Përparim Hysi: Steril?!

STERIL?!!!

"Ta  gjesh, nga nuk e pandeh"

Popullore

(tregim)

Nga Përparim Hysi

Lulash Marku, polic në komisiaratin e qytetit,  atë natë po dorëzonte shërbimin aty nga ora 22.00 . Kishte 10-vjet me këtë detyrë dhe shquhej si një punonjës policie i ndershëm dhe i disiplinuar. Ishte i kënaqur nga puna e tij dhe ca më shumë nga familja e tij. Familja e tij, qe bashkëshortja, Rexhina dhe vajza 10 -vjeçe, Sonila. Rexhinën e kish marrë me dashuri dhe, sado që kishin 12-vjet bashkë, linin kokën për njëri-tjetrin. Sonila lindi dy-vjet pas martese dhe qe një gëzim i shtuar në familje.

Sado të vonohej me shërbim, Lulashi,  asnjëherë nuk kish ndodhur që Rexhina të mos priste tërë merak aty, prapa derës . E njihte vështirësinë e shërbimit që, shpesh, edhe mund t'i rrezikohej dhe jeta, por besimtare katolike siç qe,  binte në gjunjë para një ikone të SHËN MARISË e lutej që ta ruante Lulashin e saj, sa për të dhe ca më shumë për SONILËN që, sa herë i vinte baba vet në shtëpi, fluturim dhe i hidhej në qafë.Dhe LULASHI çlodhej dhe mbushej gas nga kjo dashuri prindërore e familjare njëherësh.

*    *   *

Tash është ora 22.00 dhe  ia shkelë gazin ca si tepër se korsia është e lirë dhe ai mezi pret të mbrrijë në shtëpi, se e di mirë që pret jo vetëm REXHINA, por dhe SONILA, se sot është NATA e Vitit të Ri. Lulashi e ka ble gjelin e detit në Baldushk, venën e ka marrë në  Kallmet (andej ka të njohur të vjetër të tij) dhe mend po këndon nën zë, mesvedi, kur thonë në Veri. Me mend i bëhert REXHINA tek ka shtruar tavolinën dhe SONILA që, ndërsa pret sy e vesh babën e vet, ka dhe një arsye më tepër:e di se baba do vijë me një peshqesh, enkas për të. Kaloi ora dhe LULASHI po vonohet.Rexhina është mësuar me të tiila vonesa, por Sonilës, çdo borie makine i duket si baba i vet. Kur trokiti dera dhe u rrëfye LULASHI, SONILA si zakonisht iu hodh në qafë dhe sa për Rexhinën kjo e mposhti intimitetin e puthjes me një përskuqje gëzimi. Lulashi hoqi kapotën e shërbimit dhe i bëri zë Sonilës që ta ndiqte pas. Ajo as që i zbriti nga qafa dhe hapi derën e pasme, ku, po nga qafa, zgjati duarët dhe rrëmbeu një"arush polar" krejt të bardhë. Tek u ulën rreth tavolinës, LULASHI tregoi:

-A e di ç'më ka gjetë? Rexhina u prehë në fytyrë. Jo, jo, -e qetësoi Lulashi, - tek po vija (është mesanatë) me dritat e makinës shoh një grua të vetmuar.Në kambë. E vetme.Kund... kambë njeriu. Zbres dhe i baj za:- Zonjë ku je tuj shkue? Nuk flet.Afrohem.Mbulue me shami dhe ban me dorë. Mos u shqetëso, - i them,  se drejt e në maternitet të çoj unë.Hapa derën e pasme, e ul mirë e mirë;sigurova dyerët e fill e atje. Rexhina sa dëgjoj këtë, iu hodh në qafë dhe e puthi.Por kam thënë;LULASHI im është i ëmbël si syltjashi.Të bekoftë ZOTI se ke shpëtuar dy frymë.Dhe ajo fatzezë nuk dihet si e ka patur hallin.

-Kur e futa në Maternitet dhe e mori mamia roje, u mbusha me frymë, se aq me tension qeshë. Shërbimi i pranimit, mori adresën e LULASHIT dhe pacienten drejt e në pavionin e lindjes. Pas mbrëmjes REXHINA e LULASHI bën dashuri bash si natën e parë të martesës.

