Sejdi Berisha: Cili ishte ky univers

Sejdi BERISHA:

CILI ISHTE KY UNIVERS

(Ose, një grimë hartë e atdheut tim...)

1.

Cili është ky univers

Të cilin nuk e prek dot

Të cilin nuk arrita ta shohë kurrë

As ta nisi mësimin për te

Bile për një grimë hartë

Të atdheut tim...?!

2.

Në teatrin e tij hyra

Dhe ngela në sallën

Ku heshtja dhe zhurma

Përqafoheshin fortë e fortë

Kurse në skenë

Dritë e terr bashkë

I prisnin aktorët për lojë

3.

Një kohë të gjatë i prita

Artistët të dilnin në skenë

Por sikur pritja dukej

Si zog i trembur që qiell

4.

Në sallën pa shikues

Më kishte zënë gjumë i rëndë

Derisa nuk u zgjova i trembur

Nga kllapia e kllapive

M’u duk se dikush

Ma kishte bërë copë-copë trupin

E gjaku ishte çmendur

Me kujtimet dhe ëndrrat e vjetra

5.

Cili është ai univers

Të cilit i kam thurë vargje magjie

Për të bukurën edhe për të lumturën...

6.

Shumë shtaga kërrutë i harxhova

Duke ecur rrugëve të vjetra

Edhe gurët i bëra çuk

Duke pushuar me mendime të gjata

Por dot nuk e gjeta rrugën e re

7.

Në hyrje të disa rrugëve të tjera

Lulet i kishin vënë si shirit

Për të mos kaluar askush andejpari

Thanë se ato rrugë shpijnë larg

Atje te perandoritë e paqes

Edhe tek pallatet e dashurisë

8.

Tri palë thinja e ndërruan njëra-tjetrën

Duke pritur në këto hyrje që dridhin

Por aty ngela duke i shpaluar

Vitet e kaluara të jetës

Po sa ishin moshuar ato mote

Asnjërin nuk e njoha...

9.

I përkëdhela si fëmijët e vegjël

Pasi kuvendova pak me ta

Në atë takim të ngrohtë e të ftohtë

Bashkërisht e ndërtuam një çerdhe

Nuk di se për kë

Për dallëndyshet

Për lejlekët e përrallave

Për shqiponjat

Apo për zogjtë që kurrë nuk vijnë

Apo për rrugëtimin tim...

10.

I takova vitet e deceniet

Mbi ta shtriva krihet

Si pula mbi zogjtë e vetë

Nga sorrat e zeza për t’i mbrojtur

11.

Duke ëndërruar për universin

Që dot nuk mund ta prekë

Sërish më kishte zënë gjumi

Nuk e di

Në sallën e teatrit

Apo në skenën e dhembjeve

12.

Kur sërish u zgjova

O Zot po çfarë trishtimi

Më dukej se isha në një barkë

Që vergi i ka lëkundjet

E deti bënte sehir

Kurse uji shikimin tim të mekur

E trishtonte si cunami...

13.

Po cili është ai univers

Në të cilin hyra diku në skutat e tij

E dot nuk dal nga ai

Bile për ta përqafuar ngrohtësinë

E shpirtit tim në rebelim të dashuruar

14.

Sa pa lidhje është jeta

Tash dorë për dore me universin

Shëtisim për qejfin tonë

Në bukuritë që nuk ekzistojnë...

15.

Cili është ky univers

Që asnjëherë nuk e njoha

Me të cilin asnjëherë nuk u pajtuam...

(©S. B.)