Cikël poetik nga Skënder Zogaj

Andej e këndej Ibrit

Stinë e frikshme bimësh
Andej e këndej Ibrit
Nofulla e kalbur e shkaut
 
Burrëria shtatëqind dërhemshe
endet në Shkup e në Shkodër
me bukën e kuqe
nen sqetull...
 
Andej e këndej Ibrit
kafshon qeni...,
të thyera zemrat, pasqyrat
dhe Fryma e Shpirtit të Shenjtë.

Te Rrasat e Kosharës
kurrë më, kurrë -
nuk do të këndojë hutini!
As iriqër me rriqra
kurrë më nuk do të ketë
në Malishevë.

21 janar 2008

VDEKJA NE MOCAL

Ka ndodhur vakumi
gjërat e ndërmjetshme
lëvizin gjithë mllef
në drejtim të kuajve të tredhur
që s’janë vecse
për ngordhja në mocal…

Fyti tepër i ngusht,
terr i zi
nëpër nahi
nën bishtin e sorrës së larme
Mrizon dhimbja.

Sipri tupanit
larja e trupit me sapuna të zinj
Oiii, oiiii, oiiii
ku ti fshehi
këta të shkretë sy?!

Prishtinë, 10.11.2008

PËRGJUMJA E MUNGESËS SË AJRIT

Ta shtrydha zjarrit hyjnor
Hapësirë e rrudhur nga pikëllimi
mbi kokat e vrugta të trangujve
që presin emisarin
t’ua këpus ethet e frikës
brenda rrethit pa hënë e diell.

Pse gjithë ky mallkim, o zot
ku po shkoni
o njerëz të ndryshkur
me jela të shkreta kuajsh të cofun në qafë?

Në mungesën e Ajrit
duarkryq rrijmë e bëjmë sehir
c’prejse piku fiku
që e mori i liku dhe iku ...,
ah, përsëri të njejat shenja të tradhëtisë.

Të vyshkura duart e nënave
në përqafim djepash plot lulediej
i këndojnë bukurisë së qepur qefin
në drejtim të pamjes së fundit
me dashurinë që ua vrasin pas shpine

Ikni gjarpinj, shkarpinj, minj... ikni
rrudhja e Hapësirës
pikon pikëllim
e madhe pjerrtësia ndërmjet njerëzve
koha matet me krehjen e flokëve
që bien në nofulla qensh
krejt të thinjura.

NË LILIHAMER KUJTOVA KOSOVËN

Në Lilihamerin e bukur të Norvegjisë
Mund të prekësh lulet -
Kur të duash e si të duash,
Para dhe pasi t’i kesh larë sytë
Në ujët e kristaltë të liqenit.

Ujku mund të jetë aty diku, afër -
Prapa pishës apo prapa plepit të bardhë
Nuk paraqet rrezik,
Në gjoksin pranveror të Lilihamerit
Bari dhe lulet janë tepër të buta
Ia zbusin zemrën egërshanit.

Lilihameri është ana e rrafshtë
E copës së xhamit të gravuar
Me qiellin e mrrolun përmbi
Që qesh e qan dhe pshurret imtë
Mbi lule, krih fluturash e mushkonjash
Deri te buburreci i fshehur
Nën lëkurën e lisit plak...

Sipas sistemit të zgjedhjes
Që nga koha e Vikingëve
Më Lilihamer sikurse në Kosovë
Më e preferuara është molla
Dhe hëna e varur në brirët e cjapit
Bashk me zogjtë e malit...
Mrekulli e pafund, për të gjitha palët
Në Luftën e Gjelave...

6.12.2006 Lilihamer, Norvegji

ZYM TË HASIT TË THATË

Në cdo ardhje të parabrymës
kur ikin dallëndyshet
në zym të Hasit të Thatë
nën çatinë e një shtëpie të krrusun
Hëna ia djeg brirët Cjapit

Të balsamosura me erën e tokës
tunden këmborët
në emblemën e jetës së kufizuar

Me pjalm lulesh të egra
hasjanët e ushqejnë figurën e cjapit
nga thonjtë e rrenës së lashtë

Zym, 14 tetor 2004

EKLIPSI

Në shpatull të dashit
Përsëri hëna e përgjakur
dhe gjeli me drapër në qafë
emblemë zvaranikësh...

Në boshllëkun e relikeve
Nofulla profane
shqyen mish dallëndyshesh.

Të kalbur akrepat e orës
Ua shpojnë zemrën relikeve
Të mjerët ne
Na mori zezëdita

Na vraftë Zoti !
U bëm gazi i kërminjve.

Varianti pare

VAJTIMI I BULKTHIT

I mjeri u’ për ty,
një pëllëmbë njeri
pesë seri...
O miku im, i ngratë
fushk
në dushk
...as qen, as ujk,
as peshk,
as mish për suxhuk!