Kerko: aurel dasareti
Aurel Dasareti: Baca Kadri Mani, e lehtë të qoftë toka arbërore
E marte, 16.10.2012, 08:24 PM
Baca Kadri Mani, e lehtë të
qoftë toka arbërore!
Nga
Kadri Mani ishte hero pasi
tërë jetën kishte kurajën të ecë përpara drejtë kufirit pa iu dorëzuar frikës
apo dyshimit.
Pasionet që njësonin
energjinë e tij në kërkim të një objektivi të përpiktë bëjnë pjesë në
fushëveprimin e së shenjtës apo të devotshmes. Fushëveprimi i tij intelektual
dhe atdhetar vuri çmim në lojë të ardhmen e tij, shpesh jetën, fushëveprimi në
të cilin u rrënjosën motivimet e tij më të thella, ato që i japin një kuptim
jetës. Në orvatjet e tij për të dalë përmbi rëndomësinë e jetës, i ndjeri Kadri
Mani shtyheshe të kërkojë të papriturën, të hedhë vështrimin përtej kufirit të
ekzistencës njerëzore, dhe për ta përshkruar atë. Kjo i bën aq ekzistuese dhe
joshëse veset e mëdha dhe virtytet e larta.
E nderuar familje e bacës
Kadri. Ngushëllimet e mia më të thella për humbjen e madhe që pësuat. Mendimet
e mia janë me ju.
Qarja dhe dhimbja janë
përgjigjet tona të para e të natyrshme për vdekjen e një personi të dashur për
ne. Ato na ndihmojnë në trishtimin dhe humbjen tonë, por nuk mjaftojnë të na
mbajnë të bashkuar me të ndjerin, që edhe ne të vetësakrifikohemi. Sidoqoftë,
kulti i të vdekurve duhet të gjejë vend në shpirtin tonë, në mendimet,
kujtimet, në rikrijimin e qenies së dashur brenda nesh. Po t`ia arrijmë kësaj,
atëherë i ndjeri do të vazhdojë të jetë përkrah nesh, figura e tij do të ketë
shpëtuar dhe do të na ndihmojë ta bëjmë dhimbjen forcë.
Bacën Kadri Mani (para disa
vjetësh) e kam takuar njëherë në Zvicër. Takim i rastit, në praninë e të
tjerëve. Prej atëherë nuk jemi dëgjuar më, prandaj kur i shkrova një letër
urimi për 75 vjetorin e lindjes më kishte harruar krejtësisht. Por jo edhe unë
atë. Kemi shkëmbyer letra elektronike (disa prej tyre do t`i botoj më
poshtë)dhe unë i kam premtuar se kur të vije koha do ta përmendi në një libër
që mendoj ta shkruaj në të ardhmen. Vdiq papritmas. Kam mendime të larta për të
ndjerin.
***
From: Aurel Dasareti
<dasaretiaurel@yahoo.com.au>
To: Kadri Osmani <kadrimani@hotmail.com>
Sent: Wednesday, 2 May 2012 7:26 PM
Subject: Kalofshi mirë, sukses e shëndet të pashtershëm
Lumturia nuk fitohet – ajo meritohet?
URIME z Kadri Mani dhe zonjës Shukrije Bunjaku -
Mani. Rrofshi sa malet!
Kënaqësi e
madhe që ju mund të keni, ajo është për të bërë tjetrin të lumtur
Respekt për ju,
nga Australia,
Aurel Dasareti
***
From: Kadri Osmani <kadrimani@hotmail.com>
To: dasaretiaurel@yahoo.com.au
Sent: Wednesday, 2 May 2012 8:32 AM
Subject: Kadri Mani/Falenderim!
I nderuari zotni
Aurel, mirëmëngjesi!
Duke ju
falënderuar për urimin, hetoj se është një urim i veçantë nga një person i
veçantë!
Vetëm
fjalën-Rrofshi, propozoj ta pëdorim në gegënishte- Rrnofshi: dhe çdo fjalë
tjetër që mund të ketë dy kuptime e të ngatërrohen, duhet marrë ajo më e qarta,
apojo?
