Editorial » Mehmetaj
Gani Mehmetaj: Singapori i udhëkryqeve të mëdha
E shtune, 01.06.2019, 10:01 AM
Nga Prishtina në Australi
Singapori
i udhëkryqeve të mëdha
Nga
Gani Mehmetaj
Sikurse
shumica e evropianëve edhe unë në shtegtimin tim nga Prishtina në Australi u ndala
në Singapor. Këtë rrugëtim e kanë bërë ndër shekuj udhëtarë e tregtarë,
shtegtarë e aventuristë. Singapori ishte caku i parë edhe për shumë shqiptarë
që u nisën drejtë kontinentit të ri-Australisë, duke shpresuar për jetë të re e punë. Vendi i ishujve nuk i
ndali asnjërin, por Singaporin e kam dëgjuar në rrëfimet e peripecitë e tyre.
Aeroporti pas njëmbëdhjetë orë fluturimi mu duk oazë e qetë e
gjumëndjellëse. Zyrtarja e aeroportit me
priste me emrin tim e të gruas, të shkruar në një copë letre të bardhë. Kinezja
simpatike mezi dëgjohej derisa fliste me zë të ulët. Aeroporti ishte një
ambient i veçantë, me restorante të dizajnuara mirë, me gjelbërim e kopshte
botanike, me kaktuse e bimë tropikale të mbjella brenda, sepse edhe qyteti atë
klimë e ka. Singapori ka njërin ndër aeroportet më të mëdha në Azinë, të
rregulluar me shije. Ambienti i brendshëm është qetësues për shtegtarin e
stresuar e të pagjumë që ka kaptuar kontinente,
që vjen nga njëri cep i botës në tjetrin. Shërbimi i mirë nëpër
restorante është përshtypja tjetër e këndshme.
Kur
dola jashtë aeroportit vala e të ngrohtit tropikal me goditi befasisht, i
mësuar me freskun e pranverës të Prishtinë që më shumë ishte fund dimri.
Zyrtarët e aeroportit mezi i dëgjoje kur të flisnin me pëshpërima sikur druanin
se mos e zgjonin nga gjumi dike të padukshëm.
Singapori
është i veçantë nga vendet tjera të Azisë juglindore, e megjithatë ka diçka nga
secili prej tyre. Një miku im virtual me dëshiroi pushim të mirë duke me
sugjeruar se Singapori është një kryqëzim Kine, Malajzie, Indonezie e
Perëndimi. Singapori është sinonim i zhvillimit marramenthës, shembull i
shkrirjes së tradicionales me bashkëkohoren, zhvillimin ekonomik dhe disiplinën
e hekurt, fatin dhe kujdesin. Durimi tradicional oriental me dinamizmin euro
perëndimor, ku shprehia e punës, ngërthehet me ligjet e rrepta, bënë që ky vend
të jetë në kreun e vendeve të zhvilluara. Por edhe rreptësia me të cilën
trajtohen disa sëmundje të qytetërimit të huton. Secilit udhëtar që vjen nga
Evropa a SHBA-të ia vënë në pah qysh në aeroplan letrën me pyetësor se bartja a
tregtimi i drogës dënohet me vdekje, që e bëjnë t‘i shkojnë djersë të ftohta,
gjithnjë duke u druajtur se mund t'ia
kurdisë dikush ndonjë sasi droge të mjaftueshme sa të dënohet me vdekje. Në të
kaluarën janë dënuar disa perëndimorë, pavarësisht faktit që pati ndërhyrje nga
qarqe të larta për falje. Rasti i
australianes që është kapur me drogë, ndërsa ajo thotë se nuk është droga e saj, por këmbëngulte që dikush ia ka vënë në
bagazh, është rrëqethës. Për kurdisje
ose fatkeqësi të tilla kam parë edhe filma artistik amerikanë.
Singapor
është shembull i qytetit që u pavarësua pa dashje. Pasi u larguan britanikët
Malajzia e përjashtoi Singaporin nga shteti i përbashkët, për ç'gjë
singaporasit janë mërzitur shumë, sepse britanikët i lanë në një shtet. Në atë
kohë Malajzia ishte shumë më e zhvilluar. Emri i vjen nga Singapura që do të thotë Qytet i Luanit. Sot Qyteti i
Luanit është qytet-shtet si Monako apo Vatikani. Është ndër vendet më të vizituara,
shumë joshëse për shtegtarë.
