Kulturë » Ypi

Edison Ypi: Beqir

E enjte, 01.10.2009, 09:00 PM

Beqir

Nga Edison Ypi

Beqir, Pse nuk e shkatërrove Mekën dhe Jeruzalemin e komunistave shqiptarë, Mozaikun mbi Muze’ ?! E kuptove pse po të dalin belara me Historinë ? Sepse e le atë fëlliqësirë atje prandaj ? Nejse, u pa ajo punë, Mozaiku me kurva kooperativiste të egërsuara, proletarë të çmendur, hermafrodita dinakë, vikingë qimebardhë, rilindas të strukur, të gjithë të armatosur, ky vizualitet kriminal njëherëpërnjëherë aty mbet’. Prandaj, tani që zgjedhjet mbaruan, votat u numuruan, rezultatet u shpallën dhe gjithkush mori hakun e vet, për më tepër që yjet dhe luna janë në pozicion të mirë, era po fryn në favor, shiu dhe breshëri po bien pa ndonjë dëm, do të them nja dy gjëra për veprën tënde më të fundit, Historinë e klasës së 12.
Kështu si ka nisur, me gjithë këto ndërlikime verbale, supozime dhe sugjerime, kritika dhe kërcënime, pas pak do përballemi me një rrezik të frikshëm; Zhurma rreth Historisë, pra jo Historia, por hija e Historisë, po na fryhet aq tepër, saqë po na bëhet më interesante dhe më intriguese se Historia vetë. Dhe po vazhduam kështu, prite kur një ditë jo të largët do na duhet të lëmë nam, të bëjmë libra që tu mësojnë gjimnazistëve, jo Historinë e Shqipërisë, por Historinë e Historisë së Shqipërisë.
Dhe tjetra; S’do mënt se Historia duhet të merret më së shumti me ngjarje sa më të largëta në kohë, dhe më së pakti me ngjarje sa më të afërta. Në këtë këndvështrim, Historia jote me 200 faqe, e cila me shpalljen e Pavarësisë nis të merret në faqen 80, ka një shpërpjestim kohor tepër të ngjajshëm me atë të llahtarisë me pllakëza mbi Muze’.
Unë o Beqo, e lexova librin tënd. Dhe, meqënëse konstatova se Fryma e Historisë tënde nuk korrespondon fort me Stilin me të cilin ti e ke shkruar atë Histori, kam plot për të thënë, edhe të hidhura edhe të ëmbla. Por, as të ëmblat as të hidhurat, s’t’i them dot të tëra sepse s’më lejon Panorama, e cila ka një cak për gjatësinë e shkrimeve. Prandaj po kufizohem vetëm tek disa dromca të qëmtuara aty - këtu. Ti s’ke pse të mërzitesh nga dromcat. Se vërtet Historia jote nuk është e keqe, por nuk është as kryevepër botërore që nuk pranon vërejtje. Apo jo ? Dhe ja,
Faqe 102,
“...qeveria britanike, duke parë që shteti shqiptar po stabilizohej, dhe duke qënë e interesuar për të pasur ndikim ekonomik e politik në Shqipëri, ndërhyri pozitivisht...”.
Ndërhyrje pozitive ! Ku e ke gjetur këtë mor aman ? Më thuaj të lutem ndonjë rast tjetër të ndonjë ndërhyrjeje pozitive se do vdes nga stresi po s’ma the. Sidoqoftë, unë po e vë pak në lëvizje imagjinatën, dhe për një moment po të jap të drejtë duke supozuar se gjithsesi ndërhyrjet pozitive janë të mundura. Por, a s’më thua, si mund të jetë pozitive ndërhyrja e një shteti brënda një shteti tjetër, ndërkohë që shteti ndërhyrës ndaj shtetit të ndërhyrë ka “Interesim për ndikim ekonomik dhe politik” ? Ore Beqo, mos ke dashur të thuash “interesim për shfrytëzim” dhe i ke rënë rrotull e rrotull ? Se po qe kjo e dyta, për shqiptarët që e kanë kokën të dyndur me historiografi komuniste shkruar në soc - stil, gjithçka është e qartë.
