| E diele, 10.08.2025, 02:52 PM |
FUSTANELLA SHQIPTARE U VESH EDHE NË KARADAKUN E PRESHEVËS
/Këtë
e vërtetojnë udhëpërshkruesit e librit: Ë. Smyth, A. Layard, D. Rakiq, Viset
lindore shqiptare, udhëpërshkrime, Gjysma e dytë e shekullit XIX, Shkup, 2025
dhe Metush R.Berisha, në librin e tij: Reflektime të traditës
kulturore/Karadaku i Preshevë/,Prishtinë, 2013
Nga
Xhemaledin Salihu
Këto
ditë, në fillim të gushtit 2025, një mik më dha librin: W. Smyth, A. Layard, D.
Rakiq, Viset lindore shqiptare, udhëpërshkrime, Gjysma e dytë e shekullit XIX,
Shkup, 2025, të cilin me vëmendje e lexova dhe vendosa që të shkruajë për
veshjen e fustanellës shqiptare në Malësinë e Preshevës, ashtu si e
përshkruajnë dy udhëpërshkrimet e diplomatit anglez Sir Austen Henry Layard dhe
të bashkëvendasit të tij, gjeologut Warington Wilkinson Smyth.
Rrugëtimi
i udhëpërshkruesve ndodhi në vijën Selanik-Beograd edhe ate nëpër rrugën e
ndërtuar më 1865, Nish-Kumanovë e që populli e quan “Xhadja e vjetër”
Në
faqen 35 të librit udhëpërshkruesit shkruajnë për bisedimet e Pashait të
Vranjës me Kryengritësit shqiptarë. Pra Kryengritja e Dervish Carës për
Shqipëri etnike ndodhi më 1843/44, kur Shqiptarët kryengritës të Luginës së
Preshevës iu bashkangjitën kësaj kryengritjeje kundër Perandorisë osmane, në
realitet kundër Hysen Pashait të Vranjës.
Autorët
udhëpërshkrues, këtë titull e fillojnë me disa vargje të Childe Garoldit:
Shqipëri, lejomë të
kthej syt’ e mi
Mbit y, o nënë e rreptë
burrash t’egër!
Kryqi po zbret, po
ngrihen minaret,
E zbehta hënëz ndrin
nëpër lugina
Mbi pyje me selvi n’agor
të çdo qyteti.
Autorët
kështu e përshkruajnë arritjen në Vrajë dhe këtu deklarohen si i panë
Shqiptarët kryengritës të veshur me fustanella dhe të tjera veshje mbi ta:
“Derisa
po kalonim rrugicave të periferisë, diçka shumë ndrydhëse po ndodhte në aspekt
të Vrajës. Çdo derë, çdo dyqan, çdo dritare ishte e mbyllur, dhe ndonjëherë, në
vend që të përgjoheshim nga sytë e njerëzve kureshtarë, ishim vënë në
shënjestër të ngrysur të tytave të pushkëve! Disa nga rrugët krejtësisht të
shkreta, të tjerat të mbushura me grupe të Shqiptarëve të egër dhe jo aq të
pastër! Shqiptarët dukeshin shumë interesantë, tamam si subjekte të
përshtatshme për një Salvator Rosa/piktor italian/, FUSTANELLAT e tyre nuk i
kishin ndërruar ndoshta një vit e më tepër, ndërkaq xhaketat dhe “plisat e
bardhë” iu shërbenin si strehë për t’u mbrojtur nga moti i lig.
Autorët
shkruajnë edhe për veshje të tjera, mbajtjen e jataganeve, karakteristikat e
Shqipëtarëve dhe për ushqimet
tradicionale të tyre.
Pra,
autorët anglezë vërtetojnë se Fustanella ishte veshje e Shqiptarëve, në shekullin XIX. Por këtë më
së miri e vërteton dhe e ilustron edhe autori Metush Berisha, në librin e tij:
“Reflektime të traditës kulturore/Karadaku i Preshevës/, Prishtinë, 2013, se
Fustanella ishte veshje e Shqiptarëve edhe në Karadakun e Preshevës.
Autori
për “Veshjet tradicionale” shkruan: “Veshja tradicionale në Malësinë e
Karadakut ishte karakteristike dhe dalluese nga rajonet tjera shqiptare,
sidomos nga ato fushore apo qytetare/veshja e burrave në Preshevë nuk dallonte
nga veshja e burrave në Malësi, kur bëhet fjalë për veshjen tradicionale
kombëtare, ndërsa dallonte me veshjen e femrave në Malësi dhe në qytet-autori i
këtyre rreshtave/. Ai vazhdon duke shkruar se “ Veshja tradicionale edhe këtu
në Malësi ka elemente nga kohët e kaluara, veçanërisht të periudhës ilire.
Gjatë shekujve ajo është pasuruar me elemente të reja, por pas vetes ka lënë
elementet e vjetra, nganjëherë të harruara e të lëna pas dore si pasojë e
ndikimit të kulturave tjera. Në anën tjetër kemi raste kur popujt e Ballkanit
kanë huazuar elemente nga tradita kulturore shqiptare…
Pleqtë
në Malësi e kishin të njohur se të parët e tyre dikur kishin mbajtur këmisha të
gjata, të cilat i mbanin mbi pantollona/tirqe/.
Nje
veshje e kohës ilire është edhe fustani me palë ose siç quhej ndryshe
FUSTANELLA. Edhe kjo veshje dikur ishte prezente te malësorët e Karadakut.
Sot
shumë pak flitet për atë, përveç harresës në kohë më të reja ekzistonte bindja
se fustanat-fustanella ishte vetëm veshje grash e burrat nuk banin veshje
grash. Ekziston thënia se burrat e dobët mbajnë fustana dhe dimi, apo thënia me
përbuzje “hiq pantollonat dhe vish dimi”.”
Pastaj
autori në libër vazhdon të shkruajë për veshjen e burrave në Karadakun e
Preshevës.
Pra,
nga këto dy argumente të autorëve anglezë dhe autorit preshevar përfundojmë se
FUSTANELLA është veshur edhe Karadakun e Preshevës.