Emine S. Hoti: Çast

Cikël me poezi nga Emine S. Hoti

Norvegji

Çast

Nëse s`i hedh në letër në çast,

Mendimet ikin si zogjtë, fluturojnë,

S`mundemi jo, t`i rikrijojmë përsëri,

Se t`tjera gjëra shpirtin na trazojnë.

Xhevahiri më i ndritshëm

Për të mirën e vajzave e motrave tona,

T`i respektojmë  ato si qenie  njerëzore,

T`i ngremë  sa me lart dhe t`i vlerësojmë,

Xhevahiret më të ndritshme t`kësaj bote!

Ka dhe dallgë e stuhi

Për të qenë i përgatitur në jetë,

Parashiko se ç`mund të ndodhë,

Mendo se ka dhe dallgë e stuhi,

Jeta çdo çast na vë në sprovë.

Mos u ngut

Natyra ka përplasje e befasi,

Ka erëra,acar por dhe bukuri,

Ndonjëherë në ditë të qeta,

E mbush qiellin me re e stuhi.

Sigurisht që vijnë dhe rrufetë,

Që të godasin atje ku se pret,

Miku im, duro e mos u ngut,

Mendoji gjërat më qetë...

Kurajë

Kur ke përpara një dallgë të lartë,

Mos u tërhiq, përballoje me guxim,

Tjetrën do ta kalosh edhe më lehtë,

Sepse e para të ka sprovuar,miku im.

Zemra të pastra, themele të forta

Nëse do që të jesh njeri i fjalës e i besës,

Mos e kthe si moti gëzofin nga fryn era,

Çiltërsinë, sinqeritetin t`i pranojnë kudo,

Me zemra të pastra përballohet jeta.

Era në sekondë e ndërron drejtimin,

Njeriu s`duhet të ketë rrënjët t`dobëta,

Të mos lëkundet si varka në suferinë,

Të qëndroj si burrë, si themelet e forta.

Kam dëshirë

Dëshiroj të mos shoh askënd të nënshtruar,

Askënd të gjunjëzuar dhe  askënd të varfër,

Askënd t`sëmurë dhe askënd pa bukë e ujë,

Askush të mos vuaj nën këtë qiell të pastër.

Dua t`i shohë njerëzit si dallëndyshet në pranverë,

Si lulet që çelin në marsin e begatë dhe të lulëzuar,

Si rrezet e diellit që ngrohin tokën e na gjallërojnë,

Kështu t`i shohë popujt  të lumtur dhe të bashkuar.