Albert Zholi: Gazetat, gazetarët, realiteti dhe politika

Gazetat, gazetarët, realiteti dhe politika 
 
Çdo të mërkurë gazeta “Telegraf” pret mendimet e gazetarëve, publicistëve, intelektualëve mbi rolin e gazetarisë në shoqërinë e sotme shqiptare. Cili është roli i gazetarisë ?
A është gazetaria shqiptare në rolin dhe misionin që i ka vënë vetes ? A është gazetaria sot një shembull për të tjerët dhe a po e realizon ajo  qëllimin për propagandimin e kulturës,  etikës, i gjuhës së bukur, i mendimit të lirë dhe të edukuar, mendimit të papërlyer me interesin ?

Ju mirëpresim në:
gazetatelegraf@yahoo.com
Albert Zholi
a_zholi@yahoo.com
Ju ftojmë në këtë debat të hapur
 
Natasha Lako

Unë kam punuar në gazetari, ku dhe pse kohët e fundit jam tërhequr paksa, nuk largohem  asnjëherë përfundimisht. Fjala përfundimisht  nuk ekziston  sepse, unë kam mbaruar  për gazetari dhe diploma ime është për gazetari. Më  është  e  hequr e drejta e  ushtrimit të profesionit tim në këtë fushë në vitin 1975-1976. Unë  këtë 13 maj  mbusha 60 vjeç. Babai  im është arrestuar  më 27 maj  të  1950 ku  më la mua 2 vjeç e gjysmë. Kjo gjë më bëri, dhe më hoqën  që unë të mos punoja në gazetari, sepse gazetari ishte gjithmonë më  afër pushtetit  qendror  në atë kohë.
E vuaj më shumë sot, sepse nuk ia kisha treguar asnjeriut dhe tani  më duket e pamoralshme që ta tregoj.. Po dua të theksoj se edhe gazetaria e sotme është ajo gazetari  që mendonin ato atëherë. Nuk është akoma e pavarur plotësisht. Mendoj  që duhet të merren më shumë  vajzat  në këtë fushë, sepse  shoh veten time me atë  profesionin tim të hequr. Femra nuk e ka ende vendin që i takon në gazetari. 
 
Moikom Zeqo

Mendimi im për gazetarinë  është  se pluralizmi solli  një gazetari  të  larmishme brenda vitit  2000 kur  gazetaria kishte  edhe karakter kritik, opozitar, ku  ishte  vërtetë  pushteti i  katërt, që  tentoi të  krijoj  opinion publik  që  është  i domosdoshmi  në  një  vend pluralist (që të përfillej ky opinion publik).Por  mendoj se pas vitit  2005, mediat  nuk janë  të lira. Mungon  liria  e kritikës në  media. Mungon  liria  e krijimit  të  vërtetë të opinionit publik ku shpesh edhe analistë,  të  cilët  kanë lexuar bëjnë  hartime  dhe jo  analiza  të vërteta. Ose  merren me  persona të caktuar dhe nuk  merren me thelbin social të fenomeneve dhe duket  se pushteti i tyre varet nga media  të  caktuara sipas  pushteteve  financiare. Ka ndodhur  dhe një  fenomen tjetër  që  më duket  shumë i  çuditshëm, ku  pothuajse disa  gazeta  dhe mediat  nuk  paguajnë  bashkëpunëtorët e  kualifikuar. 
 
Sulejma Mato

Në shumë gazeta shihet pozicionimi. Edhe mendimi është privatizuar në Shqipëri. Janë disa figura që i konsiderojnë  analistë pa emra. Janë mijëra  intelektualë  brenda  dhe jashtë vendit  ku nuk kanë vend  në  shtypin e  ditës. Unë  jam larguar  vetë, ku punoja  në gazetën Ballkan, ku pata  probleme me  njerëzit aty pasi  bëra një shkrim  për  ushtarakët  dhe nuk kam shkruar më. Shpesh nga politikanë dhe botues të veçantë mendohet se duhet shkruar sipas mendimit të tyre, të shkruhet si mendojnë ata, dhe nuk  pranojnë mendimin tjetër. Kjo është një prej sindromave të gazetarisë. Së sotme. 
 
Faslli Haliti

Po e ndjek rregullisht, por lexoj, kryesisht suplementet letrare dhe faqet e kulturës. Jashtë shkrimeve letrare, lexoj ato që më interesojnë dhe që janë të domosdoshme për t’u orientuar në jetën e përditshme, pasi gazetaria e sotme e ka humbur deri diku pavarësinë.
Kështu që më mirë merrem me librin dhe letërsinë në përgjithësi.
Në letërsi ka inflacion botimesh. Ky inflacion cenon cilësinë. Botohen libra shumë të dobët, për të mos thënë libra koti apo pseudo libra. Por më e keqja është se cilësinë e dobët ne e shohim vetëm te libri i tjetrit dhe jo te libri ynë. Libra të dobët boton secili nga ne. Cilësia e dobët s’duhet pare vetëm te krijuesit periferikë, por në radhë të pare te krijuesit e talentuar të cilët nuk duhet t’ia  lejojnë vetes të botojnë një libër të dobët nga ngutja apo transkurimi i lexuesit. Mediokri, kritikon mediokritetin, pa përfshirë veten në të. Në radhë të parë, cilido nga ne, krijuesit, duhet të shoh, të kritikojë dhe të luftojë mediokritetin te vetja, në krijimtarinë e tij, sado  i pakët, sado në sasi minimale të jetë ky mediokritet në krijimtarinë e tij.. I talentuari nuk lufton për eliminimin e të talentuarve, por lufton që të zërë vend e të radhitet krahë tyre. Kadare, nuk i luftoi,
Naimin, Migjenin, por i studioi, i vlerësoi ata gjer në shkallën më sipërane, prandaj u bë i barabartë me ta. Pa male, s’ka maja, thotë populli. Kadare është maja më e lartë e vargut malor të letërsisë shqipe.