Kulturë
Poezi nga Ruzhdi Kadrija
E diele, 17.06.2018, 08:35 AM
(Poezi)
RUZHDI KADRIJA
KOSOVA
Luftërat e tua me barbarinë
Lanë në gjak historinë.
Shumë armiq janë munduar
Kombin tonë për ta shuar.
Iu duke lumë iu dole deti
Iu dhe barot çdo krajli e mbreti!
Këtu do të jetojë me shekuj pa kufi
Shqiponja me krena e flamuri kuq e zi!...
SHKOLLA IME
Ti më ndriçove mendjen
Me hape horizont të ri,
Për atë që ndodh në ujë
Në tokë e në gjithësi...
Ti më udhëzove të mësoj
Gjatë gjithë jetës sime,
Që në në punë e jëtë të shkoj
Drejt pa bërë shumë gabime.
Ti më mësove ta them të vërtetën
Edhe pse e vështirë për t’u thënë –
Në rrugë kur ta gjej të humbur kuletën,
Më the: atij që i ka humbur duhet dhënë!
(Për “ZSH”, SKËNDER R. HOXHA)
Komentoni
Artikuj te tjere
Elvi Sidheri: Një panair i paepur
Rexhep Shahu: Ku është koka e Havzi Nelës
Drita Lushi: Kur n’foltore ngjiten poetët
Sejdo Harka: 85 vitet e shkrimtarit Bardhyl Xhama
Milazim Kadriu: Poezi më lashtësinë e dashurinë
Gjika: Elita shkodrane në Institutet e Albanologjisë
Viron Kona: Ibrahimi
Sejdi Berisha: Elegji apo poemë kujtimi
Demir Krasniqi: Skënderbeu në këngët tona
Nebi Dragoti: Si nuk bëj shok një politikan!?
Shefik Shkodra: Kënga e mjeshtrit
Namik Selmani, Neki Lulaj: Florinë, moj!
Mustafë Krasniqi: Doli nga shtypi 'Albumi Poetik'
Xhevahir Cirongu: Qafë e Gjarprit e Gur i Prerë
Vahit Nasufi: Kalosh Dani
Gëzim Llojdia: Si e krijoi Zhegu këngën 'Vajza dhe deti'
Florim Zeqa: Shefqet Podvorica, shëmbull humanizmi
Resmi Osmani: Andrea dhe Helena (6)
Bajram Canameti: Një vlerë e shtuar
Xhafer Leci: Fjetja mbi gjakun e vëllezërve!