Demir Krasniqi: Vendlindja

Demir KRASNIQI

VENDLINDJA

N’ shpirt e zemër e kam bindjen -
T’ mos e harroj kurrë vendlindjen !
Edhe n’ gjumë gjithnjë ëndërroj –
Si vendlindjen ta vizitoj ?!

Mora rrugën drejt Malësisë -
Drejt themeleve të shtëpisë ,
Ku m’ përkundi nëna s’ pari ,
Ku shkrepë dielli rreze ari !

Por sa hyra n’ shteg te ara –
T’ gjallë e t’ vdekur m’ dolën para !
Në torishtë ku ishte grigja –
M’ dolën para dele e qengja !

Iu afrova afër grigjës –
Tri herë thirra n’ derë të mixhës !
Thirra e thirra me gisht n’ vesh ,
Por askush nuk mu përgjigj !

Mu afrua një zog mali –
Mos thirr kot, o lum ti djali !
Kot po thërret, kot po kërkon –
Këtu askush ma nuk jeton !

T’ vjetrit n’ varre t’ gjithë pushojnë,
T’ rinjtë n’ kurbet të gjithë punojnë ,
T’ gjithë konakët janë rrënua ,
Lopë e dele janë farua ...

Rrugët e vjetra mbet të mjera –
Mbush me kaça , mbush me thera !
N’ hije e fllade nëpër mriza –
Tash nuk shihen ma as miza !

Shkoj te kroi i nënës Laqe –
T’i lajë lotët nëpër faqe ,
Leka ish kalbë e ish harrua ,
Kroi me baltë ishte rrafshua !

Zemra Shqiptare

Demir Krasniqi: Vendlindja