Bashkim Saliasi: Kush fal një libër, fal një pjesë nga trupi i tij

KUSH FAL NJË LIBËR, FAL PJESË NGA TRUPI TIJ

Nga Bashkim Saliasi

Mu duk e udhës ta përshkruaj fillin e mbresave të mia me titullin: "Kush fal një libër, fal pjesë nga shpirti tij", të mbetura në kujtesë nga takimi midis miqsh Viron Kona, Kadri Tarelli e Sejdo Harka.

Zakonisht e shtuna mbledh miqtë na takime, sikundër ndodhi edhe me mua e miqtë e mi atë ditë. Pasi mbarova një punë në "Tiranë të re", thirra mikun Viron Kona në telefon dhe pas përshëndetjes e pyeta në se kishte kohë të pinim një kafe së bashku.

-Bashkim, - më drejtohet Vironi, - unë tani jam me disa miq. Pak më vonë do të të njoftoj vet se ku do takohemi.

Nuk kaloi shumë kohë dhe miku im më ftoi që të takoheshim te "Bar Opera".

-Eja, Bashkim, se jam bashkë me Kadri Tarellin, - më tha ai. U ulëm në "Bar Opera" dhe, pas përshëndetjes së zakonshme ia nisëm bisedës si dhe herë të tjera. Kemi vite që njihemi dhe, kuptohet, kemi edhe shumë për t`i treguar njëri-tjetrit. Kadriu, midis të tjerash na tregoi për përurimin e librit të tij "Misionarë të dijes", botuar vitin e kaluar. Me thjeshtësinë e çiltërsinë e tij, disi i skuqur në fytyrë, Kadriu na tha me humor:

- "Doni më për Belulin". Batuta e njohur dhe e bukur ndryshoj disi natyrën e bisedës dhe të tre vijuam bisedën për krijimtarinë. Me thënë të drejtën u ndjeva "fajtor" teksa dëgjoja miqtë e mi, që diskutonin për tematikat e përshkruara nga Kadriu në librin "Misionar në rrugën e dijes". Atë libër, Kadriu ma kishte dhuruar pothuajse ndër të parët, por unë nuk kisha gjetur kohën e duhur për të lexuar dhe thënë mendimin tim. Në një çast, Kadriu midis miqve përmendi edhe emrin e Sejdo Harkës, të cilit nuk kishte patur mundësi t'i dhuronte librin e tij. Vironi e thirri në telefon Sejdon dhe ai pas pak minutash u gjend midis nesh.

Burrë fisnik dhe fjalë pak Sejdoja, mori në dorë librin, një dhuratë e bukur për ditëlindjen e tij nga miku Kadri Tarelli.

-Urime, shumë urime Kadri dhe na dhurofshë sa më shumë libra të tillë! - uroj Sejdoja.

-Eja dhe ti Kadri nesër. Ne, një grup shokësh, do të mblidhemi nesër dhe do ta festojmë ditëlindjen e Sejdos me nga një gotë verë, - vazhdoi bisedën Vironi.

U ngritëm dhe dolëm në hollë.

-Po të përcjellim Kadri, unë dhe Bashkimi, deri te treni,- tha Vironi duke  dalë.

Takuam edhe një mik tjetër, Bardhyl Dake, edhe ai mësues, dhe, bashkërisht, nisëm të lëvizim duke biseduarën drejtim të stacionit të trenit.

-E di Kadri, - i thashë Kadriut, -u gëzova shumë që u takuam. - Si po e kalon kohën në pension?

Kadriu bëri buzën në gaz!

-Unë nuk jam tip që e kaloi kohën duke luajtur domino, por jam në aktivitet, lexoj, shkruaj...sa për librin, një pjesë të mirë e kam falur te shokët e miqtë.

- Kush fal një libër, fal pjesë nga shpirti tij!- thashë. Disa çaste ecëm të menduar,pastaj biseda u ndez përsëri. U ndava me mikun fisnik nga qyteti bregdetar Kadri Tarelli dhe mora rrugën për në shtëpi. Mendoja për librin e Kadriut dhe shkrimi për atë libër kishte nisur të përvijohej në kokën time. Gjithkush, pasi lexon një libër ka gjithmonë diçka për t'u thënë të tjerëve.