Faqe 103,
“(Rebelimi)...nuk u mbështet nga populli i Mirditës”.
Epo mirë, ta zemë se rebelimi i Mirditës nisi, si ti e lë të nënkuptohet, jo nga populli por nga bajraktarët e Mirditës. Dhe, meqënëse rebelimi i Mirditës nuk qënka mbështetur nga populli i Mirditës, por u mbështet, për të mos thënë nga populli i Fierit apo Sarandës se janë paksa larg, të themi, nga populli i Pukës apo Dibrës, del pyetja; A janë të mundura kombinime të tilla me bajraktarë, popuj, dhe rebelime ? Ke dashur të mbrosh popullin o Beqo, por në të vërtetë e ke ofenduar.
Po në këtë faqe ke vënë një foto të Avni Rustemit. E di ti Beqo se i ndrituri Eqerem Bej Vlora, të cilin ti si konservativ i thekur ke bërë një gabim të rëndë që nuk e përmend kurrkund, për Avni Rustemin flet me neverinë më të madhe duke e quajtur thjesht dhe vetëm një halabak frikacak dhe asgjë më tepër? Thuam tani ti mua, kujt t’i besojnë ato letrat e bardha mbi të cilët shkruan vetëm dora e partisë, ata që aksham për aksham, mbas diskos dhe Dashurisë, dëgjojnë gojë hapur ngrehjet e gjyshit komunist gënjeshtar dhe mburrjet e babait sigurimist të indoktrinuar në palcë, nxënësit e gjimnazeve, Historisë tënde, apo Beut të Vlorës?!
Faqe 104,
“...u formua qeveria e Shefqet Vërlacit, por kjo nuk i pëlqeu as opozitës, as opinionit publik përparimtar”.
Po ty a të pëlqeu ajo qeveri o Beqo? Nuk ka qeveri pluraliste që t’i pëlqejë opozitës ! As opinionit publik në përgjithësi ! “Opinion publik përparimtar” ?! Më fal, por ky përcaktim duket si i marrë nga arkivat e Radio Tiranës së kohës së Baba Qemos dhe shkruar nga një komunist që komunizmin e ka në gjak dhe në gen prej 400 brezash ?! Ore Beqir, po opinioni publik reaksionar, nga kush përfaqësohej në atë kohë, ë ? A vallë nga bejlerët ? Dhe a s’më thua; Kush qe’ më përparimtar, Beu Shefqet Vërlaci, Xhaferr Bej Ypi, Eqerem Bej Vlora, apo halabaku, morracaku, kotherja, Avni Rustemi ?! Dhe në përgjithësi, cilët mund ta duan më fort Atdheun, ata i të cilëve Atdheu është dhe për Atdheun japin, apo ata që Atdheut vetëm i marrin sepse përveç morrave s’kanë asgjë?
Faqe 116,
“Prej vitit 1925 filloi një farë zhvillimi industrial i nxitur nga qeveria e cila i dha përparësi industrisë së përpunimit të produkteve bujqësore”.
Ti e di dhe të gjithë e dinë se më 1925 Shqipëria ishte mesjetë. Epo atëhere pse o Beqir flet me kaq përbuzje për lodhjet e qeverisë së atëherëshme duke thënë “një farë” zhvillimi. Çfarë zhvillimi industrial të niste ajo qeveri në atë kohë ? Të ngrinte Uzinën Dinamo me kontribut rus, metalurgjikun e Elbasanit me ndihma kineze, Kombinatin e dokut të Beratit, të ndërtonte Autostradën Durrës - Kukës, apo të niste prodhimin e mikroprocesorëve dhe kompjuterave që më 1925?!
Faqe 129,
“Dhuna politike (e Ahmet Zogut) në vend u paksua së tepërmi dhe u bë një hap i rëndësishëm për forcimin dhe zhvillimin e shtetit shqiptar”.
Dhunë politike që e shton dhe e pakson Mbreti kur dhe si t’i dojë qefi ! Pse i bie anës e anës dhe s’e thua troç që Ahmet Zogu ishte një satrap?
Faqe 135,
“Në Durrës formacione të xhandarmërisë shqiptare, të drejtuara nga major Abaz Kupi dhe kapteri i marinës Mujo Ulqinaku u bënë qëndresë pushtuesit”.
