Cikël poetik nga Dashamir Malo

Dashamir Malo, lindi në Malëshovë të Përmetit. Pas mbarimit të Shkollës së Mesme në Kelcyrë (sot Gjimnazi "Sejfulla Malëshova"), mbaroi Akademine Ushtarake dhe më vonë Akademinë e Policisë. Prej vitit 1990 -1997 punoi në profesionin e tij në qytetin e Sarandës. Në vitin 1997 emigron në Athinë - Greqi ku punoi dhe jetoi deri ne vitin 2002. Në vitin 2003, rifillon përsëri punë ne profesionin e tij si Oficer Policie dhe aktualisht është Shef Administrate në Komisariatin e Policisë Kufitare Sarandë.

Ka botuar librat me poezi "Midis vetmisë dhe heshtjes", "Precedent" dhe "Fshehja e Lotit". Ka përkthyer nga greqishtja vellimin poetik "Poezi te zgjedhura"te poetit publicistit dhe gazetarit grek Jorgos Hronas si dhe librin me esse "Vallja e çmendur e Merylin s". Gjithashtu eshte pjesemarres ne antologjite poetike "Portat e harreses", "Itaka e fjales" dhe "Korsi e hapur". Ka botuar vazhdimisht cilke me poezi në gazetat letrare të tilla si: "Drita", "Fjala", "Nacional", “Shkrimtari”, “Art Jonian”. Gjithashtu ka botuar cikle me poezi në gjuhën greke, norvegjeze dhe gjermane. Në prill 2012 botoi vëllimin poetik me titull “Ndoshta”. Ne vitin 2014 ka botuar librin me poezi “Vagellimthi”.

Poezia e Dashamir Malos është e qetë,e rrjedhëshme,spontane, diku një portret njerëzor i sjellë ne vargje, diku një ndjenje, diku çel natyra e bukur e vendit ku jeton, diku fëmija, gruaja dhe çdo gjë tjetër që e rrethon, e tejçon bukur në vargje dhe permes tyre, deri tek lexuesi. Në të gjitha thuajse,  ndihet shpirti i butë i poetit, lidhja me vendlindjen dhe vendin ku jeton dhe përmes poezive të tij, arrijmë të shohim tablo te qarta, që përmbajnë dhimbjen, ose gëzimin brenda.

Dashamir Malo, eshte një poet fjalëpakë në poezi,por që arrin të na thotë shumë, përmes pak vargjeve, e kjo është arritje.

Poezitë e tij, nuk janë të rënduara në metafora, por ndihet shpirt ne çdo varg, dhe ngjyra sikurse ne nje pikture te heshtur.

Drita Lushi, Autore

 

DASHAMIR MALO

 

NË SYRIN E KALTËR

-Cikël poetik-

 

 

* * *

Ndajnatë

deti pasqyrë e mugët

qeti’ tej e përkëtej

blerimit të ullishtes

kalon

një grua

me të zeza

dele të bardha

e ndjekin

pas.

 

NE SYRIN E KALTER

Kushtuar A

 

Ti

vështroje

dhe vështroje

“Syrin e Kaltër”

unë

vështroja

dhe vështroja

sytë

e tu.

 

 

KISHTE VITE QE MUNGONIN MJELLMAT

 

Llohë dimri

ti vije nga larg

nuk dinim hollësira rreth udhëtimit

tënd

vetëm mësonim se atje ku mbrrije

ndalte stuhia

të njihnim vetëm mes vargjesh

plepat  dhe akaciet e brishta

mes thëllimit

prej orësh kishin dalë

dhe të prisnin buzë rrugës

ja ti erdhe

më në fund

në liqen kishte vite

që mungonin mjelmat

mua kishte kohë

që s’më kishin vizituar Muzat.

 

 

KOLEGES OFICESE

(për Ronin)

 

Na thanë se do të vinte

të nesërmen nga Bullgaria

nuk e njihnim

i dinim vetëm emrin

Veronika

që në gjuhën time shkurt thirret

Vera

verë e nxehtë

apo verë e ëmbël

folëm për të

siç mund të flitet për një femër

vetëm midis

burrave

ishin Fabio

që vinte nga Roma e lashtë

Janeku prej Estonisë së largët

dhe të ftohtë

Ionuti nga Rumania

dhe unë

secili prej nesh

kish ndërtuar imazhin e saj

të nesërmen ajo erdhi

e bukur si vetë ajo

e nxehtë si stina e verës

që shkuam

heshtëm përpara bukurisë së saj

secili nga ne

në fshehtësi

dhë në heshtje

ndoshta për të ra

në mendime

 

jam Veronika u prezantua

ajo e shpenguar

por shokët dhe shoqet

më thërrasin thjesht Roni

më vonë

morëm vesh se vetëm dikush

por vetëm dikush

e thërriste Veronçke

 

ne gjithmon e thirrëm

Roni

 

 

ERATOJA

 

Eratoja erdhi përsëri

 

një tjetër plagë

më hapi në shpirt

dhe iku

 

e mira

e bukura Erato (1)

(1)   – njëra nga nëntë muzat