E kur jemi në
kontakt, edhe një pytje: ju lutëm nëse dini gjë për një bashkëvendas timin,
quhet Hajrullah Kafexholli-Xani?
Por edhe për ju
dua të di më shumë: nga jeni, çka punoni...?
Shëndet.
Kadri
Osmani-Mani
***
From: Aurel Dasareti
<dasaretiaurel@yahoo.com.au>
To: Kadri Osmani <kadrimani@hotmail.com>
Sent: Tuesday, 5 June 2012 8:02 PM
Subject: Së bashku me zonjën Shukrije jeni një shembull i shkëlqyeshëm
si duhet të jenë shqiptarët. Krenohem me ju, Rrnofshi
I nderuar z
Kadri, flm për sugjerimet, i çmoj këshillat e Juaja. Sa për jetën time,
shkurtër:
Jam 35 vjeçar
(ekspert i shkencave psikologjike – ushtarake), lindur në Sydney, Australi.
Jetoj 8-9 muaj në vit në Amerikë (Kaliforni, Arizona), pjesën tjetër në
Australi. Kam një motër më të vogël (antropologe) dhe një vëlla më të madh
(inxhinier i elektroteknikës). Nëna, psikiatër (arbëreshë) ka lindur në
Australi, stërgjyshërit e saj kanë ikur prej Shqipërie në Itali (në kohën e
Skënderbeut). Babai (psikolog), ka lindur në Amerikë, ndërsa gjyshi im qysh në
moshën 20 vjeçare ka emigruar në Amerikë (para përfundimit të Luftës së dytë
Botërore), me prejardhje nga një familje shumë e njohur e Shkodrës. Katolik (jo
aktiv). Gjuhën shqipe kam filluar ta mësoj nga mosha 8 vjeçare, nga një mësuese
private prej Kosove të cilën unë dhe prindërit e mi e takuam (1981) në
pushimoren e nxënësve shqiptar (Ganimete Terbeshi) Budva, Mali i Zi, dhe së
cilës prindërit i mundësuan emigrimin në Amerikë, ku edhe banoi 3 vjet në
shtëpinë tonë. Prej vitit 2001 paraqitem në faqen shqiptaro-amerikane www.liriakombtare.com kurse prej vitit
të kaluar botoj shpesh edhe në www.zemrashqiptare.net
etj. Qëllimi: të kontribuoj pak në tolerancën fetare midis shqiptarëve,
luftimin e ekstremizmit fetar, por më kryesorja, të nxisë atdhedashurinë,
nacionalizmin pozitiv tek shqiptarët.
Unë punoj me hipoteza. Hartoj një tezë për vargun e
fundit të ngjarjeve dhe pastaj e krahasoj këtë tezë me rrjedhën aktuale të
ngjarjeve; nga ky krahasim unë nxjerr një kriter për të bërë vlerësimin e
hipotezës sime. Në këtë proces hyn elementi i intuitës. Por nuk kam
mendimin se roli i intuitës është shumë i madh; sepse nisem edhe nga një kuadër
teorik. Mendoj se në aftësitë analitike kam mjaft mangësi, por kam një veti
tjetër - një aftësi kritike të fuqishme. Unë nuk jam analist profesionist i
gjendjeve të sigurta. Përkundrazi, veten do ta quaja më fort analist i
gjendjeve të pasigurta. E pranoj se mund ta kem gabim, dhe nga kjo nisem. Duke
u nisur nga kjo, ndihem i pasigurt. Duke pasur ndjenjën e pasigurisë, i mbaj
sytë e veshët hapur, në çdo çast gati për të korrigjuar gabimet. Këtë e bëj në
dy shtresime. Në shtresimin abstrakt, bindjen në gabueshmërinë time vetjake e
kam shndërruar në gur themeli të një filozofie të përpunuar mirë. Në shtresimin
vetjak, unë jam njeri me sy kritik ndaj vetes, që kërkon të zbulojë gabimet tek
vetja e tek të tjerët. Por, duke pasur ndjenjën e kritikës, kam edhe atë të