*   *   *

Aty nga data 4 janar Lulash  Markun e thërresin në Drejtori. Shkon dhe, sa u fut në zyrë, drejtori që e njihte mirë, e "sulmoI" me shpoti:" Ore LULLASH MARKU, - i tha, - e bëre beli që je malësor kokëshkam,  si ore nuk na ke thanë që je bërë me çupë dhe të ra hunda se prisje për djalë.Na e shpuan telefonin ata të maternitetit;-Të vijë të marrë gruan e vetë me gjithë  çupë!!!

-Drejtor, -foli mbyturas, LULASH MARKU, - lëri shakatë e randa me mue. Gruan e kam në shtëpi dhe çupën e kam 10-vjeçe.Për fat të keq, imeshoqe nuk lind ma dhe me kaq bollmirë jena.

Drejtori u lidh me Maternitetin dhe i thanë:-Veç këtë adresë ka lënë e shtruemja Dhe punonjësi juaj duhet të vijë urgjent. Dhe, ndërsa i afrohej maternitetit, tha:- Më duket se kam ble dertin me pare. U paraqit atje dhe Mamia-roje e futi tek drejtori. U prezantua dhe drejtori,  mjek me profesion, i tha:-Pacientja ngul këmbë që fëmijën e ka me ty dhe vetëm një gjë të shpëton nga akuza:-Të bësh analizën!

-Menjëherë, -pranoi Lulashi dhe bashkë me drejtorin, hyn në Laborator.  Ia muarrën campionin e gjakut dhe pas një jave do marrësh përgjigje. Iku i çtensionuar dhe , pasi sqaroi drejtorin, frymën tek REXHINA për t'i treguar dertin e randë.

_Hajd, mos u mërzit, se tash të dua dhe më tepër dhe e puthi  përmallshëm. E, ja tek mbrrit java dhe pa patur nevojë për shoqërues, trokiti tek drejtori,  Ky, sa e pa, ia dha të qeshurit.Je krejt i pafajshëm dhe ajo"shtiranikja" të ka akuzue kot. Ti je"steril" dhe nuk mund të kesh fëmijë!!!

LULASH MARKUIT aq iu trumbullua gjaku, sa dukej e gjithë godina po i binte mbi krye,  Ai më thotë:-Je steril!Po Sonila a ashtë çupa jeme?

Me një frymë sosi në shtëpi dhe bërtiti:- Rexhinë, a vjen një fije? Jo vetëm erdhi, por u zgjat ta puthte, por LULAShi nuk asht LULASH "SULTJASHI", por LULASH"TELASHI". Ashtu i grefosur e pyet:- A asht Sonila jemja?!!!

*     *    *

Lulash, - i foli  Rexhina, - diskrete dhe e trembur, njëherësh.Ne u martuam me dashuri dhe i premtuam njëri-tjetrit se do jemi të lidhur deri në vdekje. Kaloi një vit dhe po afrohej i dyti dhe unë s'po bija shtatzënë. Shkova tek një gjinekologe  dhe, pasi më vizitoi, bëra dhe analizat.Më tha faji është tek ytshoq! Ai është"steril". Sa keq e kam ndje vedin atë ditë.Jo.Më mirë vdisja se të tregoja të vërtetën.E ti ngulmoje:e dua një fëmijë. Atëherë e vendosa. Shkova në fshat, në verë.Atje e njihja , HILËN, moshtar me mue.Ky asht dhe shurdh dhe memec. Me shkruejt nuk di dhe i shëndosh, djalë në vakt. Me atë verë u "mpleksa" me e "prish veten" dhe për mos të të çnderue ty. Desh Zoti e rashë shtatzënë e doli në dritë Sonila që asht sikur   m'i ka prerë kryet mue.Zoti, kur ka le Sonila,  ia ka vnue tri"fije" të arta  mbi flokë siç i kam dhe unë. Hila, ZOTI e ndjeftë, ka ndërrue jetë.Sonila  asht çupa jote, siç jam dhe unë gruaja jote që e fal jetën për ty këtë çast.

E Lulash Marku tek po bënte gjyq me veten, dëgjon zërin e SONILËS:"Babi, erdha unë! Dhe pa i lënë kohë të thoshte një fjalë, iu hodh në qafë. Dhe, pas Sonilës, duart e ngrohta të Rexhinës që"prishi veten" për të ruajtur familjen.Shtëpia buçiste jetë!

* çdo emër është vetëm sajim dhe nuk ka të bëj me persona realë.Përkimi është veç rastësi.

Tiranë, 29 maj 2025