Kulturë
Liman Zogaj: Pa ty (Cikël poetik)
E merkure, 11.02.2009, 07:55 PM
LIMAN ZOGAJ
Liman Zogaj
PA TY
Pa ty
kenga e zogut
me duket vaje kukuvajke
shpirti sa nuk pelcet në heshtje
yjet duken si plage te pergjakura.
Pa ty
Vullkaneve u shperthen magma e kallur
e unë
një copë guri në shkretirë.
Pa ty
vetem une
muk di me cilin ngjyre
ta ngjyrose vetmine.
Pa ty
Jam vetem unë
duke e pritur
një yllë nëpër terr.
Të kërkova
te Drini i bardhe
në ujin si loti
shpirti i vrarë nga dhimbja
mu bë dallgë.
Zog pa fole mbeta
algat e bleruara u thane
qyqe rremi
duke te pritur
kur ktheheshe nga harrimi.
HIJA E ZEZE
Kurr mos me thuaj as urate
me gjuhen e djallit,
E endrrat le te përkundën
Të pa fjetura nëpër furtuna.
E kam nënshkruar
edhe vdekjen
krejt njësojë është
kur vrasin lugeterit.
Kur të vdesë
Mi këpusni zingjirët
I vdekur bile
Të jetojë pa pranga..
BUZEQESHJET E SKAMNORES
Sa dimer i eger sivjet
në duart e mëdhiera
I' a lashë një buk,
Më urojë për arat, parmenden, farën...
Blerinës me blerimin e kallur
I fala një luledielli,
Më urojë
për dritën e syve.
Kur i dhashë një laps
E pikturoj
diellin në lindje,
Sikur u ngohë dhe buzëqeshi.
Një brushë dhe nje leter ia dhashë
Eh sa bukur i pikturojë:
Në qepë dhe kripë deti,
një bukë misri e pjekur
sofrën pre guri.