Kompania jonë e brigadës “Atlantik”, kishte dy ditë që kishte zënë vend në të dy anët e shpatinave të Pashtrikut, në dushkajat e rralla që pranvera sapo i kishte gjethëzuar. Pranvera ishte në shpërthim me gjithë bukuritë e saj, por ne nuk i gëzoheshim dot. Për Kosovën ajo ishte një pranverë e ...
Qyteti i vogël gjendej në luginë,përmes i shkonte rruga ,më tej rridhte lumi.Në të dy anët lartoheshin kodrat dhe pas tyre malet e pyllëzuar. Pas mbylljes së kantiereve të sharrave dhe minierës,njerëzia mbetën pa punë.Djemtë e rinj kuturisnin dhe shkonin në shtetin fqinj. Pasi fitonin ca ...
I dshur miku im Filip, je bërë për të qarë hallin, për të ardhur keq dhe mëshiruar! Si ja lejove vetes të biesh në dashuri në moshën gjashtëdhjet e gjashtë vjeç? Gjëra që ndodhin, por rrall ama! E kam gjykuar e pleqëruar gjerë e gjatë atë që të ndodhi, dhe më në fund të kam shfajësuar...
Atë pasdite korriku, edhe pse dielli ishte në të perënduar, i nxehti nuk kishte rënë. Në pemët e parkut të liqenit, nuk dridhej asnjë gjethe. Dëgjohej kënga ujem e gjinkallave dhe bulkthave. Shëtitorja ishte e populluar nga ata që donin ti shpëtonin vapës por edhe nga vrapues e vrapuese dhe nga gjindja e moshave ...
Astriti u zgjua dhe ashtu ende i përgjumur shqoi se mugëtira e shtyrë nga agimi i sapo shfaqur, kishte nisur të zbehej dhe në dhomën e gjumit shquheshin turbull konturet e sendeve. Ishte ende heret. Vetiu ai zgjati dorën në pjesën tjetër të shtratit ku flinte Dorina. Ishte bosh. Dora iu drodh. Psherëtiu thellë e dhimbshëm. Mbylli sytë. Ishte as në gjumë as ...
Markua,i njohur edhe si Skifteri, që kishte qenë pseudonimi i tij i luftës, ishte njeri i frikshëm. I gjatë, shpatullshtrembër, gjoksin të futur nga tuberkolozi , flokë të ashpër e të kreshpëruar që i tallaziteshin sa herë luante kokën. Fytyrën e kishte të verdhë e të rrudhur si një maskë, ballin të ngushtë, vetullat të kreshpëruara, sytë të futur thellë në zgavra i digjeshin si dy thëngjij. Hunda si e skifterit, buzët e holla dhe mjekra e dalë përpara...
E quanin Kristaq, por shkurt e thërrisnin Kiço, më shpesh shef Kiçua. Shtat mesatar, me pak bark të rrumbullt, qafa e shkurtër aq sa koka i dukej e ngulur mbi shpatulla, fytyra vezake, e shëndetshme, me një buzagaz të përhershëm, që e bënte të dukej i gjindshëm e shpirt njeriu. Hunda e shkurtër, mishtore, mbi të syzet e trasha me skelet kafkulli, që linin të dukeshin ca sy të zbërdhylët, të vegjël si rruaza. Flokët e kishin lënë që ...
Bilal Xhaferri (1935-1986), shkrimtar disident, që u detyrua të lerë atdheun në vjeshtën e vitit 1969, përveçse prozator, romancier e tregimtar, ishte edhe poet me ndjeshmëri...
Diplomacia e Fuqive të Mëdha,në vitin e largët 1913, me laps të kuq hoqi vijën ndarëse të kufirit në jug të vendit. Çamëria u shkëput nga atdheu. Kjo vijë e kuqe ishte si një...
