E shtune, 27.04.2024, 07:29 PM (GMT+1)

Kulturë

Baki Ymeri: Clara M?rgineanu

E enjte, 19.02.2009, 07:22 PM


Clara Mãrgineanu
Clara Mãrgineanu
Clara M?rgineanu (România/Rumani)

U lind në Bukuresht (4 korrik 1972). Ka kryer degën e Komunikimit audovizual në kuadrin e Universitetit Kombëtar të Artit Tetaror dhe Kinematografik. Më 1991 debutoi në shtyp, ndërsa më 1995 botoi librin Akti i Parë apo Kupa e Iluzioneve. Bibliografi lirike: Të Dielat e gjora, Bast për miqësinë, Dyer të ndërtuara për një fat tjetër, I burgosuri i lirisë, Valle me grushtin në zemër, Gruaja e kaltërt, etj. Disa nga poezitë e saj e kanë parë dritën e botimit në gjuhën frenge dhe angleze. Është anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë dhe autore vjershash prezente në kuadrin e disa antologjive të botuara në Bukuresht. Që nga viti 1995 ushtron funksionin e redaktorit pranë Shoqatës Rumune të Televizionit. Shkruan ese dhe reportazhe, realizon intervista dhe dokumentarë, redakton revistën „Literatura ?i Arta” (Letërsia dhe Arti).

***

Clara M?rgineanu ne cheam? în lumea poemului f?r? seam?n, robindu-ne gândul ?i clipa unei lecturi de o excelent? calitate. Asta o spun eu, cel ce va Urlete mute ivindu-se ori murind pe dinl?untrul fiin?ei a tot p?timitoare, pre? al suferin?ei de ne-împ?r?it decât cu sinele ?i poezia. O revan?? a omenescului tr?dat de omenesc, printr-o nesfâr?it? în?elegere a femeii nepereche, trecând cuminte ?i însingurat? spre o nou? izbând?.  Parfum de floare ne?tiut? înc?, degaje poemul, privire r?t?cind? prin somnul cuiva nenumit, între ce ”a fost ?i desfrunzirea lui ”mâine”. Nu po?i numi des?vâr?itul altfel decât ”des?vâr?it”, cât? vreme el este, dup? cum, nici sufletul altcumva decât suflet, pe când se manifest? vizibil ?i egal pe c?rarea îngust? dintre dulcele ?i amarul existen?ei întru m?rturie ?i rug?ciune. (Mihai Antonescu)


VALLËZOJ ME UJQIT
(Dansez cu lupii)

...po të mos kisha ndjenja do të isha bërë
    gruaja më e mençur në botë (Anais Nin)

Ndoshta i ke humbur krejt luftërat,
Po qe se e ke nisur njërën kundër meje,

Në përrallë, hamshorët hanë zjarr,
Në jetë, pinë gjak.

Kaosi i plleshëm është një formë e lirisë
Kur vendos ta përdhunosh shpirtin
Me kujtimet e mishit,

Kam dezertuar,
Në kohën kur vreri e bën efektin e qetë,
Vallëzoj me ujqit,
Në rrugën Kovaçi.

KUSHTRIMI I FUNDIT
(Ultimul apel)

E kam për borxh një poem
Të më shërrojë nga koha e shkelur nën këmbë,
Nga vërtitja e saj përmbi shpartallimin,
E kam për borxh një poem
Të më përkëdhelë në ballë,

I shkëpus nga mua me shije
Finalet e pamundshme,
Parfumin e përtacisë dhe Leonard Cohen-in,

Kushtrimi i fundit:
Dancing to the end of love.

BËRTHAMA MALLKIMI
(Semin?e de blestem)

Iku vera dhe amnezioni iku
Tehu i thikës pret gjurma hidhërimi,

E kaploi terri shtratin e spitalit,
Më lidhën me zinxhirë,
M’i mblodhën lotët me seringë,

Zgjomë, zoti doktor, zgjomë!
Në këtë ankth
Vlojnë në mua bërthamat e mallkimit!

Je, nuk je, do të jetë, nuk do të jetë
Kështu gjëmoj ç’prej asokohe në gjumë,
Në kohën kur ty të këndojnë magjistaret
Dhe vreri i tyre të shpërthen nëpër sy.



(Vota: 4 . Mesatare: 3/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora