Vahit Nasufi: Malli për vendlindjen

Vahit Nasufi

 

MALLI  PËR VENDLINDJEN

 

Gjithmonë n`zemër kam pasë mall -

Dhe do ta kem, sa t`jam gjallë!

Për vendlindjen shumë të dashur -

Kënaqsitë e jetës aty i kam pasur!...

 

Në anën e saj veri - lindore -

E rrethojnë malet pyjore,

Në anën tjetër jug - perëndimore -

Shtrihet fusha e saj pjellore.

 

Aty kam lindë dhe jam rritë -

Për herë t`parë i kam çel syt!

Aty lëshova zërin e parë -

N`prehër t`nënës duke qarë!...

 

N`qendër t`fshatit kam shtëpinë -

N`lumturi kalova fëmirijnë,

Rrugën e dijes aty fillova -

Shkrim e lexim, aty i mësova!...

 

Vendlindja ime, është më e mira -

M`ka plotësuar shumë dëshira!

Që i ëndërronte çdo i ri -

Kisha fat, gëzime dhe lumturi!...

 

Prej saj ruaj kujtime plot -

Kur m`kujtohen m`rrjedhin lot!

Kush çka donë le t`thotë -

Për mua është më e mira n`botë,

 

Nuk e harroj deri kur të vdes,

Me shokë kur rrija deri n`mëngjes!

Të shkurtëra ishin netët dimërore -

Ishin vitet e arta t`moshës rinore!

 

Dasmat bëheshin në oborr -

Me këngë, valle dhe humor,

Dëshra për sportin ishte e madhe -

Luajshim top, nëpër livadhe!...

 

Mjerisht kurbetin e kem trashëguar -

Shumë t`ri n`kurbet kan shkuar!

Shtigjeve t`Europës dhe unë kalova -

Lash vendlindjen n`kurbet shkova!

 

Që kur e lash vendlindjen time -

Për mua s`pat më kurrë gëzime!...

Ka qenë shkruar prej Perëndisë -

Të jetoj larg shtëpisë!

 

Dalë nga dalë duke u larguar -

Këtheva kokën për t`i premtuar,

Vendlindja ime po t`betohem -

Kurrë me zemër nuk largohem!

 

Ia këtheva shpinën dhe vazhdova -

S`e di kah m`erdhi, një zë dëgjova!

Zëri vendlindjes, duke qarë -

Më dëshiroi rrugë të mbarë!...

 

T`lësh vendlindjen s`është e lehtë -

Malli për të, është shumë i nxehtë,

Që nga zemra s`mund ta largoj -

Shpeshëherë natën e ëndërroj!

 

Hap albumin e fotografive -

Më kënaqet shpirti prej bukurive!

Ah! sa i lezetshëm është ai vend -

Nuk e di, si s`më ikën mend!

 

Sa herë syri që i shikonë -

Thellë n`zemër m`përvëlonë!

Shpesh mendoj sa s`është vonë -

Të këthehem për gjithmonë!

 

Prej mallit që kam, unë ndaj saj,

Mbushet zemra plot me vajë!

Shpirti im, më s`duronë dot!

Zemra qanë, sytë derdhin lot!...

 

Sa herë shkoj në pushime -

Rahatohem n`vendlindjen time,

Kur i shoh ato ndryshime -

Mal më bëhet zemra ime!...

 

Kur shkruaja këngë për vendlindjen -

Kujtoja se do t`shëroj dhimbjen,

Por, kjo s`qenka e vërtetë -

Dhimbja e saj s`shërohet për jetë!

 

Kush nuk donë t`ketë dhimbje -

Le të qëndrojë në vendlindje,

Le të ushqehet me buk e krypë -

Janë t`shijshme te vendi yt!