faljes. Nuk do t`ia njihja gabimet vetes, po të mos ia falja. Për shumicën e
njerëzve, rënia në gabim është burim turpi; për mua, pranimi i gabimeve të mia
është burim krenarie. Sapo të kemi pranuar se njohja e papërkryer e gjërave
është rrethanë njerëzore, nuk ka përse të kemi turp nga gabimet, përveç rasteve
kur nuk i korigjojmë ato. Rri e vështroj nëse rrjedha reale e ngjarjeve përkon
me parashikimet e mia. Nëse nuk përkon, atëherë e kuptoj se jam në rrugë të
gabuar. Kur midis parashikimeve të mia dhe rrjedhës reale të ngjarjeve ka
mospërputhje, atëherë i hyj rishqyrtimit të tezes dhe mundohem të përcaktojë ku
ka qenë gabimi. Ka dy rruge: ose të modifikoj tezën time, ose te zbuloj se
është shfaqur ndonjë ndikim i jashtëm i paparashikuar. Situatën mund ta zgjidh
më fort duke e rritur pozicionin në vend që ta ul. Por, në çdo rast, nuk
qëndroj duarkryq dhe nuk e shpërfill atë mospërputhje. I hy një shqyrtimi me sy
kritik. Por, përgjithësisht, nuk më vjen për mbarë të ndryshoj tezën time për
t`iu përshtatur rrethanave të ndryshuara, ndonëse nuk e përjashtoj fare këtë
zgjidhje.
Respekt për Ju,
Aureli
***
Kadri Mani
[ Monday, 29.10.2012, 01:21 AM ]
Zotni Nikollë Lesi ikni nga bota e vjetër, e konsumuar!
Propozimi im është për: Aurel
Dasareti (35-vjeçar), (ekspert i shkencave psikologjike dhe atyre ushtarake):
me tekste brilane! Me traditë familjare! Me gjuhë të huaja krahas shqipes
amtare! I vetmi që do ta bëjë KTHESËN, i cili do të na prijë në përmirësimin e
imazhit të shqiptarit në botë!
***
From: Aurel
Dasareti <dasaretiaurel@yahoo.com.au>
To: "kadrimanii@hotmail.com" <kadrimanii@hotmail.com>
Sent: Sunday, 19 August 2012 3:28 AM
Subject: Tungjatjeta
I dashur
bacaKadri,
do të ishte
fat për shqiptarinë sikur në trojet tona të kishim disa dhjetëra udhërrëfyes të
kalibrit tënd burrëror, intelektual dhe atdhetar.
Mediumet
shqiptare janë shndërruar në objekt rehabilitimi për të çmendurit, të cilët
personeli shëndetësor nuk guxon t`i hidhërojë që të mos ua prishë edhe më tepër
ekuilibrin.
I sfilitur nga
vetëdija për pafuqinë e vet, për vetminë e vet, narcisti dhe megalomani
(...) përpiqet të kërkojë të kapërcejë barrën e tij ekzistenciale duke
arritur në gjendje ekstazike të ngjashme me gjendjen e transit, duke “fituar”
njësimin e brendshëm dhe njësimin me natyrën.
Respekt të
posaçëm për ty,
Aureli
***
From: Aurel
Dasareti <dasaretiaurel@yahoo.com.au>
To: "kadrimanii@hotmail.com" <kadrimanii@hotmail.com>
Sent: Tuesday, 2 October 2012 2:11 PM
Subject: Aureli, gëzohem shumë se e ke kaluar krizën
I dashur baca
Kadri,
sot dëgjova
për shëndetin tënd, sëmundjen vijnë e shkojnë e ne lypset dhe jemi në gjendje
t`i përballojmë. Të dëshiroj shërim të menjëhershëm dhe kthim sa më të shpejtë
në aktivitetin tënd intelektual dhe patriotik. Je dhe mbetesh përgjithmonë një
inspirim për gjeneratën time, dhe gjeneratat që vijnë pas...
Respekt të posaçëm për ty,
Aurel Dasareti
Facebook
Twitter
Google+
Digg
Gallery