Si ka mundësi që ke përcjellë në tekstin e Historisë këtë klishe’ propagandistike të neveritëshme ?! Mirë majori Abaz Kupi, por, pa e paragjykuar aspak Mujo Ulqinakun dhe patriotizmin e tij të pashoq, si mundet një kapter i marinës të drejtojë formacione xhandarmërie?!
Faqe 136,
“Greva bënë edhe punëtorët e Selenicës, të Rubikut, të Shkëmbit të Kavajës, si dhe ata të fabrikave të ndryshme...”.
Epo meqënëse bashkë me gjithato fabrika, grevë paskan bërë edhe ata të Shkëmbit të Kavajës ku të paktën prej nja dy mijë vitesh që kur Pompeu vuri atje kullën e tij të vrojtimit, veç laraskave dhe erës së detit që rreh atë shkëmb, atje kurrkush s’ka zënë punë me dorë, pse s’thua që greva janë bërë edhe në Shkallën e Tujanit ku qyshkur është krijuar bota ka vetëm gjarpërinj, dhe ata të Gurit të Miçanit në Kolonjë ku s’ka pasur as ka për të pasur kurrë asgjë të gjallë?
Faqe 141,
“Populli ynë diti të bënte dallimin ndërmjet ushtarëve të thjeshtë dhe fashistëve italianë”.
Propagandë komuniste nga ajo më e fëlliqura ! Beqir, fashistët në Itali ishin miliona. As fashistët e ndërlikuar dhe as ushtarët e thjeshtë nuk mund ta bënin atë gjurulldi pa njëri - tjetrin.
“Ymer Dishnica, komunist, patriot, mjek, njeri’, demokrat”.
Edhe komunist, edhe njeri’, edhe patriot, edhe demokrat ?! Bah ! Për këtë bën mirë të llafosesh pak minuta me ndonjërin nga ata që kanë nja njëzet vjet që rrinë dit’ e nat’ tek oborri i Partisë Demokratike. Merr prej tij sqarimet përkatëse, dhe bëj kujdes mos të rrahi!
Faqe 144,
“Me vendosjen e regjimit të pushtimit, nazistët shtuan shfrytëzimin ekonomik të vendit. Ata vunë nën kontroll pasuritë minerale dhe natyrore pa asnjë shpërblim. Po ashtu futën në dorë “Bankën Kombëtare” dhe rezervën e arit shqiptar”.
Ke dëgjuar ti Beqo për ndonjë pushtues që vepron ndryshe ? Kur i patën nisur nazistët gjithë këto prapësira anti - shqiptare, të cilat prapësira me vendosjen e regjimit të pushtimit vetëm “i shtuan” ? A ka pushtues që jep shpërblim ?! Si futet “në dorë” një bankë?
“Nazistët gjermanë e mbështetën Lidhjen e Dytë të Prizrenit me qëllim që ta shfrytëzonin atë në interes të planeve të tyre”.
Po pra, se nazistët gjermanë, si fort’ të ngeshëm që ishin, manovra të tilla me “mbështetje” dhe “shrytëzime” bënë gjithandej. Sepse ata lidhjet e gjithfarshme, si ajo e Prizrenit për shembull, mund t’i shfrytëzonin jo vetëm në interes të tyre, por edhe në interes të kujt t’ua donte qefi, të rusëve për shembull, apo të Diktatorit të ardhshëm të Shqipërisë.
Faqe 145,
“Me A. Zogun mbante një farë lidhje edhe Britania e Madhe, e cila mendonte ta shfrytëzonte atë për synimet e veta, po të paraqitej nevoja”.
Apapapapapa sa dinake kjo Britania e Madhe që për gjithato synime të errëta me Ahmet Zogun mbante, jo një lidhje të tamamtë, por vetëm “një farë” lidhje! Aman o Beqir për kokë tënde në një botim të ardhshëm hiqi këto budallallëqe se ma shpife.
Faqe 146,
“Në Qafën e Kiçokut, ballistët që ndodheshin përkrah gjermanëve u shpartalluan nga forcat partizane”.
