Kalosh Çeliku: Dexhallit pas Çuke i futem në Tavernë

DEXHALLIT PAS ÇUKE I FUTEM NË TAVERNË

NGA KALOSH ÇELIKU

(Oh, Jo)

Ike pa thënë: lamtumirë,  si Mike

pas një Nate me verë. Agim?!

Thellë, pas mesnate në Errësirë.

Matanë Vardarit, këmbekrye në bërllok:

Shtatë pash e varrose Qytetin e Qyqeve.

Varreza politike. Antishqiptare. Partisë.

Qyqe moj, mos më thuaj: Natën e mirë!...

(Nana)

Unë kam lindur Poet rebel nën Rrap

Dje, më ndiqte Shteti Komunist.

Sot, më ndjek Shteti Neokomunist:

„Xhipin“ ma dogjën para dritareve

Shtëpinë për së dyti herë në „Çair“.

Dhe, Lufta vazhdon me Neokomunistë

Brez pas brezi më ndjekin me shekuj:

Njerkën e Babait, sot ma shpallin Nanë.

Xhadia, që ende nuk e di me shekuj

Se, Unë e kam një Nanë Historike...

(Rehabilitimi Dexhallit

nëpër “Bit-Pazar”)

Dexhalli, sonte e heq vallen “artistike”

Në një Akademi solemne festive:

Edhe, atë: në ”Vitin e Skënderbeut”

Partizane, me kopenë Neokomuniste.

E ndjekin pas, para kamerave televizive

Hap pas hapi: Dudumët, rrumaducët

Faqekuqët, poetucët. Dhe, Skizofreni.

Hoxha i Allahut me tespi turku kuqezi

Përkrahu me Hojodolen. Nuse Xhadi

Teatër fundekrye “vëllazërim-bashkimi”.

Duartrokitje. Ndrikullës, do i bien udhës

Herdhet e Dashit, matanë “Urës Gurit”...

(Dexhallit pas Çuke

i futem në Tavernë)

Jo, ende nuk iki në varr pas Çuke. “Xhehnet”

Mikeve besnike, u kam shpallur: Dashuri!

Engjullit tim Grua: Burrë, përjetë në Shtrat

“Armiqëve” mi, paqe në Varr. “Xhehnem”.

E kam nxjerr sot, Kryengritësin nga brezi:

Tymeflakë, nën Rrap. “Bit-Pazar”. Shkup.

Zonjën Vdekje, moti e kërkova për Grua

Trembet Kurtizanja, nuk më do si burrë?!

Përinat, sot e mora për Grua Zonjën Jetë

Ika pas Çuke. U fsheha te “Mulliri Arapit”.

Dexhalli me trumbeta, më vë pusi te xhamia

Unë, pas Çuke, me dy “kashikara” raki rrushi

Tinëz i futem  si një kaçak mali, në Tavernë...

(Zonjën Jetë e mora për Grua)

Gjumë ende s’ka. Unë dihet, jam i çmendur

Zonjën Jetë, më në fund e mora për Grua!

Gjithë jetën pata Gra besnike në shtrat

Tashti, e dua marrëzisht edhe Zonjën Jetë!

Shkaku, se: Zonja Vdekje m’i mori Pasuritë

Gruan besnike. Miket azgane mes poezive.

Falë të qofshin Zonjë, gjithë bërdhoqet politike

Unë, sot e dua marrëzisht Zonjën Jetë - poetike!

Shtëpinë e Babait mbush me fëmijë. Mëmëdheun

Dhe, Atdheun. Flej oj Kurvë në Shtëpinë Publike!

Nesër,  Unë do të ngrej dolli për Cucën Boheme

Zonjën Jetë mes poezive. Librave kokëmëkokë.

Vërtetë, ishit gra të bukura aristokrate. Azgane

Vetëmse: edhe Zonja Jetë, o miqtë e mi poetë:

Padyshim, sot është një Grua e bukur besnike...