Milazim Kadriu: Poezi për dëshmorët e kombit

Poezi për dëshmorët e kombit

Milazim F. KADRIU

DIKUSH DUHET TË VDISTE

(Agron Rrahmani)

Dikush duhej të vdiste
Ai i cili gjithherë ka qen zgjuar
Çdo herë ndenji zgjuar
Për ti zgjuar të fjeturit.

Përherë ishte në marshim
Në marshim drejtë lirisë
Gjashtë plumbat që e morën
S’ ja ndalën buzëqeshjen trimit të Arbërisë.

Dikush duhej të vdiste
Të vdiste ai që me kohë kishte kuptuar
Se jeta e të robëruarit është luftë
Dhe kjo i merr prijatarët.

Ky është çmimi i lartë
S’mund ta paguaj çdo njeri
Vetëm djemtë më të mirë të kombit
Nuk hezitojnë ta paguajnë për liri.

MBI TANK TË ARMIKUT MIC SOKOLI I LLAPIT

(Isë Havolli)

Birë i një familje
Të dalluar atdhetare
Okupatorit serbosllav
I rrinte karshi prore.

Pamfletet që i përgatiste
Atdhetari Abdyl Lahu-nipi tij
Në vitin 1981 Isa
I shpërndante në Maqedoni.

Pas daljes nga burgu
Kthehet në vendlindjen e ti
Në Llapashticën e dashur
Që e ëndërronte gjithnjë.

Forcat serbosllave
Se linin rehat
Por s’ dorëzohej Isa
Edhe pse e torturonin gjatë.

Je pak i moshuar i thanë
Të jesh ushtar i UÇK-së
Por nguli këmbë Isa
Do të bëhem ushtar i lirisë.

Sa mirë i rrinte uniforma
Shqiponja në ballë
Tani edhe në vdeksha tha
Kush të mos më qajë.

Tek Tabet e Llapashticës
Përkulet Isa puthë tokën
Dhe betohet edhe një herë
Se për së gjalli si lëshon tabet.

Në istikam i buzëqeshte fytyra
Sa fort i gëzohej zemra
Kur shihte rreth vetes djem si zana
Që shkaun e mbanin në nishane.

Viti 1998, 24 dhjetor
Serboslalvët morën ofensivë tinëzare
Por ushtarët e lirisë si çdo herë
Në gjendje gatishmërie në tabe.

Si dikur Mic Sokoli mbi top
Tanku i parë që deshi të depërtoi
Mbi te u hodh Isa me bombë
Në ajr me gjithë shkie e qoi.

Përmendorja e ngritur në Tabe
Ruan të gjallë atë kujtim
Isë Havolli dhe dëshmorët tjerë
Populli ju përkulet me nderim.

ME GUXIM LUFTOI PËR LIRI

(Fatmir Hyseni)

Gjyshi i Fatmirit
Ishte luftëtar i rrallë
Me Ahmet Selacin
Ishte bashkëluftëtar.

Në UÇK u radhit
Fatmiri dha betimin
Luftoi kurrë pa ndalur
Të madh e kishte guximin.

Mori pjesë në shumë beteja
Që nga Kështjellasi
Luftoi shkaun pa ndal
Deri tek Përpellaci.

Tek Guri i Bardh
Farmiri shikon
Në çdo anë të Llapit
Lufta për liri vazhdon.

Edhe aty në Lamaj
Luftë e rreptë është zhvilluar
Ra në vij të frontit
Lirisë duke i kënduar.

DIELLI I LIRISË AGOI

(Sabit Rrahimi)

Në Buzllapë ra një hero
Në malet e Albanikut
Pa ndal luftoi që këtej
Të mos shkel këmba e armikut.

Në male dhe brigje
Luftoi si lua
Me heroizmin e tij
Kosovës dritë i dha.

Luftoi për atdhe
Tregoi trimëri
Që ne sot të kemi
Dritë dhe liri.

Gjaku i tij
U derdh si nga kroi
E në vendin tonë
Dielli i lirisë agoi.

LUFTOI DHE KËNDOI PËR LIRI

(Mirsad Gashi – Shpici)

Në shenjë përkujtimi për Shpicin
Për trimin e pavdekshëm kosovar
Në kodrën e lartë me shkëmbinj
Rreze lëshon një lapidar.

Ra në Surdull Mirsad Gashi
Për të mos vdekur kurrë
Trimi nga Buzëllapi
Ishte i ri por me zemër gur.

Anekënd Llapit luftën se ndali
Që nga Qafa e Kaçanollit deri në Surdull
Kënga dhe pushka e tij për liri
Fuqishëm në çdo anë jehuan.

Mortaja e tij asnjëherë s’ huqi
Tanksat e shkaut flakë i skuqi
Artin luftarak e tregoi për tokën arbërore
Edhe këngën asnjëherë se ndali ky djalë Kosove.

Asnjëherë s’u pajtua që populli
Të mbes nën çizmen e robërisë
Tokën e lau me gjakun e njom
Mirsad Gashi – Shpici Trimi i lirisë.

PËRMENDORJA RREZE LËSHON

(Kadri Qerimit)

Në fshatin Albonë
Tutje në një kodrinë
Përmendorja ruan kujtim
Për dëshmor Kadriun.

Përmendorja e trimit
Rreze lëshon pa nda
Dëshmori nga Katunishta
Heroikisht këtu ra.

Në njëvjetorin e rënies pllaka
Valdrinë e Blinerë, mos lotoni
Lirinë që babai me shokë ua solli
Gjithë së bashku do ta gëzoni.

Zemra Shqiptare

Milazim Kadriu: Poezi për dëshmorët e kombit