin e kallinjtë
E dridhjet e natyrës së vjetër
Në ndërlidhje me udhët që ikin
E gjithnjë kthehen aty nga nisen
Nuk mund të ikësh askund shpirti im
Pa e marrë me vete gjithë atdheun
Agu në liri
Dal në çardak ende e përgjumur
Të mësohem më në fund me lirinë
Ajo ja shëtit ndër flokë të mia
Në duart buzëqeshjet dhe sytë
Që kapin atje krahët e zogut në flatrim
Qiellit të ngrohtë të agut të purpurt
Mbi shelgjishten dhe ujin e lumit
Valët lehtas puthin bregun
Ja një herë e përgjithmonë
Kanë rënë zinxhirët e me ta robëria
Aty ku është flutura dhe gjaku yt
Nuk mund të hyjë dot më
Ai zë mbi çati nuk është i qyqes
Druri i jetës
Në bisht të qiellit mbi shelgjishtet
Çel gjuhë e verdhë e vetëtimës
Ata që mbyllin sytë të ikur nga hiri
S`e kanë përjetuar flakën e lirisë
Ende e bartin ndjenjën e robit
Frikën që nuk shërohet pa vdekur
E të vdesësh është e vetmja bukuri
Syri i bukur i zogut në fluturim
Ja pse kaq e gjallë është pika e dritës
Në këtë natë të akullt mbi atdhe
Pse perit të shpirtit mbi horizont
Ende vjen ti bashkë me mëngjesin
Shkel rëndë udhën ëndrrës së vjetër
I afrohesh drurit të jetës
Me degën e zgjatur mbi varre
Vetëm ti
Ja çdo gjë që vjen është e këputur
Nga gjaku yt i cili ende pikon
Është tingëllimë e ujit nga rrjedh larg
Përtej vetmisë e dhembjes
Me ag do të çel tjetër qiell
Me ylberin nga kroi në krua
Do të kërcejnë kecat
Do të zbresin në krua vashat
T`i lajnë faqet, sytë, të dashuruara në yje
Është e këputur nga ti çdo gjë
Të bëhet prapë vetëm ti
Natë me shi
Natë me erë e shi në mua
Grimcoj thonjtë e humbur
Zigzag diku në botë tek je ti
Eci e eci e nuk arrij
Ç`të bëj më shumë për ty
Krejt çfarë mund është të të kujtoj
Të qaj e të qaj për mua e ty
Kurrë të mos ta kthej shpinën
Ja vetëm kaq kam mundësi
Të bëj për ty
II
Natë me erë e shi në mua
Çdo çast je ti
I tëri ti
Asgjë tjetër s` është gjallë
Asgjë tjetër nuk është me mua
Asgjë tjetër s` dua
Vetëm mbi ty të bjerë ylli
Të digjem e tëra nga syri yt
Nga flaka e gjakut
Natë është dhe heshtje
Muret e ftohta më ndrydhin
Fjalë s` nxjerr nga goja
Kotem mbi një shkrim të thjeshtë
E bërë një me frymën e fundit të shpirtit
Po të vdes sonte në këtë natë të gjatë
Të ma lëshoni kokën mbi gur
Aty të më kujtojë vargu për ty
Asgjë tjetër s` dua