Kalosh Çeliku: Ekziston dhe një e vërtetë por askush nuk e thotë

EKZISTON EDHE NJË E VËRTETË

POR ASKUSHI NUK E THOTË

NGA KALOSH ÇELIKU

Unë, nuk kam Facebook. As, Instagram. Hë, për hë: merrem me Vetëveten, përtej Ditës Nesërme. Patjetër, edhe me Shtetin Shqiptar. Edhe, pse Sot: i kemi tre shtete shqiptar. Por, nuk e kemi një Shtet Shqiptar?! Shkrimet publicistike letrare dhe librat e mi kryengritës.

Po. Ekziston edhe një e vërtetë. Por, askushi nuk e thotë në Ditën e Sotshme. Vite me radhë merren me theshetheme në “Liri”. Fajin, Sot: e ka UÇK -ja. Edhe pse, kemi politikanë dhe “analistë” politik me thasë para kamerave televizive, duke u marrë fyt për fyti me njëri - tjetrin. Bythekrye janë dalldisur pas partive politike me një torbë taxhi përqafe: posteve partiake, pasurisë personale, familjare dhe partiake.

Vetëmse, ekziston edhe një e vërtetë. Fatkeqësisht, askushi nuk e thotë si në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoninë e Veriut, se: politikanët e partive politike shqiptare, kacafyten si qentë e tërbuar rrugëve plotë me bërllok dhe zjarre katastrafoale për një asht të hudhur nga dritarja e partive politike shqiptare mike dhe “armike” për djegëjen e Shtetit Shqiptar. Edhe pse, kanë plotë eshtëra me thasë në kontenierët e bërllokut në shtetin “përbaashkët”, ende ish jugosllav me brekët nëpër këmbë.

Lufta e UÇK –ës (1988 / ’99), është Luftë Historike me armikun  shekullor, me mik dhe për armik. E, kam paralajmëruar unë si shkrimtar rrezikun para disa viteve në shkrimet e mia publicistike dhe libra. Mjerisht, “analistët” e sotshem politik partaik me trutë dhe kembët ende në legen, dhe ferexhetë e zeza krahëve, duke i mbuluar gati bedhe sytë me shamia të zeza. Që, Sot: nuk e di kush fshihet pas atyre shamiaeve dhe ferexheve te zeaza, që vetëm sytë i kanë përjashta “përmejdani”. Dhe, me mjekërrat  e zeaza të cjapit talibane. Nuk lexojnë libra. Ndoshta, kanë qenë në gjumë. Dhashtë “Allahu ehamdurila”, tu dalë gjumi.

Pak veta e kanë ditur, se: cilin e kanë mik dhe cilin “armik”. Lufta, është Luftë e një populli për Liri. Përtej Diës Nesërme. Në luftë dihet, mundesh të kesh miq edhe “armiqë”. Prandaj, Sot: pas përfundimit të Luftës UÇK - ës, është e kotë t’i zbulosh miqtë dhe “armiqtë”?! Sidomos, të populli shqiptar me vite dhe shekuj, të cilët i kemi pasur me thasë njëri përmbi tjetrin në samarin e gomarit. Që, përderisa Dje: kishte patriotë dhe spiunë, Sot ka vetëm “patriotë”. E mua, më ka marr malli për spiunë!

Lufta për Liri, dihet, është: më vrave, të vrava. Nuk dihet, kush e vretë armikun në fushëbetejë. Jo, në luftë me armë: pushkë, topa e raketa dhe dronë mbi Trojet Shqiptare. Fjalën e kam për Luftën politike. Edhe, për atë me Penën me Dy tyta. Populli thotë: Sot, nuk e njeh qeni të Zot. Realitet, që e kemi pas Luftës të Kosovës (1988 – ‘99) në Ditën e Sotshme. Eshte ky, me kollare “kuqezi”, dhe brekë nëpër këmbë. Patjetër, duhet përmendur edhe Luftën e Maqedonisë (2001). Sot, Maqedonia e Veriut. Fatkeqësisht, ende, është me brekë nëpër këmbë.

Gjatë Luftës të Kosovës, mund dikushi të ketë vrarë edhe ndonjë “armik” shqiptar për mosbindje partiake. Ose, hakmarrje. Pse, jo: edhe “miku” në Maqedoni në Luftën e 2001 -it?! Megjithatë, në emër të UÇK – ës, ka vrarë edhe miku, edhe “armiku”. Fajin, duke ia hudhur  UÇK - ës.

Edhe këtë, duhet ta dijë populli shqiptar... Fajin, sipas tyre Sot: e ka UÇK -ja. Edhe pse, kemi politikanë dhe “analistë” politik me thasë para kamerave televizive, duke u marrë fyt për fyti me njëri - tjetrin. Bythekrye janë dalldisur pas partive politike me torbën e taxhisë përqafe: posteve partiake, pasurisë personale, familjare dhe partiake.

Vetëmse, ekziston edhe një e vërtetë. Fatkeqësisht, askushi nuk e thotë. Se: politikanët e sotshëm, kacafyten si qentë e tërbuar rrugëve plotë me bërllok dhe zjarre për një asht të hudhur nga dritarja e partive politike mike dhe “armike”. Edhe pse, kanë plotë eshtëra në kontenierët e berllokut në shtetin “përbaashkët”, ende ish jugosllav me brekët nëpër këmbë.

Lufta e UÇK – ës (1988 / ’99), është Luftë Historike me armikun  shekullor, me mik dhe për armik. E, kam paralajmëruar unë para Lufte rrezikun e disa viteve në shkrimet e mia publicistike dhe libra. Mjerisht, “analistët” e sotshem politik partaik me trutë dhe kembet ende në legen dhe ferexhetë e zeza hudhur krahëve, nuk ia kanë vënë veshin. Ndoshta, kanë qenë në gjumë. Dhashtë “Allahu”, sot tu dalë gjumi.

Pak veta e kanë ditur, se: cilin e kanë mik dhe cilin “armik”. Lufta, është Luftë me vite për Liri. Përtej, Diës Nesërme. Në luftë dihet, mundesh të kesh miq edhe “armiqë”. Prandaj, Sot: pas përfundimit të Luftës UÇK - ës, është e kotë t’i zbulosh miqtë dhe “armiqtë”. Sidomos, të populli shqiptar me vite dhe shekuj. Që, përderisa Dje: kishte patriotë dhe spiunë, Sot ka vetëm “patriotë”. E mua, më ka marr malli për spiunë!

Lufta, dihet, është: më vrave, të vrava. Nuk dihet, kush e vretë armikun në fushëbetejë. Populli thotë, Sot: nuk e njeh qeni të zot. Realitet, që e kemi pas Luftës të Kosovës (1988 – ‘99) në Ditën e Sotshme. Ështe ky, me kollare përqafe, dhe brekë nëpër këmbë. Patjetër, duhet përmendur edhe Luftën e Maqedonisë (2001). Sot, Maqedonia e Veriut. Ende, me brekë nëpër këmbë.

Gjatë Luftës të Kosovës, ndoshta mund dikushi të ketë vrarë edhe ndonjë “armik” shqiptar për mosbindje partiake. Ose, hakmarrje. Pse, jo: edhe “miku” në Maqedoni në Luftën e 2001 -it?! Megjithatë, në emër të UÇK – ës, ka vrarë miku edhe “armiku”. Fajin, duke ia hudhur  UÇK - ës.

Edhe, këtë duhet ta dijë populli shqiptar...