Në vështrimin tim për romanin e shkrimtarit Ibrahim Kadriu: “Na ishte njëherë Lotë Vaku”, botuar para disa ditëve në disa media, kam përmendur në kontekst negativ emrin e Radivoje Papoviqit, ish-rektorit të dhunshëm të Universitetit të Prishtinës, në periudhën 1991 – 1998, se ky ishte nipi i kriminelit...
Koha e vështirë nëpër të cilën po kalojmë nën ethet e "Coronavirusit", plot ankth e pasiguri çfarë do t'na sjellë e nesërmja, shpresa dhe dëshira për jetë duhet të jenë më të fuqishme që çdo kërcënim nga virusët e padukshëm...
Pas rrugëtimit të gjatë e të lodhshëm, që pasoi vrasjen e bimbashit të Gjirokastrës, në atë fillim marsi të ftohtë, me llohë e shqotë , gërxheve malore, pyjeve e monopateve, e ndjekur nga koshadhet turke, dhe sytë e zaptieve, çeta e vogël e Çerçiz Topullit me shtatë luftëtarë, arriti nga Gardhiqi në Mashkullorë...
Edhe pak ditë na ndajnë nga 7 prilli i vitit 1939, e premtja e zezë, ku nga toka, deti dhe ajri Ushtria Fashiste e Musolinit sulmoj Atdheun tonë.Pas 79 vitesh ushtria e koronavirusëve italianë, që siç dëshmojnë shkencëtarët është më e egër se ushtria e koronavirusëve kinezë sulmoj nga toka, deti e ajri Shqipërinë...
E gjithë bota po kalon një periudhë të vështirë, e cila ngjason me një luftë të ashpër dhe me një armik të rrezikshëm, me koronavirusin vdekjeprurës. Kjo betejë ka ndryshim me luftërat botërore që ka përjetuar njerëzimi, pasi armiku ka qenë përballë dhe shtetet kanë ditur të mbrohen. Kurse tani jemi në një situatë...
“Albanische Korrespondenz”,: “Dëshira e kësaj pune është të rrisim ndërgjegjën europiane për çështjen shqiptare.” Europa ishte e mbushur me prapagandë antishqiptare ( pas viteve 1900 ) , ne nuk kishim njeri tonin që të na mbronë ,por i revoltuar ai ngriti zërin e tij kundër asaj që ai e quajti “Golgotha Shqiptare...
Duke qenë se jemi të detyruar që të rrimë brenda nga ky"vetizolim me detyrim", dua të shpreh mendimin tim për aktualitetin mediatik dhe më tej. Nëse them atë që ka thënë MARKSI në kohën e tij:" Jam një makineri e dënuar për të përpirë libra",as që më shkon në mend se ngjasoj me të, me mendimet...
A ka n’ botë , kund , ndonjë shtet ,Që kufizohet me vëllezër t’ vet ?!Në rruzullin e botës mbarë ,I vetmi është shteti shqiptar ,Që ka emrin Shqipëri –Kufizohet me vëllazëri ! Fli e qetë , Nëna Shqipëri –S’ ke nevojë me ruajt kufi !S’ ke nevojë ta kesh ushtrinë ,Se n’ kufi i ke vëllazërinë ,Që të ruajnë vërtetë si Nënë...
Në atë kohë, që ju e njihni, qumështi ishte një problem, si çdo gjë që mezi sigurohet. Njerëzit çoheshin që më dy të natës dhe zinin radhë, dikush vinte në radhë një copë tullë, gur apo send tjetër, dhe ikte për të ardhë sërish;shishe jo, se kishte frikë se mos ia vidhnin. Njerëzit, të topitur, ishin mësuar me këtë tmerr...
të gjithë i përuleshin nën fronin e kadifenjtëi bartej trupi kaba mbi koka njerëzish të errtënjë mjegull e mbështolli me helme e flakëzbrazi turmën mijëra rrufe për qarkvartësit hodhën froninngjitur bythës Perandorit...
