Sevdail Hyseni: Duhani - dashuri e tymosur

Sevdail Hyseni

Satirike

Duhani - dashuri e tymosur

E nisi njeriu cigaren si lojë në rini,

Të cilën e shoqëroi deri në pleqëri.

Duke pirë nga stresi, mërzia e zori,

Posi harmonikë, i gërhet kraharori!

- Duhani është për burra! - Gabim!

Cigare thithin dhe gratë pa filtrim.

Madje edhe disa mjekë të përvojës,

Nuk e heqin dot, cigaren prej gojës.

Cigaret nuk kanë fe, racë, as moshë,

Mushkëritë i ngrijnë i bëjnë shoshë.

Kush nuk bindet nga ky helm mizor,

Fundin e gjen në aparatin respirator!

Duhani të do, të puth, të merr frymë,

Si vampir i strukur brenda në vrimë.

Në buzë e shtrëngon, me afsh e zjarr,

Ai, të përqafon, të drejton për n’varr.

Nuk je burrë i fortë, nëse pinë duhan,

Provo të tregohesh, kur e lë mënjanë!

-Mjaft, më! - mes lavdit e  krenarive,

Mos u zgjo n’pavijonin e mushkërive!

(Karikatura marrë nga interneti)