Kurrësesi, nuk mund ta harroj një thënje të Mahmud Dumanit, patriotit dhe misionarit shqiptar për hapjen e shkollave në gjuhën shqipe në Trojet Etnike Shqiptare, në kohën e ministrit të arsimit Ernest Koliqi, “Shqipërisë Madhe”. Që, asaj kohe i kishte hapur shkollat e para shqipe, në Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi, dhe Serbi...
Ja, pas sistemit komunist jugosllav, erdhi ai Neokomunist me brekët nëpër këmbë. Edhe, atë, politikanët pa kokë në qafë. Mirëse, erdhe o burrë në politikën Shqiptare, këmbekrye në pushtet! Duartrokitje. për Ditën e Nesërme! Dhe, përgëzime sistemit Neokomunist!...
Pasmesnate, më doli gjumi. Edhe, atë: pasi i kisha shëtitur disa vreshta me rrush në Vendlindje. Një kalavesh rrushi ende e kisha në dorë. Dy shtama me verë nën Rrap. Dhe, një Mike besnike në Shkup. Librat e Këndimit të kohës së Ernest Koliqit, si ministër i arsimit nën jastëk. Përgjumshëm e hap telefonin...
Nana ime, Bareshë, qe i kulloste dhentë te “Përroni i Thanës”,shpesh-herë thoshte për delet e tërbuara që i kishte në kope: janë dele të tërbuara. Thënje e saj fillozofike, që sot m’i kujton disa politikanë shqiptar.Shqiptrët, gjithë jetën janë marrë me “vëlleëzrim –bashkim”. Herë me turqit, e herë me serbet...
Përderisa, këthehesha nga Kërçova rrugës për në shtëpi (Shkup), thash me vete: mirë të këthej edhe në “Bit- Pazar”, marr diçka me vete, dihet “hallall”, dhe ushqim për macit ta kalojnë Ditë-Natën.Posa hyra, dhe: u hudha një shikim çmimeve, Asapak, nuk...
Karikaturë, që si shkrimtar i “vetëshpallur rebel, problematik”, edhe nga miket e mia besnike dhe miqtë e Penës, më inspiroi për këtë shkrim publicistik letrar. Ndoshta, Nesër edhe për librin tim më të ri: “Përtej Ditës Nesërme (2024). Shkaku, se: edhe, ne e kemi një...
Nuk e kam thënë Unë si shkrimtar shqiptar këtë Urti popullore, e ka thënë populli për Ditën e Nesërme. Unë, vetëm e huazova nga populli në shkrimin dhë Librin tim publicistik më të ri: Përtej Ditës Nesërme, që së shpejti pritet ta shoh dritën. Dhe, lindë Nesër në Ballkan edhe një...
Nastradin Hoxha, kur e ka shitur shëtpinë, pronarit të ri i ka thënë: për “hajër” të qoftë shtëpia! Vetëmse, unë kur të vij si mysafir dua ta lë një gozhdë pas dere për ta varë struken. Pronari i ri u pajatua, që Nastradin Hoxha ta lë një gozhdë pas dere për ta varë “miku” struken...
Dhomë pune. Tavolina me libra, një laptop dhe llambë mbi kokë. Shkrimtari i arratisur në kërkim pas personazheve të librave për Ditën e Nesërme. Përballë e ka një fotografi në të cilën shihet një grua gjysmëlakuriqe me kitarë. Mbi tavolinë: një gotë raki rrushi e zbrazët, dhe Dy...
E pabesueshme?! Politikanët e Djeshëm të sistemit komunist jugosllav, dhe këto të Sotshëmit gjoja me taban shqiptar, gati gjithë jetën turren me të katra pas posteve partiake. Dhe, vendeve të punës. Parave. Mos e them, edhe atyre të partive politike “maqedonase” sa për sy e faqe...
