Kulturë
Xhevahir Cirongu: Puthjet e gjyshes, ylberedrite
E merkure, 18.06.2014, 06:56 PM
Xhevahir Cirongu
Puthjet e gjyshes, ylberedrite
Ah,sa mall kam për gjyshen time
Kanë kaluar shumë vite,zërin s’ja dëgjoj,
Më thoni pra, ku ndodhet ajo mysafire
Në ç’planet sekret duhet ta kërkoj?!
Në gjunjë u ula e putha qemerin e portës
Buzët mbi gur etjen e mallit aty shuanë,
Si dikur i thirra me gjysëm zëri gjyshe Fatimes
Nga qielli si hije zbriti portreti i saj
Më kapi për dore e më puthi ngadalë.
Eja më tha, nipi im të përqafoj fortë
Mos vallë isha në ëndërr,syri gjyshes lotoi,
Atje te gurët e portës së shtëpisë së vjetër
Oshëtima e ujrave të përroit Raven e Selgjin
Kujtimet e vjetra sërisht ato m’i rizgjoi.
Fjongo ylbere malli u derdhën mbi mua
Dhe gjyshja ime Fatime tretur te yjet,
Thinja të bardha mbi kokë,valë ujë krua
Si ylberedrite gjyshja ka lënë puthjet.
Në kopshtin e zemrës time, e shtrenjta gjyshe
Lulet e dashurisë njerëzore në shpirt mi mbolli,
Gjurmët e viteve u tretën ashtu si bora.
Ah, s’ju vure atyre dot fre,
S’bashku me mallin e dhimbjes te yjet
Lulet e lotin dhuratë t’i çova atje nën dhe.