Në shtëpi i tregova shkurtimisht sime shoqe mbresat e takimit me miqtë e mi dhe mendimet që kisha për shkrimin për librin e mikut tim të mirë dhe aq dashur. Duhej ta shkruaja dhe ta botoja shkrimin, jo se isha prapa të tjerëve, por sepse ndjeja më shumë detyrim të shkruaja për atë libër. Kadriu e kishte shkruar atë libër për mësuesit misionarë të dijes, por, edhe për mua, edhe për time shoqe që është mësuese, edhe për ata mijëra e mijëra mësues të nderuar dhe të respektuar sot në Shqipëri.

"Arsimi është fortesa e lirisë, arma e demokracisë, shpresa e rinisë, mburrja e djalmërisë dhe gëzimi i shekullit. Me fat janë kombet që e mirëpresin". Henry Van Duke.

Nuk dua të shuaj kureshtjen e lexuesit, por vepra që miku im Kadri Tarelli më dhuroi është një thesar që i përshtatet titullit për njerëzit që lexojnë e shkruajnë, të cilët nuk janë gjë tjetër veçse misionar që përhapin dije dhe rritin kulturën mbarë-popullore.

Libri lexohet me ëndje, të ngjall mbresa dhe kujtime për atë punë të palodhshme që është bërë për emancipimin e shoqërisë shqiptare në përgjithësi, të cilën autori e përshkruan aq bukur sa vet jeta e përditshme.

Tarelli i sjell lexuesit një vepër të mirëfilltë shkencore, një përvojë të fituar ndër vite udhë-rrëfyse jo vetëm për brezin e ri pa përvojë, por edhe për ne shokët e miqtë e tij që zotërojmë përvojën e viteve në arsim. Në labirintet e këtij libri me anë të kapitujve do gjeni shkrime editorial, portrete, reportazhe, opinione, reçenca, shkrime letrare dhe shkrime historike.

Në parathënien e librit shkrimtari Viron Kona shkruan:

"Mjafton të kalosh me një vështrim titujt e kapitujve dhe shkrimeve të këtij libri dhe do të bindesh për aftësinë dhe kulturën e gjerë të të shkruarit të z. Tarelli, seriozitetin dhe peshën e fjalës shqipe, mendimit të shprehur bukur dhe tërheqës, fabulës që të bën kureshtar për të mësuar me padurim zhvillimin dhe përfundimin e shkrimit".

Libri publicistikë i botuar nga Kadri Tarelli është një margaritar në rrugën e dijes, një përvojë e mirë për ata që nisin rrugën e shkrimeve, një eksperiencë shumë e mirë për njerëzit që drejtojnë dhe një vepër që të çlodhë dhe të sjell kënaqësi.

"Libri mpreh mendjen dhe zbut shpirtin"! -shkruan Sokol Demaku në librin e tij "Edhe filozofia e jetës e ka kuptimin e saj". Kjo thënie e mençur e Sokolit ka shumë vlera dhe për veprën e Tarellit, i cili vjen para lexuesit dashamirës, i sinqertë dhe u dhuron pjesë nga shpirti tij me një penë të hollë dhe të mprehur mirë. Kadri Tarelli është marrë me gazetari duke botuar rreth 230 shkrime në disa organe të shtypit qendror dhe lokal, brenda dhe jashtë vendit. Tematika e tij është e larmishme. Dominojnë artikujt kushtuar arsimit.  Nuk mungojnë portretet, reportazhet dhe shkrimet me karakter historik, studimor, letrar, etj.

Mendoj se libri është kontribut i mbështetur në studime dhe shfrytëzimin e përvojës tejet të pasur të z Tarelli, i cili e përmbledh në këtë vepër artistike, një thesar që i shtohet bibliotekës së gjithkujt që lexon dhe mëson vazhdimisht.

Hidhni sytë dhe lexoni Kadriun se do gjeni veten tuaj.

Të uroj jetë të gjatë dhe na dhurofsh sa më shumë vepra, përvojë të jetës, miku im Kadri Tarelli. Urime, veç urime!

Me respekt Bashkim Saliasi

më 26.03/2025