Kalosh Çeliku: Armiku i dukshëm

ARMIKU I DUKSHEM

NGA KALOSH ÇELIKU

I kalova të gjitha pusitë me armikun e “padukshëm” në shtetin e “përbashkët” Historik jugosllav. Sistemin e egër komunist me pusi pas “Çuke”. Krah për krahu me popullin shqiptar. Edhe në sistemin komunist ish jugosllav të shokut Tito, dhe “antikomunist” të shokut Enver Hoxha.

Ndryshimet “demokratike” për Ditën e Nesërme... Sulmet e papara në mjetet e informacionit si “armik” i shtetit të “përbashkët” nga Kopeja me zgjebe ndjek Autorin. Edhe, kërcnimet politike të “vëllezërve”. Sulmet fizike. Djegëjen e shtëpisë dy herë me radhë në lagjen e “Çairit” të Shkupit. E, kurrë nuk u gjetë autori. Vdekjen klinike në Voskopojë (2000). Dhe, ringjalljen në Korçë. Paralajmërimin e Luftës të 2001 -shit në Mqedoninë e Veriut.

Fatkeqësinë e komunikacionit në “Qafë-Thanë”. Dhe, tjetrën rrugës për në Vendlindje në malet e “Bukoçit” të Kërçovës për të arrirë me kohë në zbulimin e përmendores të stërgjyshrit tim Emin Çeliku (Xhambazi). Krahut djathtë të Dervish Carës. Kryengritjes Shqiptare (1983 – ’84) për çlirimin e Shkupit, Velesit, Prilepit dhe Manastirit.

Edhe, “armikun e padukshëm”: Koronavirusin, dhe Pandeminë, nateditë mbi kokë. Vaksinën partiake, që ma ndaloi “Rrapin”. Zonën e lirë të “Parkut Grave” para Kuvendit shqiptaro-maqedonas. Tavernat e Shkupit, që  vështirë, Sot: e kam ta kaloj edhe “Demokracinë” e partive politike me gjithë këto parti politike “demokratike” shqiptare dhe Neokomuniste për pushtet. Fatkeqësisht, në bakrun e partive politike shqiptare.

Urime, për Ditën e Nesërme! Nuk merrem me politikanët, thasë të grisur përmbi thasë, arnë përmbi arnë ngarkuar mbi samarin e gomarit. Nuk e di, ku do ta përfundoj Veten mes këtyre shamive dhe ferexhezezave?!

Shqiptarët më shumë kanë pasur “patriotë“ pas  Lufte. Edhe, në Ditën e Sotshme: të gjithë na dolën komandantë?! Vetëm me një “asker” nga Kërçova. Edhe, ai Komandant “Askeri”.

Historikisht, populli shqiptar ka dhënë kaçakë të maleve. Trima lufte për Shqipëri. Nuk ka dhënë politikanë me përjashtim të pak vetave gjatë shekujve. Edhe, trima me thasë përmbi thasë të arnuar pas lufte. Por, shumë politikanë shqiptar me brekët ende nëpër këmbë. Shkak, që: Sotekësajdite, ende jemi në këtë gjëndje qorrsokaku politike shqiptare. Që, na i pollën kopilat e partive politike shqiptare pasmesnate, dhe na i lanë lyrekë si kopila pas Derës Madhe të Shtëpisë.

Qorrsokaku politik i partive politike shqiptare. “Armiku” ynë Historik ka punuar me argatë shqiptar vite e shekuj për Serbi. Që, nga pushtimi shekullor i Turqisë, edhe atij të Mbretërisë Jugosllave. Edhe, gjatë sistemit komunist jugosllav. E mbushi Kosovën me popullatë të asimuluar serbe. Maqedoninë e Veriut me serb të asimuluar të krishterë shqiptar. Mos them edhe Malin e Zi me serb të asimiluar shqiptar. Popuj të asimiluar në serb, duke u dhënë falas banesa dhe shtëpi. Edhe, atë me kontrata merrëveshje: nëse, e shesin nesër banesën ose shtëpinë, fitimet materiale t’ia këthejnë shtetit të Serbisë.

Politikë serbomadhe si pushtues historik, që e kanë bërë me vite dhe shekuj. Dhe, jorastësisht sot: e kemi me “vëllezërit” serb jugosllav këtë problem me ndarjen e Mitrovicës të Kosovë. Serbët kanë investuar dhe futur me vite themele politike në Kosovë, dhe Mitrovicën e Veriut. Edhe, në Maqedoninë e Veriut. Mal të Zi. Probleme politike, që do t’i kemi me “vëllezërit” edhe përtej Ditës Nesërme, në shtetin e “përbashkët”.

Politikanëve shqiptar, Sot: pasi u polli Kurva, dhe lurekët ua la pas dere, u është tekur se i humbën “Trepçën”, “Albanikumin”, dhe Liqenin e “Ujmirit”. Parullat patriotike-politike të asaj kohe të studentëve (1981): “Trepça radi, Beograd se gradi”! (Trepça punun, Beogradi ndërtohet).

Protesta të studentëve Prishtinës. Pasuritë burimore të Kosovës, në shërbim të Serbisë.. Edhe, Sot: bëjnë luftë partiake - politike, që i kanë humbur moti kohë territoret shqiptare si politikanë në shtetin e “përbashkët” jugosllav. Megjithatë, edhe Sotekësajdite, unë si shkrimtar nuk e dorëzoj Penën me Dy tyta, para se mejdanit.

Historikisht, shqiptarët gjithë jetën kanë qenë të pasur me vetëveten, dhe pasurinë natyrore. Sot: nuk kanë problem me armikun historik, por kanë problem me vetëveten. Popull i nëmur nga Turqia, që i shërbeu si shërbëtor pesëqind vite me radhë me pashallarë dhe agallarë armikut. Pastaj, edhe nga Serbia me “vojvoda”. Sistemit ish komunist jugosllav edhe me kryetar shteti (Sinan Hasani). Kryeministra dhe ministra. Edhe, në Ditën e Sotshme me: kryeministra, presidentë shteti, ministra e deputetë.

Dhe, harrojnë, se: armiku historik më i madh i shqiptarëve, janë vetë shqiptarët... Padyshim, edhe në Ditën e Nesërme... Prandaj, në Ditën e Sotshme me këto politikanë “demokratë” të dalldisur dhe arratisur shqiptar pas posteve partiake - politike, vështirë e ka të dalë nga robëria shekullore me vite e shekuj. Barrë e rëndë nga historia mbi samarë. Ende, e vazhdon rolin e robërit. Argatit, edhe në Ditën e Sotshme me “DIN E IMAN”.

Fatëkeqsisht, E do Robërinë?! Jo, edhe Lirinë. Nateditë, si popull e kalon në xhami me “vëllazërim-bashkimin”. Ende, i luten “Allahut” (Zotit) me sytë nga Qielli në “Partallment” me të dyja këmbët dhe trutë ende në legen.

Bashkë, i bëra macit e mia besnike. Nuk mund t’i bëj partitë politike...