Nexhat Halimi: Hënë në ujë
Buzëmbrëmja e purpurtë sa vie e zhytet në det. Kuqërremtë e kuq qiell e det.E vetëm ndonjë pulëbardhe e harruar dhe një lundër e humbur, dy lopata e një frymë. Çdo gjë e ka domethënien e vet të thellë e të rëndë: njerëzit që edhe pak çaste frymojnë përreth valëve, fëmijët e rrezitur, peshkatari plak e kalaja...


























