Gani Pllana: Urnë e tretur

Gani S. Pllana

URNË E TRETUR

1.

Ty,

Të njoha rastësisht...

Lëpiheshe, shtiheshe i ditur;

Duke rrotulluar sytë,

Dhe...ike nga unë.

Ty,

Të diktova e të lexova,

Atë mendje të shterur...

Boshllëkun tënd shpirtëror.

Ndjenjat e tua tinëzare,

Si telat e vjetër të një kitare,

Këmbëkryq ulur edhe te të tjerët.

Po unë, mos isha urnë e tretur!?

Ty,

Të ngisnin, si parvaz, disa të gjorë.

Krijove një shoqëri të rrejshme,

Gjuhën e ëmbël shqipe

Shpesh e bastardoje.

2.

U ngjite shkallëve vertikale,

Dole në fron të rrejshëm,

Harrove çdo gjë,

Thuajse, je sheik.

Gënjeve, gënjeve,

Harxhove pa masë

Djersën e këtij populli,

Për shtet e LIRI!

Ti, o njeri i pa shpirt,

U ende  si fije e vjetruar qilimi!

Afrove rreth vetes ca të pastreha,

Të njoma, bonjake,

Duke i lyer për çdo natë me parfume.

I bëre për vetën,

I vure në narkozë,

Për popull krijove-apoteozë!?...

3.

Ti, harxhove pa kufi,

Paratë e fituara me djersë,

Nga minatorët e nëntokës.

Por ..., e punëtorë e fshatarë,

Nga të gjithë ne (për ty)-prrallarët.

Ti, që nuk meriton biçikletë

as kuletë,

Ti, udhëtove në çdo cep të botës,

Kinse, për të mirën e Atdheut!

Mburreshe me intervista-blofe,

Me të vërteta-boshe;

Disa naivë edhe të besonin,

Madje, edhe të glorifikonin!

Ti, e more në qafë këtë popull,

Kudo krijove gverr e skëterrë,

Në vend dhe metropoleve të Evropës,

Vizatove harta të reja,

Në dëm të Atdheut (shtetit),

Për zezonën e Arbtokës!

4.

Këtë truall të Pellazgisë,

Këtë tokë të Ilirisë...,

E kishte marrë malli

Të marrë frymë lirshëm:

Të dëgjojë shqip,

Të këndojë shqip,

Të bërtasë shqip,

Të ngrohet shqip,

Të shohë shqip,

Të shkollohet shqip,

Të zhvillohet shqip;

E jo në robëri (mjerim) e tertip?!...

Ndaj, ty populli të besoi,

Të dha votën, të përparoi...!

Por, ti popullin e zhgënjeve,

Nder e besë shkele e theve!

5.

Ti, u vure në piedestal,

Nëpër glamur, xixa e strall,

Kinse, për të ndërtuar vendin,

Prishe log-kuvend-trendin.

U korruptove,

Çdo gjë e vure mbrapsht-hata,

Edhe lirinë edhe drejtësinë,

Edhe kriteret edhe mbarësinë...

Pa kuptim e standarde,

Vetëm sa për të mbuluar,

Me ca letra, punën e pavlerë!

6.

O, i pashpirt,

O, mjeran!

Tani të doli duqi,

Po mundohesh për të ikur,

Për ku, këtë s’na e the?...

Natyra do të hakmerret,

Tradhti i bëre Atdheut,

Shpejt do të vet digjesh.

Urna jote do të tretet

Në ndonjë shpellë të largët,

Larg nga Arbëria.