Nebi Dragoti: Shumë kunguj nën sqetull kryeministri

SI SHUMË KUNGUJ NËN SQETULL KRYEMINISTRI RAMA?

NGA NEBI DRAGOTI, Kritik

Dy kungujt që peshojnë tonelata janë Reforma në Drejtësi dhe zbatimi me përpikmëri i Vettingut. A do t’ia dalë vetëm duke korrur suksesin kryeministri? Ka dhe kunguj të tjerë që kërkojnë zgjidhje emergjente. Ka kunguj korrupsioni kudo, që duhen shkulur me rrënjë. Ka kunguj trunguj të paaftë nëpër poste. Ka kunguj dembelësh që nuk e kanë qejf punën apo punët i bëjnë si petullat me ujë. Ka gunguj enigmatikë që pengojnë hapjen e vendeve të punës, se ka shumë të papunë Shqipëria dhe këta duan t’i shtojnë. Shqipëria vuan nga kjo plagë. Ka kunguj drejtues, vërtetë kunguj nga koka: në spitale, në komuna, në bashki, në polici, në administratë. Ka kunguj që nuk e kryejnë as punën e bariut nëpër male. Ka lloj-lloj kungujsh kapadaijsh që rëndojnë punën e qeverisë, që përdorin njëqind marifete si opozitarë që t’u shkojë uji në arën e vet. Bobo, ka kunguj lëndësh narkotike që nuk i do Europa, ku kërkojmë të futemi. Bobobooo!

Shumë kunguj ka në sqetull kryeministri Rama! A është , vallë, kaq i zoti për t’ia dale mbanë problemeve të shumta që kemi? “Nuk mbahen shumë kunguj nën sqetull”, thotë proverbi popullor. Kjo është e vërtetë. “Trim i mirë me shokë shumë”, thotë një tjetër proverb. Ishalla, ishalla, njëqind herë ishalla kryeministri Rama bëftë mrekulli fenomenale sa të çuditet edhe bota.. Sidoqoftë, duhet uruar : Te priftë suksesi, të priftë e mira, të priftë e mbara! KJO ËSHTË SHQIPËRIA QË DUAM !

KOMENT EPITAFIT TË AGOLLIT

E fut objektivin e komentit në këtë linjë: në katër vargje epitaf është konstrukturuar modestia e D. Agollit për çka bëri në fushën e letrave shqipe. Letërsia e tij as kontestohet, as denigrohet, sepse ka artin e shëndetshëm të karakterit të poezisë shqipe.: zhvillim tradite, risi tematike, stilistike e tj., trajtim tematik atdhedashurie, fokusim i karakterit patriotik shqiptar lidhur fort me tokën. Dhe në varr ai nuk është vetëm: “Përjetësisht këtu fle Dritëroi/ me etërit, gjyshërit dhe shokët pranë”. Është sa aq e çuditshme, po aq dhe qesharake ta diskutosh këtë figure duke debatuar pas vdekjes. Po kaq është edhe e pamoralshme dhe e ulët, kur, dhe nga kjo asgjë nuk fitohet. Të tillë debat e quaj budallëk që nuk sjellë asnjë vlerë apo ide pozitive. Letërsia e çdo vendi ecën, evoluon në kohra, etapa historike, regjime e përmbysje regjimesh dhe letërsia dhe artet e çdo kombi mbeten, mbi të gjitha, se mbi të gjitha kanë vlera artistike. Ky mendim është i qartë si drita e diellit. Në këtë prizëm, në daç llogjik apo politik, figura e poetit modest qëndron lart, se :” të mira bëri pak gjersa jetoi”. E, ky komentimi i vargut të fundit “ më tepër mund të bënte, por s’e lanë”, shpreh mendimin fin, filozofik, ku nuk e shpreh qëndrimin e tij prej ateisti, sepse, edhe ligjërisht, bindja e çdo njeriu përballë mijëra feve, ashtu si dhe në politikë është e lirë, është e natyrshme siç është edhe jeta , që, siç ka lindje, ka edhe vdekje. Kjo është ligjësia e gjithçkaje që jeton dhe vdes në këtë botë. Edhe letërsia e socrealizmit ka ecuri, ka dukuritë e veta pozitive të zhvillimit letrar, parë kjo edhe në shkallë botërore. Letërsia i shërben shoqërisë dhe duhet t’i shërbejë pa ekuivoke. Letërsia është pararoja e ecurisë shoqërore në arte.