Pas viteve të '90-ta, një horizont i ri u shfaq për ne, dhe çdo hap që ndërmerrnim na çonte drejt saj – Shqipërisë, të cilën gjithnjë, me një përzierje dashurie dhe dhimbjeje të thellë, e quanim thjesht dhe me shpirt, NËNË.Në errësirën e asaj kohe robërie, ku shpresa dukej e zbehtë...
Besimi Abrahamik është një trashëgimi e përbashkët për të gjithë njerëzimin. Ky besim ka mbështetur themelet e tri feve kryesore të botës: Judaizmin, Krishterizmin dhe Islamin. Ndërsa secila prej këtyre feve ka zhvilluar rrugën e saj unike, ato gjithsesi ndajnë një burim të përbashkët – besimin e përjetshëm në një Zot të vetëm...
Kongresi i Manastirit është themeli mbi të cilin u ngrit ndërgjegjja jonë kombëtare dhe kulturore. Vendimi për alfabetin e përbashkët jo vetëm që unifikoi gjuhën shqipe, por forcoi edhe identitetin kombëtar të shqiptarëve. Ky kongres ishte një akt i madh i vetëdijes kombëtare, një hap përpara drejt...
Poetët nuk vdesin!Jo, jo, as Agim Dëshnica nuk ka ndrrue jetë!Agim Dëshnica ishte Poet, shkrimtar, atdhetar i flaktë e mbi të gjitha një historian i persosun.Tek Portreti i Agimit gjithnjë kishte data të paharrueshme!Mbi të gjitha ishte data që i ambelsonte Portretin e Agimit,I jepte pamjen e Burrit...
Prej 15 deri me 24 Qershor , EKipi Kombëtar i Shqipërisë me tre ndeshjet e tyre dinjitoze në kampionatin europian Euro 2024, të cilat u përkrahën nga dhjetëra mijëra tifoz, brenda stadiumeve e jashtë tyre si dhe manifestimet e tyre në rrugët e qyteteve të Gjermanisë, për dhjetë ditë të tëra...
Detyrimsht!Për tu bërë i “famshëm” dhe arritur “përkrahje”, duhet me i ofenduar e përdhosur vlerat kombëtare fillimisht, me dogma mashtruese të hoxhallarëve dhe me qenë kundërshtar i ndonjë besimi fetar, duke i ftuar për “rikthim në identitet”, e duke i pagëzuar dhe emrin pas disa viteve...
Poezia e Odise Kotes, "Kërkon një rrugë arratie…?", hapet me një titull që provokon mendimin dhe nxit reflektimin, pse e formuluar si pyetje, në pamje të parë, duket si një adresim i hapur që kërkon një përgjigje nga heroi lirik apo edhe nga vetë lexuesi. Pyetja bart në vetvete një dyzim...
Partitë politike siq shihet nuk kanë nevojë për intelektual, por vetëm për tifozeri dhe fansa partiak që i ndihmojnë me mjete financiare dhe më votë partitë e dështuara politike.Janë këto parti të dështuara politike që e përçanë mergatën edhe në të kaluarën përmes shoqatave, por jo sikurse tani...
Njeriu është i paisur me komplekse, si qenie e tillë për veprimtarinë e tij në jetë vlerësimet, apo qendrimet ndaj njëri-tjetrit kanë vlera të rëndësishme sociale. Sipas Roger Scruton (fillozof, shkrimtar anglez), shkruan: "Duke folur në vetë të parë ne mund të bëjmë deklarata mbi veten, të...
Dolëm në mbrëmjePrishtina motorët mban ndezTë rinjtë se kanë ndërmend të ndalenPo e vazhdojnë festën deri në mëngjesThem veç ca fjalë pamundur ta përshkruajKëtë atmosferë të mrekullueshmeSikur të shpallej Pavarësia sot...
Nuk jemi popull vetëm shqiptar Historik, por jemi popull edhe spiun dhe patriot. Veten, duke e shpallur para kamerave televizive si “ptriotë” me flamurin kuqezi me shqiponjën dykrenare, nateditë për pushtet dhe poste partiake. Edhe, duke i manipuluar dhe nxjerrë nxënësit e shkollave fillore me flamuj kuqezi...
Ndërkohë që në Kosovë furia e propagandës shtetërore, pa e distiluar fare budullallëkun flet për luftë e fabrika për monicion, një vend i largët si Norvegjia, themelon Çmimin Jon Fosse për përkthyes letrarë, njëlloj nobeli për përkthime letrare, në emër të këtij shkrimtari që vitin e kaluar ka fituar Çmimin Nobel për Letërsi...
Edhe 112 vjetori i pavarësisë së shtetit shqiptar i gjen shqiptarët të ndarë dhe përçarë si asnjëherë më parë. Është ky një festim i gjatë i ditëlindjës së shtetit shqiptar, njëherit është një histori e gjatë, sa e lavdishme dhe krenare, po aq e dhimbshme dhe trishtuese e ndarjes së shqiptarëve në disa...
E rikujtoj thënjen e Z. Edit Durham: "Nuk më befasonte që serbët e urrenin islamin por u ngrina kur e pashë që ata e urrenin edhe kishën tjetër të Krishterë. Nuk e pritja që katolikët shqiptarë ishin më shumë të urryer nga sllavët se sa myslimanët (E. Durham, Londër 1920)...
Në thellësinë e historisë, ndër shekuj të pafundëm,Një ëndërr e lashtë, e quajtur liri, u lind.Kombet na sunduan, duke na ndarë,Po drita e pavarësisë kurrë nuk vdiq,Një shpirt i thjeshtë, por i paepur, përtej kohëve,Nuk u përkul para robërisë së shumtë.28 Nëntori, heroik, nga Vlora shpërtheu,Ismail Qemali, flamurin e lavdisë ngriti...
Kisha dal në shetitoren bregdrinase të Lezhës, siç bëj sa herë ndjej nevojë për të davarit pak stresin e mërzinë, e pse jo, me u “arratis” nga vetja edhe me i thënë pak pleqërisë, ik! Shkëmbehem në këto dalje me të njohur e të panjohur, por me shumicën e të cilëve përshëndetemi vazhdimisht. Në njërën prej këtyre xhirove, që më pëlqen t’i bëj i vetëm...
Ndërroi jetë Profesor Sami Repishti në moshën 99-vjeçare. Kalimi i tij në amshim, shënon një boshllëk të madh në familjen e tij të ngusht, në komunitetin shqiptaro- amerikan, pjesëtar i të cilit ishte për shumë dekada. Të drejtat e njeriut – jo vetëm në botën shqiptare...
U shua sot…mbas një shekull jete, një histori shqiptare, copëz Shqipërie, qytetar amerikan…Shkruante shpesh në median shqiptare, tani do të shkruajnë më shpesh pêr atë. Filloi që sot. Ikja e tij është dhe ardhje…
Para shumë viteve, shkodrani prof. Sami Repishti, shkroi volumin “Pika e Loti” (tregime burgu, Shkodër, 1997), nën përkujdesin e Shtëpisë Botuese “Atë Gjergj Fishta”, ku në hyrje gjendet i skalitur përkushtimi: “Gruas shqiptare, fisnikërisë së kryqzueme pa faj! Bashkëshorteve, nanave, bijave e motrave...
Sa keq që ka ndërruar jetë Sami Repishti! Si një zë nga qielli shfaqej ai në Botën Shqiptare, herë pas here, kur urtia e tij përkufizohej si shpresë! Diku në faqet e para të librit “Nën hijen e Rozafës”, Repishti na rrëfen se si teksa mësuesi i historisë u fliste studentëve për Gjergj Kastriotin –Skënderbeun...
