Arbër Shabanaj: Nxënësja Nuse

Arber Shabanaj

Nxënësja Nuse

Me gëzim në krahror

Në shkollë shkon kjo „qikë“

Gjith unaza gishtat në dor

Çantën përplot me kozmetikë.

Fytyrën e qendisur puse

E sytë me tre ngjyra

Nxënëse apo nuse

Nuk dallon nga fytyra?

Viti i parë, mirë kalohet

Me sjellje e me nota…

Pastaj, shumë lazdrohet, thotë:

- Shkollë, moj, unë vijë këtu për punë të kota… -

E çorton prindin: - Po më digjet furra -,

I përbuzë këshillat e arsimtarit,

Thotë: - Më kënaq vetëm një armatë me burra -

- Se s’kemi ne “rob” që i tuten k(.)rit - !.

Dhe e ndërpret shkollën,

Është e pa burrë, po nuse u bë e shkreta…

E shumë shpejt ngopet me bishtin e me njollën,

Dhe ja, tani, po pendohet tejvonë për gabimet e veta.