Mendime
Cikël poetik nga Martin Lleshi
E diele, 17.05.2009, 01:45 PM
PARZMI
Qerue prej lëvozhge në një maje kodre
Sikur ulun me nejt qëndrue
U këthye në kohë dhe shikoi t’kaluemen
Parzmi i duel prej shpirti habitun
Si me njehë fushat me bjeshkë të humbuna
Ofshamë burri u ndëgjue n’luginë
Për mallin e humbun t’verbimit
U këthye rreth muzgut te kroni thatë
Dy zana n’purpur t’veshun i pa
Ni ushtari t’plagosun etjen me i shue
Kur e lëshoi edhe kamen tjetër n’tokë
Ni llavë ujqësh dulen prej mali
Ulurima luahtej n’koder n’koder
Prej etjes marrun u këthye n’kohë
Lagun prej shiut te kroi i thatë
Dendun reve t’purpurta
Zbriten dy hije t’përzime
Dhe e zgjuen prej gjumi
Në lëvozhgën krejt të zvoglueme.
RROKJA
Kapërxumas u rrokën dy bari
Ma t’mirtë e vendit
Nën një hije të rrapit plak
Si mrizi i zanave ngjasim
Aty mblidheshin shumë herë
Djem me emna prej nami
Në mundjen e madhe
Ranë dy prej s’lodhmi
Dikush pyeti cili asht fituesi
Në shkamin e bungut
Ulun foli gjyqtari
Sa her bjen hana ne mrizin e zanave
Kan me u mbledhë djemnija
Mundësit kur u ngritën n’kambë
Dhent i kishte qartë ujku.
DIAMANTI
Njehere kishte ra një diamant
Shtatë karatësh prej matje
Në një grumbull plehu
Thonë nëpër përralla të vjetra
Çdo mëngjes mblidheshin
Krejt banorët e vendit e përtej
Një ditë grumbulli i plehut
U ba rrafsh me tokë
Dhe mbeturinat u shpërndanë
Në t‘ katër anët e vendit
Pa gjurmë i la kërkimi
Krejt pa pritë
Një muzg nate me hanë
Dikush prej lindje të kahjeve
Kishte gjetur diamantin
E perlyem prej plehu
Në trembje të shpendëve
I gjuajti sorrat me gurin e gjetun.
Facebook
Twitter
Google+
Digg
Artikuj te tjere
Gallery
