Asllan Dibrani – Luani: Dështimi i Koalicioneve në Opozitë dhe Tkurja e Partive Tradicionale

Dështimi i Koalicioneve në Opozitë dhe Tkurja e Partive Tradicionale: Pse Vetëvendosje po Hyn në Zgjedhje më e Fortë se Kurrë

Nga Asllan Dibrani – Luani

Zgjedhjet e 28 dhjetorit po afrohen me një dinamikë politike që po i befasojnë edhe vetë akterët. Ajo që duket qartë sot është fakti se opozita tradicionale po hyn në këtë proces më e shpërndarë dhe më e dobësuar se kurrë më parë, ndërsa Lëvizja Vetëvendosje po shfaqet si e vetmja forcë e konsoliduar, me narrativ të qartë dhe me potencial të lartë për të marrë epërsi të qëndrueshme.

Dështimi i koalicioneve të partive të tjera, përçarjet e brendshme dhe mungesa e strategjive afatgjata po e lënë terrenin e lirë për Vetëvendosjen — një terren të cilin ajo po e shfrytëzon me mjeshtëri politike.

Mosarritja e marrëveshjes mes LDK-së dhe Nismës ishte sinjali i parë se opozita po hynte në këto zgjedhje e papërgatitur. Pavarësisht takimeve të herëpashershme dhe deklarimeve për “bisedime parimore”, realiteti ishte krejt tjetër:

• LDK kërkonte kontroll absolut të listës,
• Nisma kërkonte garanci që nuk iu dhanë,
• Ambiciet e palëve nuk u takuan askund.

Në vend të bashkimit, ato thelluan mosbesimin. Ky dështim i hapi rrugë fragmentimit më të madh të opozitës dhe i dha VV-së avantazh të pastër në terrenin elektoral.

2. AAK dhe Ramush Haradinaj: Në krizë strategjie

Edhe AAK-ja, e cila shpesh tenton të shfaqet si forcë vendimtare, hyn në zgjedhje e vetme dhe pa partnerë. Negociatat me parti të tjera të qendrës së djathtë u zvarritën e dështuan.

Arsyet kryesore të tkurrjes së AAK-së:

• mbështetja e tepruar te figura e liderit në vend të një platforme moderne,
• retorikë e vjetër që nuk ngjall më entuziazëm,
• mungesë hapjeje për aleanca strategjike.

Në një terren ku për lëvizjet politike kërkohet fleksibilitet dhe frymë bashkimi, AAK-ja mbeti e izoluar, duke e lënë votën e qendrës së djathtë të shpërndahet pa efekt real kundër VV-së.

3. PDK dhe Bedri Hamza: Një parti që kërkon identitet të ri

PDK shihej fillimisht si partia që mund të krijonte një bllok të madh opozitar. Por:

• mungesa e koalicionit me asnjë parti,
• debatet e brendshme për renditje në listë,
• natyra teknokratike e kryetarit që nuk arrin të mobilizojë masat,

e kanë dobësuar fushën e saj elektorale.

PDK sot është larg asaj force të dikurshme që diktonte ritmin politik. Ndërsa ajo kërkon ende identitet të ri, VV e gjen veten para një opozite të shpërndarë e të çorganizuar.

4. Efekti Domino: Sa më shumë ndahen të tjerët, aq më shumë forcohet Vetëvendosje

Fragmentimi i opozitës së vjetër po krijon një efekt dominues që për VV-në është avantazh i pastër. Secila parti që hyn e vetme — LDK, PDK, AAK, Nisma — po e copëton votën e opozitës, duke ulur forcën reale të secilës prej tyre dhe duke rritur automatikisht peshën e VV-së.

Kjo ndodh sepse:

• votat e humbura nën prag nuk kthehen te opozita, por i rrisin ulëset e partisë më të madhe,
• mungesa e një narrative të përbashkët e lë VV-në të vetme me mesazhin e konsoliduar,
• VV hyn në zgjedhje me partnerë të vegjël që e zgjerojnë bazën, ndërsa të tjerët hyjnë vetëm.

Në këtë terren, VV nuk është vetëm favorite — ajo është forca e vetme që po rrit kapitalin politik, ndërsa të tjerët po luftojnë të mos tkurrren.

5. Zhvendosja e peshës politike dhe pasojat për 28 dhjetorin

Votuesi në Kosovë këtë herë po përballet me dy realitete të qarta:

Realiteti i parë:

Opozita tradicionale është e çorientuar, e ndarë, pa vizion dhe pa koherencë.
Ajo ka mbetur peng i llogarive të brendshme dhe i frikës nga humbja e peshës partiake.

Realiteti i dytë:

Vetëvendosje është e vetmja forcë politike:

• që ka ruajtur unitetin,
• që ka zgjeruar koalicionin,
• që ka ruajtur narrativën e stabilitetit,
• që ka mbetur koherente në diskursin publik,
• që ka marrë primatin në opinion.

E në një zgjedhje me shumë subjekte të vogla dhe të mesme që synojnë pragun, fituesi i madh zakonisht është ai që vjen i përgatitur — në këtë rast, VV.

Përfundim: Zgjedhjet e 28 dhjetorit po krijojnë një skenë ku fituesi është i dukshëm

Dështimi i koalicioneve opozitare nuk është vetëm tregues i dobësisë së tyre, por është edhe reflektim i mungesës së reformimit të partive tradicionale.
Në këtë panoramë, Vetëvendosje po hyn:

• më e fortë,
• më e organizuar,
• më e qartë në narrativë,
• dhe më e përgatitur për sfidën elektorale.

Teksa partitë e tjera luftojnë për mbijetesë politike, VV është e vetmja që po projekton fitore.