Por
ajo që të bie në sy, hiq ligjin e ashpër për drogën, Singapori është shembull i
vendit të lulëzuar nën kapelën britanike, dëshmi e pushtuesit që nuk të zhvat
por të ndihmon e të qytetëron. Anglezët e themeluan këtë koloni, e zhvilluan
dhe e ngritën në qendër botërore të tregtisë, për ta vazhduar pastaj kinezët me
malajzianët. Dhe kur e sheh këtë mrekulli, se si të vjen, Singapori të gjitha
këto i bëri nën sundimit e Perandorisë britanike. Kinezët nuk donin që të iknin
britanikët, situatë absurdi po të shihet nga prizmi ynë. E qeverisën Singaporin më shumë se sa që mund
të themi se e pushtuan, i dhanë injeksione dhe e bënë qendër tregtare e
udhëkryq në mes të dy botërave, madje në mes të disa kontinenteve. Singapori e
shfrytëzoi pozitën e mirë strategjike, kjo i avancoi duke i dalluar nga shteti
amë, ku varfëria e barazisë komuniste ua hanë shpitin.
Pozita
strategjike e ndihmoi, i dha krah zhvillimit, e bëri qendër nevralgjike jo
vetëm për Azinë. sepse Singapor është udhë kyçe nga Evropa në Australi. Shumë
nga shqiptarët që i kemi takuar më vonë në Australi e përmendin se si erdhën
një herë në Singapor e pastaj vazhduan tutje në qytete të ndryshme australiane.
Është fjala kryekëput për shqiptarë nga Dardania e territoret etnike. Thuhet se
edhe shumë shqiptarë pasi rënies së komunizmit në Shqipëri ia mësyn Singaporit
me shpresën se do të realizohen, meqë i njihnin kinezët e Mao Ce Dunit, mirëpo
kinezët e Singaporit ishin ndryshe. Ikën shqiptarët në shtegtime drejtë
Malajzisë apo tutje në Australi.
A
ka shqiptarë të Singapor? Sigurisht ka, por është i vogël numri i tyre. Është
vështirë t'i takosh në këtë qytete shumëmilionësh.
Edhe
Shqipëria natyrale mu si Singapori pati pozitë të mirë strategjike në
Gadishullin Ilirik , por ky fakt nuk e ndihmoi, përkundrazi e dëmtoi, sepse
secili nga pushtuesit e lakmonte vendin pa vendës, ndërsa nuk kishin ide për
zhvillim e avancim.
Britanikët
me qytetërim ishim para vendësve në Singapor, ishin para të gjithë botës,
prandaj kjo gjë i dha krah zhvillimit të kinezëve. Askush nuk e do pushtuesin,
askush s’ka pse e lavdëron, mirëpo ata e zhvilluan Singaporin disa herë më
shumë se sa që ishte Kina. Derisa në mendjen time i bëja krahasimet e
pushtuesit të mirë e të keq, para kisha Singaporin e jetës dinamike e
qytetërimit euro aziatik, kryqëzimin e disa kulturave dhe kryqëzimin ekonomik
tregtarë të disa kontinenteve. Perandoria britanike ka mbet në kujtesë të mirë,
gjë që nuk mund të thuhet për ish- pushtuesit tonë.
Me
pushtuesin e mirë jam ndeshur edhe më parë, kur shëtisja në Lubjanë e
Maribor (Slloveni), apo në Zagreb e
qytetet dalmatine të Kroacisë. Dhe me dëshpërim krahasoja atë që ua la
Austria sllovenëve e kroatëve me atë që
na e lanë turqit e serbët.
Sikur
të triumfonte ideja e Haxhi Zekë Biberajt ne do ta kishim Britaninë e Madhe në
vend të Turqisë e Serbisë, mbase do të bëheshim Singapor evropian. U nisa nga
Singapori me një aeroplanë ndërkontinental australian "Qantas" mbi oqeanin e pafundmë, me një dozë
dëshpërimi pse nuk e kapëm momentin historik.
Singapor, fundi i majit
2019