Po patën qënë ballistët përkrah gjermanëve, edhe gjermanët përkrah ballistëve do kenë qënë ma merr mëndja. Prandaj, po të pyes, po gjermanët përkrah ballistëve, ç’u bënë pas sulmit partizan, a u shpartalluan edhe ata dreqër ? Kaq zët i paske ballistët o Beqo ?! Mund të thoshe “u mundën” o burr’ i dheut, por jo “u shpartalluan”. Sepse, ta shpartallojë shqiptari shqiptarin, tingëllon fyese, prandaj po të them.
Faqe 148,
“Gjatë 19 ditëve luftimi në Tiranë, ushtria partizane pati mbështetjen e plotë të popullit. Gjatë luftimeve armiku la në fushën e betejës mbi dy mijë të vrarë”.
O Beqo, kur u bë e ashtuquajtura Luftë e Tiranës, gjermanëve u kishte ardhur fundi. Ata në ato ditë thjesht po tërhiqeshin nga jugu drejt veriut për në Gjermani të ndjekur nga bombardimet e aleatëve. Të ashtuquajturat çlirime të qyteteve shqiptare nga forcat partizane nuk ishin çlirime në kuptimin e mirfilltë të fjalës. Ishin pritje nëpër kodra derisa edhe i fundit gjerman të ikte nga qyteti dhe partizanët të zbrisnin me zhurmë si çlirimtarë. Kaq. Të tjerat janë gënjeshtra komuniste. Sa i përket asaj shifrës dy mijë që ti jep për numurin e gjermanëve të vrarë në Tiranë, është dukshëm një ekzagjerim nekrofilik tipik për propagandën komuniste. Ti e di fare mirë se ajo propagandë që deshte sa më tepër të vdekur, s’njohu asnjë kufi, as për numrin e gjermanë as për numrin e shqiptarëve të vdekur. Se gjysma a më tepër e asaj që ti e quan Lufta e Tiranës është bërë rrotull një bunkeri në mes të Sheshit Skënderbe me vetëm një ushtar gjerman brënda i cili kur j’u mbaruan fishekët, si frikacak me nam që ishte, pranoi humbjen, dhe vrau veten.
Faqe 171,
“Tipar dallues i kësaj periudhe (1949 - 1980) është ashpërsimi artificial i “luftës së klasave”.
Kjo është tejet e rëndë për një atdhetar si ty Beqir. Pra, sipas teje, tipari dallues i viteve më kriminale të krejt historisë së Shqipërisë, nuk paskan qënë vrasjet, burgjet, spiunimet, torturat, izolimi i tmerrshëm, fukarallëku i llahtarshëm, por diçka e tërthortë dhe disi’ teorike, “ashpërsimi artificial i luftës së klasave”, e cila luftë klasash, gjithmonë sipas teje, po të mos ishte ashpërsuar artificialisht por të ishte zbatuar normalisht, prej saj nuk do kishim patur asnjë të keqe! Obobobobo, të betohem këtë s’e pata pritur prej teje.
Këto ishin disa dromca zbuluese që nuk mund të mos të t’i thoja.
Tani të vimë te ajo më kryesorja, ajo që cave u krruhet, cave u dhëmb, cave u djeg, disa i përcëllon, dhe ca të tjerë i tërbon.
Ishte a s’ishte rebelim komunist ajo që ndodhi më 1997?
