E hene, 03.11.2025, 08:25 PM (GMT)

Mendime » Çeliku

Kalosh Çeliku: Dje spiunë, sot 'patriotë'

Gjatë sistemit komunist kishim spiunë, edhe “patriotë”. Sot, kemi vetëm “patriotë”. Dhe, nuk kemi spiunë. E, mua si shkrimtar shqiptar, më ka marr malli për spiunë, dhe jo për ”patriotë”! Shkaku, se sot: kemi vetëm “patriotë”, dhe nuk kemi spiunë?! Jo, se nuk i kemi me thasë arnë përmbi...

Kalosh Çeliku: Dita e Nesërme ende Larg

Përçudi, po shoh edhe matanë dritareve në Lëmë pas porte. Edhe, atë:  Hijen e Lisit midis Livadhit, që e mbolli vetë Babai, dhe e rriti me çerdhet e lejlekëve shtegëtarë përpara shtëpise në oxhak mbi çati. Gati, për çdo vit dhe pranverë me çerdhet e dallëndysheve nën çati të odave burrave kokë...

Kalosh Çeliku: Nuk i bihet me thupër samarit pa i ra me shkop gomarit

Thënje antologjike e popullit Shqiptar ende përsëgjalli, që nuk e kam thënë Unë si Shkrimtar, por e ka thënë vetë Populli Shqiptar, qysh moti me shekuj nëpër luftëra të përgjakshme fushave e maleve në Histori dhe Robri. Unë, vetëm thëhnjen e tij antologjike e huazova në këtë shkrim publicistik - Historik për Ditën e Nesërme...

Kalosh Çeliku: Tollumbat partiake

Fatkeqsisht, Unë edhe si autor i këtij shkrimi publicistik i dehur me raki rrushi “hallall“ Ballkanik, dhe Çaj rusi turko - arab “haram”, nuk shoh rrezik, dinakri Turko - arabe për Ditën e Nesërme Shqiptare., në Evropë.Fatkeqesisht, populli Shqiptar, ende merret me limunada...

Kalosh Çeliku: Qentë me dy këmbë

Nipi im i vogël Fisi, kishte dëgjuar se Gjyshi i tij rrëzohet, duke hipur dhe zbritur shkallëve te Sheshi “Skënderbeu”. Dhe, i tha një diët:- O Gjysh, mbahu për hekurave!Gjyshi e kuptoi porosinë e nipit. Por, as mbajtja për hekurave, nuk i ndihmonte dot shkallëve të partive politike...

Kalosh Çeliku: Kulminacioni i mençurisë është çmenduria

E kuptoj dhe e kam të njohur Çmendurinë, si sëmundje Natyrore - kronike njerëzore. Sëmundje e indvidëve dhe partive politike, por nuk e kuptoj Ditën e Sotshme, sesi: mund, të çmendet një popull?! E kam pasur pas porte në pusi me vite mbi shpinë...

Kalosh Çeliku: 'Armiku i padukshëm'

SHKRIMTARI: Edhe, pasi i mora “hapat” (barërat) e përditshëme të mëngjesit dy - tri gota raki rrushi, dhe dy shtamat me verë të Mikes Di i lash për drekë pas buke, u hudha një sy mjeteve publike të informacionit në Internet: gazetave dhe portaleve elektronike. Thashethemeve...

Kalosh Çeliku: 'Amaneti' i Xha Derallës

Veprimet humoro - satirike - kombëtare, të Plakut mjekërbardhë Xha Deralla, janë shekullore. Edhe pse, i kishte kaluar njëqindedy vite për Ditën e Nesërme nën Turqi dhe Serbi. Përtej kufinjëve të Atdheut, edhe asaj të “Shqipërisë Madhe.”. Dhe, përtej Shqipërisë pavarur. Nesër, Shqipërisë ë Etnike...

Kalosh Çeliku: Urime Vitin e Ri 2025

Sot, më në fund e di: nuk jemi popull shqiptar?! Jemi popull politikanë –partiak, për interesa personale, familjare dhe partiake. I madh dhe i vogël, këmbadoras merremi me politikë. Përmëkeq, luftë bëjmë me vetëveten. Fyt për fyti në fushën e mejdanit për poste partiake, dhe pasuri...

Kalosh Çeliku: ‘’Lufta’’ teknefese e partive politike

Partitë Politike Shqiptare, mbyten me njëra - tjetrën si qentë e tërbuar rrugëve të Shtetit “përbashkët” me “Luftën” e tyre teknefese për Ditën Nesërme?! Përmëkeq, edhe në Shkupin Historik Shqiptar, që gjatë pushtimit Osman me Kryengritjen e Dervish Carës (1983 - 84) me krahun e...

