| E enjte, 04.12.2025, 07:28 PM |
Pro iniciativës zvicerane për ndalimin e shamisë në shkolla
Nga
Nexhmije Mehmetaj
Iniciativa
zvicerane për ndalimin e mbajtjes së shamisë në institucionet shkollore ka
gjeneruar një debat të thellë shoqëror e politik, por nga një perspektivë
pedagogjike, juridike dhe sociologjike, kjo masë paraqitet si një qasje e
arsyeshme dhe e orientuar drejt mbrojtjes së mirëqenies së fëmijëve,
veçanërisht të vajzave. Qëllimi kryesor i masës nuk është kufizimi i lirisë
fetare, por mbrojtja e të miturve nga presioni, imponimi dhe praktikat që mund
të ndikojnë në zhvillimin e tyre të lirë dhe të pandikuar. Duke qenë se
shkollat publike në Zvicër funksionojnë mbi parimin e neutralitetit laik,
vendosja e simboleve fetare në mjedisin arsimor ngre dilema të rëndësishme të
natyrës etike dhe institucionale.
Përvoja
profesionale e shumë mësuesve dhe specialistëve të edukimit tregon se në disa
raste, brenda komunitetit shqiptar mysliman është vërejtur tendenca për t’i
nxitur ose detyruar vajzat e mitura të mbajnë shami, shpesh si rezultat i
ndikimit të prindërve me qasje konservatore ose të figurave fetare të
paformuara adekuat. Në këto situata, përdorimi i shamisë nuk shfaqet si një akt
i zgjedhjes së lirë të fëmijës, por si shprehje e normave dhe pritshmërive të
imponuara. Kjo bie ndesh me të drejtat themelore të fëmijëve në një shoqëri
demokratike si Zvicra, ku prioritet mbetet liria personale, integriteti
psikologjik dhe zhvillimi autonom.
Raportet
e mësuesve dhe psikologëve shkollorë në disa kantone tregojnë gjithashtu se
vajzat që mbajnë shami shpesh ndihen të izoluara nga bashkëmoshataret, duke u
përballur me ndasi sociale dhe sfida integrimi. Kjo situatë cenon funksionin
themelor të shkollës si hapësirë e barabartë socializimi, ku çdo fëmijë duhet
të ketë mundësi të njëjta pjesëmarrjeje pa barriera të natyrës simbolike,
kulturore apo fetare. Ndalimi i shamisë gjatë orarit mësimor, në këtë kuptim,
kontribuon në krijimin e një mjedisi arsimor që i trajton të gjithë nxënësit në
mënyrë të barabartë dhe u mundëson vajzave të ndihen pjesë integrale e
komunitetit shkollor.
Nga
perspektiva kulturore dhe historike shqiptare, mbajtja e shamisë si detyrim nuk
përbën pjesë të traditës autentike shqiptare. Ajo lidhet më shumë me praktika
të një kulture të importuar, që nuk përkon me vlerat e emancipimit, barazisë
dhe modernitetit, të cilat kanë shoqëruar aspiratat e popullit shqiptar ndër
shekuj. Shkolla, si institucion i dijes dhe zhvillimit, nuk mund të jetë vend
ku normat e fanatizmit apo të imponimit fetar gjejnë hapësirë për të kufizuar
lirinë e vajzave të mitura.
Në
qendër të çdo diskutimi që lidhet me fëmijët duhet të qëndrojë parimi i
mbrojtjes së tyre. Një vajzë e detyruar të mbajë shami, qoftë nga prindërit,
qoftë nga rrethi social, nuk ushtron lirinë e saj, por i nënshtrohet një norme
që e pengon të ndërtojë identitetin personal në mënyrë të pavarur. Ndalimi i
shamisë në shkolla, si masë, synon pikërisht eliminimin e këtij presioni dhe
krijimin e kushteve optimale për zhvillimin emocional, intelektual dhe social
të vajzave.
Për
këto arsye, iniciativa për ndalimin e shamisë në shkolla duhet parë si një masë
mbrojtëse, jo ndëshkuese; si një mekanizëm për forcimin e neutralitetit
institucional, jo si kufizim i lirisë fetare; dhe si një angazhim për
garantimin e mundësive të barabarta për të gjitha vajzat në shoqërinë
zvicerane. Ajo synon t’i japë përparësi të gjitha parimeve të demokracisë,
barazisë dhe integrimit, të cilat përbëjnë bazën themelore të sistemit arsimor
zviceran.
Në
përfundim, fëmijët në Zvicër duhet të gëzojnë të drejtën për t’u rritur në një
mjedis të lirë nga çdo formë detyrimi, të barabartë në mundësi dhe të mbrojtur
nga praktika që cenojnë integritetin e tyre personal. Ndalimi i shamisë në
shkolla përfaqëson një hap të rëndësishëm në këtë drejtim—një hap që mbron
vajzat, promovon zhvillimin e tyre dhe forcon vlerat demokratike të shoqërisë
zvicerane.
Nexhmije Mehmetaj
Gjenevë, 04. 12. 2025

Foto
nga mësimi fetar në xhaminë e Arburgut