Moti kohë nuk kisha qenë në vendlindje, Katundin Cërvicë të Kërçovës. Edhe, atë: Djep, i strukur me vite rrëzë “Çuke” me lisat kokëmëkokë. “Gurin e Zi” me Dy Lisa binjak me dy palë rrënjë e një Trung me rrënjët thellë në tokë, e degët në Qiell. Spital, ku nënat tona i përshkonin fëmijët...
Unë, nuk jam krenar me disa politikanë të partive politike me poste partiake me disa vite në pushtet, duke i ndërruar partitë politike si kurva burrat për “ndryshime”. Edhe pse, kurvës i ka hije, por jo edhe politikanëve t’i ndërrojnë burrat. Sot, për Nesër?!...
Mikja Di, vjen një ditë në ShkupEdhe, më bënë zë për një kafe!I përgjigjem: Mirë, ku do ta pish kafen?Mundet te “Tivoli”, përkarshi Skënderbeut. E pimë kafen. Porositë edhe muskul viçiMishi nuk i pëlqen. Thotë: Qenka i kuq?!Gjysmën ma jep mua. Që, sot s’dua mish viçiMundësisht, kërkoj mish...
Xha Deralla lindi në vitin 1842, dhe sipas amanetit që e la përsëgjalli: mos ta përcjellin rrugës pranë xhamisë ku e priste Xhebrahili ta fus në “Xhehnem” (Ferr), por rrugës pas “Çuke” t’i futet tinës në “Xhehnet” (Parajsë). Dhe, iku nga kjo botë në vitin 1950. Një vit para lindjes time në Katund?! Pasardhësit të humorit dhe satirës...
Besimtarët muslimanë, e dinë se kush është Ura e “Xhehnemit” (Ferrit). E gjërë, sa një fije floku. Pak veta e kalojnë atë Urë për në “Xhehnet” (Parajsë). Ngase, ajo Urë, gjatë kalimit të besimtarëve për në “Xhehnet” (Parajsë), njerëzit e ngarkuar me mëkate i lëshonë në Zjarrin e “Xhehnemit” (Ferrit). Por, nuk...
Rrezik, është për një popull, kur partitë politike shqiptare posa hipin në pushtet merrren me arsim dhe kulturë, e jo me politikë. Sot, i gjithë populli shqiptarë janë politikanë?! Lëmsh i kanë bërë profesionet. Në vend, që të merren me profesione hyjnore, personalitete të arsimit dhe kulturës...
Anekdotë, që nuk e kam shkruar unë si shkrimtar. E ka krijuar populli gojë më gojë me vite. Popull shqiptar, që me shekuj ka qenë i pushtuar dhe robëtuar nga “vëllezërit” historik serb dhe turq. Sot, edhe nga Vetëvetja: Partitë Politike Shqiptare të Djeshme, e të Sotshme në pozitë...
Telefoni cingërroi pasmesnate, dhe më zgjoi nga mendimet e “rrezikshme”. Gjumi, që e bëja përpara një ibriku të larmë me dy çepa raki rrushi. Dhe, dy shtamave me verë nën Rrap. Ëndërrave, që nateditë më hudhnin xhindet gra dorë më dorë majë lisave dhe çative të shtëpive, rrëzë “Çuke...
Babai, përveç mauzerrit mbi krye, “nagëntin” në brez dhe nën jastëk me fishek në gojë, një “kashikarë” serbi, dhe dy molla të kuqe (bomba italjani) në xhepat e strukes varë pas dere, e kishte në shtëpi edhe shkamin me tre këmbë, mbuluar me lëkurë ogiçi. Nga i cili pranë zjarrit me flakë në...
Vehbi Kikaj, 1942, Lupçi i Poshtëm - 1986, Prishtinë. Është shkrimtar për fëmijë, dhe njëri nga shkrimtarët tanë më të shquar për fëmijë nga Kosova. Ai shkroi pak për tridhjetë vjet të krijimtarisë së pandërprerë letrare: rreth njëqind e tridhjetë poezi, shtatë tregime dhe një roman. Vehbi Kikaj për dy dekada ka qenë redaktor i botimeve...