Kalosh Çeliku: Popull i dehur me çaj rusi

Përderisa, Shkupi ëshë i  mbushur me lypës  maqedonas, dhe shqiptarë, dhe romë “muzikantë” te “Ura e Gurit”, duke këndurar me tapane dhe altoparlanatë: “Sa e madhe është Shqipëria”: Ibrahim Rugova, Adem Jashari… Mish mash muzikë turko -arabe?! Edhe, askushi nuk reagon?!...

Kalosh Çeliku: Ditët e Humorit dhe Satirës IX 2024 - Xha Deralla

Xha Deralla lindi në vitin 1842, dhe sipas “amanetit” që e la përsëgjalli: kufomën e tij, mos ta përcjellin rrugës pranë xhamisë ku e priste Xhebrahili ta fus në “Xhehnem” (Ferr), por rrugës pas “?uke” t’i futet tinëz në “Xhehnet” (Parajsë). Dhe, iku nga kjo botë në vitin 1950...

Kalosh Çeliku: Këmbëkrye ende me brekët nëpër këmbë

Edhe, Ti: “magari” (gomari) shqiptar i Kalosh Çelikut me samarë mbi shpinë gjithë jetën, komuniste dhe Neokomuniste, që nukë pi raki  rrushi, ose “shlihovicë” (raki të kumëbullave të serbit), si shqiptar “musliman”, bythekrye në xhami, më dole tradhtarë...

Kalosh Çeliku: Përdhosja dhe djegëja e flamurit kombëtar

Rastësisht, për Ditë të mbarë e hap internetin, dhe hyj si zakonisht në gazetat dhe portalet elektronike nëpër Botë. E pabesueshme, se gjatë një Dite Feste Historike: ishte grisur dhe djegur vetëm flamuri i Maqedonisë Veriut?! Vite më parë në Mbrëmjet e Poezisë Strugane, u dogj edhe flamuri shqiptar, por nuk u bë nami...

Kalosh Çeliku: Popull spiun dhe patriot

Nuk jemi popull vetëm shqiptar Historik, por jemi popull edhe spiun dhe patriot. Veten, duke e shpallur para kamerave televizive si “ptriotë” me flamurin kuqezi me shqiponjën dykrenare, nateditë për pushtet dhe poste partiake. Edhe, duke i manipuluar dhe nxjerrë nxënësit e shkollave fillore me flamuj kuqezi...

Kalosh Çeliku: Largpamësi Mehmedali Hoxha

E  kam thënë disa herë nëpër takime letrare në Luftën me Penë: Maqedoni të Veriut, Kosovë, dhe Shqipëri. Edhe nëpër botë. Manifestime Kulturore Tradcionale Ndërkombëtare: Kosova, siç e kishte pas Luftës Dytë Botërore Esad Mekulin, Maqedonia e ka pasur Mehmedali Hoxhën...

Kalosh Çeliku: Ditë apo natë

Po. Kalosh Çelilku, nuk e di, a është DitëApo, Natë! Mes  bërllokut, në Shkup?!Edhe , pse: është Natë: Ai  mendon, DitëPërtej, Diëts Nesërme, në “Qafë-Thanë”. E hap teleefonin celular; ëshët Natë?!Përtej, Diëts Nesërme vazhdoj gjumin.Kapërcej Ditën e Sotshme. ZgjohemIkë, nga ëndërrat e tmerrshme. Xhindet...

Kalosh Çeliku: Hendeku artistik që ekziston mes fëmijëve dhe të rriturve

Në ditën e sotshme, është shumë vështirë për të hyrë si shkrimtar në botën e fëmijëve e cila është rrethuar nga të katër anët me plotë rreziqe: televizorë, telefonë celularë, lojëra kompjuterike. Facebook, intagram, e pak libra, lektyra shkollore dhe revista për fëmijë. Shkaku...

Kalosh Çeliku: Me një ka zgjedhe nuk lërohet ara e Babait

E takova për herë të parë në TeatërNatën e premierës. E qethur keq.Tullace. Sytë i kishte të kaltërtAsht e lëkurë. Thashë: E kanë lodhur burrat.Më tha: E dua, dhe e shkruaj poezinë! Atë Natëmadhe e përcolla deri në shtëpiTë nesërmen më solli një fletore me poezi.Dhe, që atë ditë pesë vjet e përcollëm...




Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx