Selim Nëngurra: Serbia po hakmerret, si nuk po e kupton Europa!?

SERBIA PO HAKMIRRET, SI NUK PO  E KUPTON EUROPA !?

Nga Selim M. Nengurra

Kur ndodhi rasti terrorist në Oslo dhe në ujdhesen Utøyja, unë isha në Istog.

Lajmin per tragjedinë e degjova per mes telefonit celular nga vajza ime, e cila dy ditë ma parë ishte këthye nga pushimet në vendlindje dhe tashma ishte në Norvegji . Ajo më telefonojë me plot frikë në çastet derisa Anders Behring Breivik ende bante batare njerzit dhe rininë e pafajshme në ujdhesë.

Që nga ato çaste e deri këto momente kur po baj këtë shkrim me mija here kam vra mendjen se si ka mundësi të baje njeriu nji plan të tillë, dhe aq me gjakftoftësi të baje tane atë masaker?! Dikush duhet medoemeos të qendroje mbrapa kësaj, diçka e madhe, diçka e pakapshme per trunin e njeriut normal do ta ketë shty këtë monstrum të baje atë që bani në shtetin e vet, kunder popullit dhe gjakut të vet. Këto ishin dhe janë mendimet e mia per rastin. Gazetat dhe mediat shtetnore norvegjeze janë shumë të kujdesëshme me deklarata e konkludime, por edhe organet e hetuesisë dhe prokuroria nuk flasin shumë. Thjeshtë, sado që pothuej çdo ditë nga diçka shkruhet e flitet per Anders B. Breivik-un, megjithate kam përshtypjen se sa ma shumë kalojnë ditët, aq ma shumë rritet mjegulla e rastit dhe mjegullohet dorasi kriminel e terrorist.

Mbrame me gruen time ishim per te vizitue nji mik tonin, me të cilin familjarisht kemi hymje e dalje, dhe sado që asht dallimi në moshë mes nesh , megjithate kemi gjete menyren e mundësisë per ta mbajtë e ruejte miqësinë. Asht nji çift i ri, rreth të tridhjetave, me dy femijë të vegjel e të bukur si engjuj të ardhun në Norvegji para 14 viteve nga Komorani i Drenasit të Drenicës, që e vizituem mbramë.

Miku im Rasimi asht djalë ambicioz, besa edhe plot energji dhe dije. Më la pa mend mbramë me nji ide të ti. Mendoj se prapa vepres që bani krimineli Breivik qendron Serbia, më tha i Zoti i shtëpisë ku isha mbramë musafir.

E degjova me vemendje mikun dhe perçudi mbeta pa fjale. Mbeta pa fjal, sepse edhe unë moti e kam mendue të njejten gja. Ne na pajtoheshin mendimet dhe nuk kisha çka te shtoja e as te hiqja nga ato që i fliste miku im.

Tash do provoj të perpunoj pak mendimin tim, që perputhet me atë të mikut tim Rasimit.

Kur NATO filloi ta bombardonte Serbinë në pranveren e vitit 1999, kryeminister i Norvegjisë ishte z. Kjel Magne Bondevik, minister i jashtem z. Knut Volebek. Mergata serbe në Norvegji, me letra anonime, kerrcnoi me vdekje kryeministrin Bondevik dhe per të paren here në histori të Norvegjisë nji kryeministri iu sigurue roja e armatosun 24 orë rresht si dhe shtëpia e pronat e tij private.

Bombardimet e NATO-s i pat perkrah edhe ministrja e puneve të jashtme të Suedisë, e ndjera Anna Lind. Nuk vonoi shumë dhe ate e vrau nji serb në nji shitore para syve të njerzve kalimtare, që të tmerruem, ishin deshmitare se si nji katil  mizorisht me thikë vret nji diplomate, nji grue, nji nanë dhe nji humaniste. Vrasësi u arrestue, u deshmue se ai ishte në farefisni me ish diktatorin Slobaodan Millosheviç dhe u denue me burgim të perjetshem.

Sllobodan Millosheviqin e pat arrestue kryeministri serb Gjingjiq dhe e dorzoi në Hagë, por ate ( Gjingjiqin ) e vrane vetem mbas pak ditëve serbet e vet.

Tash, nese njeriu këthen mbrapa memorien dhe i kujton të gjitha ato shamje dhe kercnime të demostruesve anti NATO, që barikadoheshin në urat e Danubit dhe Savës gjatë bombardimeve të caqeve dhe objektve strategjike serbe në pranveren 1999, nese i kujton kërcnimet që ushtria e policia serbe i bante derisa largohej me kamiona nga qytetet e katundet e Dardanisë, kur u nenshkrue marrëveshja e Kumanovës, ne do hakmirremi, ne do këthehemi, ne do ju pushtojmë e do ju dhunojmë prap etj, kerrcnime banale si dhe ese njeriu lexon sado pak në të ashtuquejtunin MANIFEST të Anders Behring Breivik –ut; nuk asht çudi qe mendja do na shkoje se edhe mbrapa veprimit të këtij krimineli qendron direkt apo indirekt Serbia dhe shteti i saj gjithëhere kriminel dhe i etshem per gjak njeriu.

Manifesti i Anders B. Breivik-ut asht heqe nga mundësia per ta pa e lexue qytetaret, e ka heqe policia, ama unë pata lexue pak derisa ishte e mundeshme dhe aty, që në faqet e para shkruente per urrejtjen e Anders B. Breivikut per shqiptaret, që simbas asaj që ai kishte mesue nga shtypi serb, nga politikajt e nacionalistet e miqet e tij serbe, shqiptaret jane muslimane, muxhahidine dhe ata duhet me i zhduke nga Europa.

Krimineli dhe terroristi Breivik edhe me deklarimet e tija me gojë e sulmon shtetin dhe sistemin e Norvegjisë, pse ka lejue islamizimin e Norvegjisë, mirepo shtypi nuk publikon krejt ato që ky i deklaron. Në shtyp del vetem tek-tuk ndonji deklaratë e papeshë dhe e cila nuk ndez mendjet e njerezve, por i ban ato të flejne, të futen në nji agoni. Kjo, per mendimin tim, bahet qellimisht dhe me plane të studjueme mirë nga qendrat e sigurimit shtetnor norvegjez dhe nga vete zyret e qeverisë së shtetit Norvegji.

Unë shumë here kam mendue per rastin e 22 korrikut në Norvegji, per rastin kur nji kriminel i merr në qafë dhe ju merr jeten 77 veteve, plotësisht të pafajshem. Të pafajshem per ta dhane jeten aq mizorisht vetem per t’i shfrye epshet kriminele nji njeri katil, i cili asht shitë per para apo iu ka shperla truni te ideologjitë e errta të mendësisë sllavobizantine të popullit ma kriminel në histori, të popullit serb. Le të me fale e madhja Natasha Kandiq, mikja ime Svetllana Gjorgjeviq, le të me falin ata që ma nuk jetojnë, Dimitrije Tucoviq, Svetozar Markoviq,Bogdan Bogdanoviq, le te më falin... kush ma nuk ka të tjerë serbe normal e të ndershem. Nuk ka as nuk ka pase. Dhashte Zoti e do te kete mbas sotit.

Këto çaste po më kujtohet rasti që pat ndodhë në kazermen ushtarake Jugosllave në Paraçin. Nuk më kujtohet viti ( e kam terrs mbajtjen mend të datave ), por më kujtohet ngjarja në detaje. Aty, me plan të perpiluem në detaje, nji epror serb, i veshun me rroba civile dhe me nji pallto të gjatë deri në fund të gjujve, me nji mjekërr të rritun bukur shumë, futet naten në dhomen e gjumit të ushtarve të ish Armates jugosllave dhe vret barbarisht 7 ushtarë dhe plagos dy te tjerë, me gjakftoftësi kërcen nga dritarja e dhomes dhe ik. U fol se at veper e kreu ushtari Haziz Kelmendi. Mbas disa ditve kufoma e Haziz Kelmendit erdhi në arkivol të blinduem në familje dhe u varros nga familja pa guxue as me e vajtue si duhet djalin e saj. Nuk due të këthehem në detaje per atë rast, sepse nuk due t’i hapi gojen folkloristeve tane e të më hidhen me shamje se ate veper e paska pase ba Haziz Kelmendi, sepse paska pase kene patriot. Unë due vetem ta ceku, sepse kam percjelle atë botë deklaratat e ushtareve që shpetuen nga ajo masaker. Njifare magjypi nga Bosnja, në nji intervistë per TVBeogradin, programin e dytë,  pat thanë: UBICA JE BIO KRUPAN, IMAO JE DUGAQAK KAPUT I NOSIO BRADU, ON JE SKOQIO KROZ PROZOR SPAVAONICE, TO SAM JA VIDEO I SAM SIGURAN... ( vrasësi ishte i madh, i zhvilluem, kishte pallto të gjatë dhe mjekërr, ai kerceu per dritare, këte e kam pa dhe jam i sigurte... ) dhe derisa filloi të flase edhe ma shumë, kamera nderpreu inçizimin. Nuk paten shkue as 10 ditë ai ushtar asht gjete i vramë dhe askush nuk i dinte rrethanat e vrasjes së tij. Këto i pat shkrue shtypi serb në atë kohë: POLITIKA, ILUSTROVANA POLITIKA, BORBA, NOVOSTI, VEQERNJE NOVOSTI  dhe edhe JEDINSTVO  serbe e Kosovës dhe RILINDJA.

