Njëzet e gjashtë qershor 2012. Mesnatë. Pragmuzgu. Motori i autobuzit zukat lehtë. Drita e bardhë e fenerëve gris errësirën e zezë. Autobusët janë të mbushur plot. Jemi nisur për në Qafën e Botës. Mijëra zemra që dhembin, shpirtra që angështohen, sytë e tyre që duan të shohin, mendje që sjellin në kujtesë...
Mësonjësi, një copë herë, eci mendueshëm çap e jak nëpër odën që ishte kabineti i tij i punës. Llampa ndriçonte zbehtë dhe hijet e tij dhe e orendive, të shformuara e me dridhje binin në dysheme dhe murin kundruall. E dinte, pas asaj dite të pazakontë e të stuhishme, të shtatë marsit, nata që e pasonte , do të ishte...
Pasi dëgjoi rrëfimin e Roksanës[1] për vdekjen e të birit në Babiloni, Olimpia[2] u bind se të birin e kishin helmuar. Vrundujt e rrëfimeve thënëse e kunderthënëse i shtilleshin rrëmujshëm e pa rend, plekseshin e përplaseshin në labirintet e mëndjes së saj që punonte...
Pas sillës, Olimpia i tha Roksanës që ta ndiqte pas me gjithë djalin. Shkuan në sallën e armëve që mbretëreshës i shërbente edhe si kabinet ku priste e përcillte. Roksana me djalin për dore, priste në heshtje. Olimpia ecte çapejak nëpër sallën e vogël, pastaj qëndroi përkitazi së resë dhe i nguli sytë e flakëruar...
Njohja me pjesëtarët e familjes të Aleksandrit të Madh dhe fundin e fatit të tyre, nuk është vetëm kërshëri por edhe një rast për të mësuar sesa e egër,e pamëshirshme, çnjerëzore dhe mizore, ishte lufta për pushtet dhe trashëgimin e fronit mbretëror, në kohën për të cilën bëhet fjalë( vitet 316-295...
Po afronte agimi, yjet po shuheshin një e nga një, por nata ishte ende pisë e zezë..Olimpia e lodhur ,por jo fuqiprerë, u ul në poltronën e lartë dhe ia nguli sytë të birit.E dinte se si nënë që dhuronte jetë, ishte e dhimbshme dhe panjerëzishme edhe për të, ajo që do t’i thoshte dhe kërkonte tyë birit...
Olimpia, mëngjesin e së nesërmes, u nis për në pallatin e mbretit Filip. Kishte në shpirt shumë zemërim, mëri dhe urrejtje që po i merrte frymën, aq sa nuk mund të duronte dhe ta mbante përbrenda, se i dukej sikur do t’i plaste zemra. Kupën e mbushi kjo martesa e tij e fundit...
Admir Struga,që ishte duke ngrënë sillën, dëgjoi tringëllimën e telefonit në dhomën e ndenjies,që binte rrall pas daljes së celularëve.-Urdhëroni, në telefon Admir Struga, po ju dëgjoj.-Kapiten, sa mirë që u gjeta në shtëpi.Jam Eda, kryeinfermjerja e...
Në dhjetë vjet, kam shkruar njëqind e njëzet tregime. Pas kësaj përvoje, besoj më lejohet të jap disa konsiderata.Sipas klasifikimeve të pranuara, gjinitë letrare ndahen në epike, lirike dhe dramatike. Brenda tyre janë nënllojet. Në epiken, si lloje letrare përfshihen: romani, novela, tregimi, skica, poema epike...
Jeta është plot me çudira , të papritura e të pamenduara, me ca të fshehta që i shfaq rasti dhe fati i mirë apo i lig.Pas përzënies së hysmeqarit arnaut, Ibrahimit,Shemshedin agai, bëri sikur i harroi jabanxhijtë, por Allah ,Allah, as në mendje as në fiqir, se ata do të ktheheshin në një makth të mallkuar që do t’i...
