Sabit Rrustemi: Në Zenitin e Lirisë

Sabit Rrustemi

NË ZENITIN E LIRISË

(Agim Ramadanit, në Ditë Lindjen e tij të radhës, 3 Majit)

E nesërmja që vjen
Vitieve të rilindura
Nëpër rrathët e përjetësisë
Është ditë lindje e lirisë
Rrugës së Re të Via Etnisë

Mosha jote mbetet ajo që ishte
Në magjinë e atdhedashurisë

Çdo maj rikthjellet
Me aromën e Prillit
E akujt e shkrirë të Marsit

Edhe me vepër i ngjanë Agut
Asnjëherë nuk erresh
As herresh
E kurrë
Kurrë nuk pjestohesh

Diell i agimtë
I shpresës së rilindur
Kepave të Atdheut
Tash e përjetë

Të kemi ëndërr
E lakmi
Për Shenjën që qëllove
Vetëm Ti

Secila Epokë
Para Teje do përkulet
Për ta marrë Mësimin e Jetës
Ecjen vertikale

Në çdo të nesërme
Me Ag vjen
Buzëqesh në çdo prag
E ngroh në secilin oxhak

Të rilindurit shprushin dheun
E mbijnë
Nëpër Faqe lulesh

Të lindurit në ndërkohë
Vijnë pas atyre imazheve
Aurorash të kuqrremta
Që sh’ndritin nga Bebëza e Jote
Yti buzëgaz

Aty ku të mbetën çapkënllëqet e fëmijërisë
Aty ku vole freskun e rinisë
Aty ku u ngrite në Zenitin e lirisë

Vijmë pas
Vijmë pas
E shëlbohemi në tëndin buzëgaz

Lulegjak i agujve të Dardanisë
Në çdo të nesërme
Na buzëqesh Ditë Lindja Jote
Me Alfabetin e Lirisë
Fytyrës së çiltër të Agmisë

Zemra Shqiptare