Veç kësaj, më kujtohet rasti i Gjorgje Martinoviqit në Gjilan, ate e kishin gjetë të pergjakun e të lenduem keq në anus dhe ky faj iu pat lane shqiptareve të panjofshem. Realiteti ishte se ate e kishte lendue dashnori i ti pederast magjup serb dhe kishte ik. Mirpo edhe nji rast të tillë banal të njerzve me të meta e mangësi shteti dhe politika fashizoide e gjenocidale serbe i perdor per propagandë dhe reklama per ti dhanë vetes të drejten e hakmarrjes pastaj. Dhe hakmarrja serbe gjithmonë arrin aty ku ajo dedikohet. Mjetet që perdoren kurr nuk llogariten, viktimat e pafajshme dhe faktet e trillueme, të fabrikueme kurr nuk merren parasysh. Gjaku karpatian serb per të jetue dhe mbijetue vetem tue thithë gjak njeriu  kurr nuk u sherue nga kjo anaomali kolektive dhe kurr as nuk u ngi me thithje gjaku.

(E ke trajtue mire me dekalraten e ushtarit boshnjak, mos humb ritmin e shkrimit)

Në vitin 1999, mbas 10 viteve lufte e masakrave kunder popujve të tjerë joserbe, me të cilet Serbia per 5 dekada kishte jetue bashke në nji shtet tash me gjakderdhjet dhe me barbarizmat e saja, u lodhen burrshtetasit europerendimor dhe me 78 dit e net bombardime e nderpren terrorin e gjenocidin serb në Gadishullin Ilirik dhe shpetuen shqiptaret nga zhdukja e sigurte. Serbia dhe populli serb këtë nuk e harron, nuk e fal. Ajo ka premtue se do hakmerret dhe ajo ngadale, por me siguri, po vepron. Hakmarrje kunder Suedisë pse perkrahi shqiptaret në vitin 1999 i bani tue i vra ministreshen e shtetit Suedi të ndjeren z. Anna Lind.

Hakmarrje edhe Spanjës e Havier Solanes (këti spanjolli që u zu keq në funksionin e Sekretarit të NATO-s, se jo pse ka apo kishte simpati e dhimbje per shqiptaret) Serbia i ban me financimet dhe nxitjet e perkrahjet e terroristeve islamike të Al Khaides dhe dihen sulmet terroriste në stacionin e trenit në Madrid në fillim të viteve 2000. Edhe Mbretnisë së Bashkueme ja ka fute islamiket e Al Khaides e në mes tyne edhe asi që flasin shqip; pati atje disa tentime të veprimit terrorist, u zune disa të tillë. Në SHBA, tentimet e aksionit terrorist në Nju Xhersi, ku burgosen edhe shqipfolsa serbofile.

Vrasja e marinsave amerikane në aeroportin e Frankfurtit nga nji kokëkrisun gjakprishun shqipfolës, dhe pse jo edhe Osllo e Utøya në 22 korrik, edhe veprimi makabër e tmerrues i kriminelit Anders Behring Breivik, per mendimin tim, jane vepra mbrapa të cilave qendron Shteti serb dhe paraja serbe. Krejt kjo per t’u hakmerre pse Serbia u pengue me u ngi me gjak të sloveneve, të kroateve, të boshnjakeve dhe të shqiptareve.

Ban mirë Europa me kuptue se Serbia po hakmerret dhe duhet ta denojë ate, e jo ta perkdhel e ta fute në gji, sikur po vepron.

Nuk e kam pelqye kurre thanjen "SHQIPTARE" Europa kurvë, shtrigë etj. Ama koheve të fundit bukur fort më flen në shpirt edhe mue kjo thanje. Më prishet shpirti kur shoh se si perkdhelet nji popull kriminel dhe perkrahet e ndihmohet nji shtet me politikaj gjenocidal.

Unë kurre nuk e besoj se Sllobadan Millosheviqi ka vdeke. Ai asht në Moskë te grueja dhe te vëllaj i tij, ish ambasador jugosllav në Rusi. Kjo asht dashte të ndodhë kështu, të inskenohet vdekja e Millosheviqit. Ta linin të gjallë, duhej ta denonin per gjenocid dhe krime lufte. Ta denonin ate, do të thonte Serbia do shpallej fajtore per masakrat e viteve 1990-1999 në trojet e ish Jugosllavisë dhe me këte ajo po sikur Gjermanija mbas dy luftave botnore do ngarkohej me damshperblime lufte per popujt e tjerë. Këte nuk donte ta bante Europa, sepse Serbia hakmerret, kete e di Europa dhe per me balancue gjendjen, per me shue rastin e mundësisë per ta denue Serbine, e "VDESIN" Millosheviqin dhe vihet kapaku per rastin.