Rojes së përgjumur iu bë se dëgjoi të trokitura.Ato vinin së thelli, të shurdhëta, si nga humbellat e shpellave.Mbajti vesh me kujdes.Këtë radhë ato vinin më të forta,kuptohej që trokiste një dorë e paduruar dhe e nervozuar.Roja e diktoi aty për aty:trokiste i burgosuri në kaushin e bodrumit të hapsanës...
Ata ishin katër vëllezër dhe nëna.I martuar ishte vetëm vëllai i madh. Kur u shkëmbyen popullatat, ajo që u quajt Andallai, të trembur nga bastisjet, djegiet dhe vrasjet e andartëve,që shfaqeshin si fantazma me thikë ndër dhëmbë,nga tmerri dhe flakët që qarkonin errësirën e netëve, dhe të yshtur nga hoxhallarët dhe turkoshakët...
Profesor Agim Vinca, i mirënjohur, që ka bërë emër më së shumti si poet, pedagog, studiues i letërsisë, eseist dhe publicist, vjen para lexuesve me një libër të ri, këtë herë në prozë, me titull “Konkubina”, botuar nga “Syth” në Tetovë. Pati mirësinë të ma dërgojë në Tiranë. Janë përfshirë në të 15 tregime...
Stinët,të zëna dorë për dore, me dymbëdhjetë valltarë, hedhin vallen e vitit, rreth pemës së jetës. Ndërrohen, ikin dhe vijnë, pafundësisht, me të njëjtin emër, me të njëjtat dukuri. Ne i ndjekim pas, pa e ditur jemi pjesë e tyre, apo janë ato pjesë e jona?Ndryshe pej tyre, stinët tona të jetës, që edhe ato janë...
Kur Nënëmadhja, e pruri në shtëpi, ishte kotele e vogël që sa i kishte hapur sytë. Mashkull, i bukur, me gëzof të butë, larush me të bardhë e të përhinjtë dhe turiçkën të bardhë me njolla të kafejta rreth syve. Por aq i vogël sa një grusht. Ditët e para ai qau e u mjaullit që e kishin ndarë nga e ëma aq të...
Shtëpinë e Idromenove në Gjuhadoll, të Shkodrës, e kishte pllakosur zia..Siç dukej, vdekja e kishte mësuar rrugën për atje. Sefte, babai Arsen Idromeno-Pargalliu, më pas një ferishte, djali i Kolës që si kishte mbushur dy vjeç, dhe ja tani ajo kishte rrëmbyer jetën e Antonias, motrës Tone.Trupin e saj ja dorëzuan tokës së...
Në gjidetin e limanit të Argostolit të ujdhesës joniane të Qefalonisë që, në atë kohë ishte protektorat anglez, më 28 dhjetor 1823, pak dit pas kremtimit të kërshëndellave, kishte hapur velat gjemia e hidriotit Andon Kryeziu, që do të shpinte në Mesolongj ndihmat dhe lordin anglez Bajron me gardën e tij suliote...
Dielli i gushtit kishte vënë saçin e zjarrtë mbi luginën e Karpenisit. Qielli i kaltër pa një re. Asnjë grimë flladi, ajri dridhej si në ethe nga përvëlimi i diellit. Mustafa pasha Bushatlliu, i quajtur edhe Shkodrani, nuk po e duronte dot vapën mbytëse, po i buiste djersa. Doli nga tenda madhështore, por edhe jashtë...
Një vit më parë,1821,Mesollongji e përzuri garnizonin turk dhe qytetarët e tij, me guxim dëshirë, dhe etjen e pashuar për liri, pavarësisht nga pasojat që do të kishin, shpallën bashkimin me revolucionin çlirimtar të greqisë.I ngritur buzë detit, i rrahur nga dallgët...
Shkrimtari Vath Kotreshi (1937-2006), nga kritket dhe studjuesit e tij është vleresuar si nje nga autoret më të shquar në brezin e dytë të viteve 60-të, që erdhën pas Agollit e Kadaresë. Tregimtar, novelist, romancier, skenarist, drejtues institucionesh, ministër e deputet, ai la gjurmë të pashlyeshme në letrat shqipe...