Ishte Beqir ishte. Ishte përderisa u mbikqyr dhe u udhëhoq nga ish krerët e Partisë së Punës. Po pse atëhere ish komunistat refuzojnë duke u hedhur përpjetë se s’ishte ? Arësyeja është e thjeshtë; Sepse, edhe rebelimi edhe komunizmi, për më tepër të dyja bashkë, janë gjëra që në kohën e tanishme s’para u preferohet autorësia. Por ka edhe një arësye tjetër, specifike për komunistat t’anë; S’është fare çudi’ që hataja që bënë më ’97-ën të mos u duket tamam rebelim komunist. Dhe në këtë mënyrë, refuzimi i tyre, mund të jetë edhe një lloj sinqeriteti në formën e një qefmbetjeje për një punë të lënë përgjysëm. Jo si ti që heqjen e Mozaikut e nise dhe e le. Komunistat punëve dhe pretendimeve u venë në fund. E gjitha kjo, sepse, në përfytyrimin e komunistave t’anë, rebelim komunist, pa shtetëzime të pasurive, burgje, tortura, varje në litar, pushkatime pa gjyq, nuk mund të ketë. Dhe, pavarësisht se më 1997-ën hodhën në erë ura dhe banka, hotele dhe lokale, vodhën depo, armatosën shqiptarët me nga 10 deri në 100 klashnikovë për shtëpi dhe tritol e bomba pa hesap, por meqënëse, nuk u kryen shtetëzime, nuk u ideuan burgje dhe kooperativa bujqësore, plane pesë vjeçarë, etj. etj. dhe gjithashtu, mua, Fatos Lubonjën, Fahri Balliun, Andrea Stefanin, Muç Nano, Skënder Minxhozin, Andi Bushatin, Andi Bejten, se për pak harrova Artur Zhejin, me ndonjë korrektim të lehtë të listës, nuk na pushkatuan të na hidhnin të vdekur duarlidhur më ndonjë hendek anës udhës andej nga Sukthi, çka ndoshta nuk do ishte dhe fort keq, për të gjitha këto arësye pra, sipas tyre, rebelimi komunist nuk qe i përsosur. Dikush a disa prej tyre sot pas kaq vitesh mund të thotë se pavarësisht nëse ishte a s’ishte rebelim komunist, komunistat e shfrytëzuan rastin për të marrë pushtetin. As kjo s’mund të jetë e vërtetë. Sepse është krejt njëlloj sikur, ta zëmë ti apo dikush tjetër që ka një biznes, sheh biznesin konkurrent që ka marrë flakë, dhe nuk thërret zjarrfikësit, por shkon i hedh edhe një kovë benzinë zjarrit. Se kështu janë komunistat. Hithra, që po s’i dogje, pilaf aty i ke, aty mbeten, aty përsëri mbijnë, dhe po aty më vrullshëm rriten. S’i sheh këlyshët e tyre të sotëm ?! Si i kanë zënë të gjitha kyçet. Si lehin kudo. Si e kanë përmbytur propagandën me predikime të gjata pozitive, të mërzitëshme, gjumëndjellëse, moralistike, në dukje të thjeshta dhe të dobishme, në thelb kriminale. Të gjitha këto, jo për ideologji e më the e të thashë. Se komunistat t’anë nuk kanë pasur kurrë ideologji. As për të ngritur kooperativa dhe SMT-ra, apo të tjera broçkulla tashmë të pamundura. Këtë herë kanë tjetër hall. Këtë herë duan të mbajnë njëri - tjetrin afër që t’ju verë mbroth interesi, biznesi.
E kupton me kë ke të bësh ? Me njerëz që mes Mozaikut dhe Monalizës, meqënëse i quajnë të dyja vepra Arti, nuk bëjnë asnjë dallim. Prandaj po të them mos prit gjë nga komunistat o Beqo, sidomos nga stili i tyre për ta rrëfyer Historinë. Komunistat t’anë, po s’thanë hapur se Diktatori ishte vrasës, se Sigurimi ishte kriminal, se mender partia e tyre ishte një bandë e fëlliqur kriminelësh ordinerë, se të shumtat e punëve që u bënë nën Diktaturë ishin kot, se simpatinë dhe votat e nostalgjikëve i refuzojnë, dhe sidomos se mozaiku i turpshëm duhet hequr një sekondë e më parë, mos prit gjë prej tyre.
1997-a ishte rebelim komunist ! Në qoftë se nuk do biem dakord për një të vërtetë kaq evidente, kot themi se jetojmë të lirë, kot punojmë, kot jemi futur në NATO, kot shpresojmë të futemi në BE, kot kemi Histori, heronj, dijetarë, shkencëtarë, artistë, poetë, shkrimtarë. Prandaj ti, pavarësisht se Historinë duhet ta shkruash pak më mirë, tanipërtani je në rregull. Sepse përcaktimi që ti i ke bërë ’97-ës si rebelim komunist, është jo vetëm i vërtetë, por e vetmja e vërtetë.

edisonypi@gmail.com - Panorama

(Vota: 1)