Mendime
Philadelfia, në lamtumirën e prof. Anastas Dodi
E diele, 11.05.2008, 07:18 PM
Anastas Dodi |
Më pas kryetari i kësaj shoqate Z. Llazar Vero falenderoi të gjithë pjesëmarrësit dhe njëkohësisht shumë atdhetarë të tjerë që banojnë në SH.B.A dhe shteteve të tjera tëbotës, ku në pamundësi për t'i dhënë lamtumirën e fundit, kishin ngushëlluar me telefonata e telegrame elektronike. Për arsye kohe, Z. Llazar Vero lexoi vetëm fjalët e lamtumirës që i drejtoheshin Prof. Anastas Dobi nga vetë ish studenti i tij, gazetari dhe shkrimtari që banon në Francë, Z. Vasil Qezari. Fjale këto me dashuri e dhimbje që jo vetëm u lexuan me sy të përlotur e buzë të dridhura nga vetë Z. Llazar Vero, por dhe të gjithë të pranishëmit i përjetuan ato.
Kryetari i Akademis Shqiptaro - Amerikane të Shkencave dhe Arteve, Prof.Dr. Skender Kodra ( PhD), vendosi një kurrorë në emër të Akademis. Profesorit Anastasit, atdheu i erdhi në Filaderfia, madje njeriut të dimesioneve të pa kufijta i erdhën nga të gjitha hapësirat gjeografike të globit buqeta me lule edhe nga bashkombasit Nase Jani- Athinë, Faruk Myrtaj - Toronto, Kolec Traboini - Boston, Fatmir Terziu - Londër, Aleko Alikaj - Bordo, Vasil Qezari - Bordo, Iliriana Sulkuqi - Nju Jork, të cilat u vendosën në krahë të flamurit kombëtar ku ndodhej mbi shtratin që do ta përcillte për në banesën e tij të fundit në Oakland Cementry Co.
Mbase kësaj lamtumire, në një nga ambientet e restorantit të " Village of Cottage Green ", familja Dodi në shënjë respekti dhe mirënjohje bëri pritjen e të gjithë atyre që i'u ndodhën në këtë ditë të vështirë që po kalonin. Përsëri zoti Ll. Vero përshëndeti të pranishmit dhe njëkohësisht foli për përjetësin e kontributit që i ka dhuruar gjuhës shqipe prof. Anastas Dodi. Përjetësi kjo që, në ato momente poetia Iliriana Sulkuqi i dhuroi familjes së tij, një periodike të fundit të revistës " Peligrini " ku ishte botuar një shkrim për 75 -vjetorin e shkencëtarit Dodi. Ndër të tjera ajo u shpreh se; largesa për të cilat koha i njehë të pashmangëshme, bëri që s'mund t'ia dhuroja dorazi këtë reviste, por ndodh çudia që: njerëz të mëdhenjë si prof. Anastas Dodi, pa i kur ende, kthehen sërisht.
Philadelfia, Edmond Ismailati / 10-Maj-2008.
Komentoni
Artikuj te tjere
Adnan Abrashi: ''Katundi që shihet, kallauz nuk do!''
Edmond Panariti: Ushqim më i shtrenjtë por edhe më i rrezikshëm
I ëmbli sukses i trishtë i Aida Shtinos
Selim Hasanaj: Kah po shkon Kosova
Ilir Dardani: Faqja e zeze e Shqiperise (VIII)
“Lironi vëllezërit tanë”
Agron Tufa: Sa tokë i duhet njeriut
Peshkopi Janullatos: Jo, nënshtetësinë shqiptare
Tonin Çobani: Zanat dhe Orët në ''Lahutën e Malcis''
Zlatoje Martinov: Pse Kosova nuk asht ''Zemra e Serbisë''?
Agron Tufa: Shqipëria 1997 – përmbysje, puç apo revolucion?
Kristina Rasi: Po Kosova lindore pse të dalë ne zgjedhje?!!!
Granit Sokolaj: Kur mjekët e duan nga një thikë
Lek Pervizi: Kampet komuniste ne Shqipni - Tepelena
Skender Korça: Nuk gjykohet në bazë të fjalëve,por në bazë të veprave
Libri, kërcënohen Blushi dhe Çani
Dhimitër Gegprifti: Kosova: histori e dhimbshme, Pavarësia domosdoshmëri historike
Skënder Shkupi: Historikisht të skajshëm?
Ardian Ndreca: 60 vjetori i shtetit te Izraelit
Selim Hasanaj: Leter e hapun kryesise se deges se LDK-se