Urim Gjata: Mos harroni Shqiperine

Sikur dhe buke e kripe te hame mos harroni Shqiperine, mos harroni vatane.

Nga Urim Gjata

Dikur i vetem neper male, kaloja

Shihja henen lozonjare kendoja.

Ti moj hene genjeshtare vallzoje

Diku e bukur diku tinzare mashtroje.

Ashtu dhe jeta keshtu qenka gatuar.

Si det me dallge e bukur e  trishtuar.

Si detin me dallge kur te vetem e kalonim.

Atehere  per nje jete te bukur enderronim.

Kur vete nuk e dinim cna priste nga pas.

Nje bote te pa njohur me dhimbje maraz

Nje bote te pa njohur me dhimbje dhe halle.

Harruam se lame shume nena me halle.

Nga prapa na ndiqnin halle dhe shume malle.

Nga mbrapa na ndiqte nje jete sketerre.

Ashtu te vetmuar ikem neper dete.

Ashtu te lenduar me halle dhe derte.

Nuk dinim cna priste tek hena shikonim.

Ashtu te vrare ne shpirt enderronim.

Nje bote te re nje   bote tinzare.

Kur ne enderronim nje bote bujare.

Askush nuk na priti askush sna ndimoj.

Ne kampe na futen te gjitheve njesoj.

Ne radhe ushqimin me gaveta ne dore.

Se ndryshe komanda te bente shume zbor.

Shume poshte e pame veten ne rresht na rreshtuan.

Dhe emrin ne liste te gjithe e degjuam.

Dy rroba te pista me zorr na i dhane.

Ah te mjeret ne per vendin e lene.

Ne burg ne  na futen pa fakte dhe ligje.

Na rrahen na shane na vrane endrrat tona.

Polici me shkop gjithmone na bertiste.

Kjo ishte ne kurbet jeta realiste.

Dikush u be spiun dhe une si ve faj.

Sepse kjo ishte jeta  si uji ne vaj.

Krijuam dhe shoqata me emer te madh.

Mjere o emigrand mjere o lume madh.

I ndame emigrantet ne Jorgo dhe Luciano.

Te mjeret ata per vendin qe lane.

I ndame emigrantet ne Jorgo Luciano.

Te mjeret ata ketu se kane vatane?

keshtu tha nje plak qe priste te bire.

Ashtu dhe plaka e semure e shtrire.

Sikur dhe buke e kripe te hame.

O bijt e Shqiperise mos harroni vatane.