| E merkure, 22.05.2024, 08:00 PM |
51-VJET NGA REVOLTA E SPAÇIT – Pajtim e Paqe midis shqiptarëve!
“A
ka mbetë ndonji shqiptar gjallë, që të mbrojë nderin e shqiptarit!”,
ishte kjo thirrja për solidaritet, që ndezi revoltën e Spaçit – 51 -vjet më
parë!
Nga
Frank Shkreli
“A
ka mbetë ndonji shqiptar gjallë, që të mbrojë nderin e shqiptarit!”, ishte kjo
thirrja për solidaritet, e cila ndezi revoltën e Spaçit. Të martën u shënua në Shqipëri 51-vjetori i
revoltës anti-komuniste prej tre ditësh, me 21 maj, 1973, në njërin prej
burgjeve më të çnjerzore të regjimit komunist gjysëm shekullor të Enver Hoxhës.
T’a kujtojmë këtë ditë me fjalët e At Zef Pllumit, njërit prej të burgosurve në
Spaç.
Në
librin e tij, “Rrno vetëm për me tregue”, françeskani shqiptar At Zef Pllumi e
kujton kështu revoltën e Spaçit: “Në kamp gjeta shumë të burgosun që i kishin
pru aty mbas revoltës së Spaçit. Prej
tyne mora vesht se ishin pushkatue Pal Zefi, Skënder Daja, Dervish Bejko e
Hajri Pashaj. Revolta e Spaçit duhet të renditet në historinë tonë kombëtare si
të gjitha revoltat e skllavëve që kërkuen lirinë, edhe pse nuk ia duelën me
fitue. Këta katër dëshmorë kjenë të parët heroj që, mbas gadi dhetë vjet robnie,
zgjuen e ndezën idealin e lirisë në këtë popull të shtypun që kishte humbë çdo
shpresë nga kultivimi i servilizmit ndaj tiranit.”
At
Zef Pllumi vazhdon tregimin se si kishte filluar revolta në Spaç, sipas të
dhënave të shokëve të tij që kishte takuar në burg: “Me 21 maj Pal Zefi, nji i
dënuem në birucë, përfitoi nga pakujdesi i policëve që e kishin lanë derën pa
çelës e duel jashtë; mandej hini në kamp, u ngjit mbi tarracën e mensës, që
shërbente si oborr. Dy policë u kujtuen për shkeljen e rregullores nga Pali,
hinë në kamp, u ngjitën në tarracë, e kapën Palin për krahi, por ai
rezistoi. Nuk donte kurrsesi me u kthye
në birucë. Atëhere të dy policët filluen
me e rrahë tmerrsisht, në sy të të gjithve. Pali lëshoi kushtrimin: “A ka mbetë
ndonji shqiptar gjallë që të mbrojë nderin e shqiptarit!”
Mbas
asaj thirrje dëshprimi, tregon At Zef Pllumi: “U çue në kambë Paulin Vata dhe
Paulo Popa, që të dy nga rrethinat e Shkodrës. Këta i paralizuen policët dhe
morën në mbrojtje Pal Zefin. Me atë
rast, të burgosurit anti-komunistë shpalosën, në terracën e burgut, një flamur
të Gjergj Kastriotit -Skënderbeut — pa yllin komunist — duke kënduar dhe duke
hedhur parrulla kundër diktaturës enveriste.
Siç mund të merret me mendë, revolta u shtyp me dhunë e gjak, shkruan At
Pllumi. Përfundimi i shtypjes së
revoltës ishte: katër nga të burgosurit u dënuan me pushkatim, 8 të burgosur u
ri-dënuan me 25 vjet shtesë, 70 të tjerë u arrestuan dhe u rigjykuan. Katër
prej tyre që e paguan revoltën me jetë kanë qenë Skënder Daja, Pal Zefi,
Dervish Bejko dhe Hajro Pashai.
Të
mbijetuarit e revoltës së Spaçit, familjet e tyre dhe mbarë shoqëria shqiptare,
vazhdon të presë me durim të Jobit biblik në këtë 51-vjetor që shteti, qeveria
dhe politika shqiptare në përgjithësi, më në fund, t’i përgjigjet me vullnet të
mirë dhe me vepra, pyetjes-kushtrim të Pal Zefit nga burgu i Spaçit 51-vite më
parë: “A ka mbetë ndonji shqiptar gjallë, që të mbrojë nderin e
shqiptarit!?” Kjo për hir të burgosurve
që humbën jetën në Spaç, por mbi të gjitha, për hir të një Shqipërie që
pretendon të jetë e lirë e demokratike.
Për hir të vërtetës historike! Për hir të drejtësisë dhe të drejtave
bazë të njeriut, për të gjithë shqiptarët pa dallim.
Krimet
e regjimit komunist kanë lenë pas një trashëgimi dhe gjurmë të tmershme dhe të
pashërueshme që dallohen qartë edhe sot në shoqërinë e sotme shqiptare, në
drejtësi dhe në politikën kunfliktuale të ditës.
Qeveritë
e njëpasnjëshme të dy partive kryesore në Shqipëri, për më shumë se 30-vjet
tashti, nuk kanë pasur guximin moral as vullnetin politik për t’u përballur me
të kaluarën komuniste të Shqipërisë, për të dënuar krimet e komunizmit, madje
as për të caktuar një ditë në vit – ashtu siç ka bërë e gjithë Evropa
ish-komuniste – për të kujtuar viktimat e pafajshme të barbarizmit komunist në
Shqipëri, siç janë të pushkatuarit e regjimit në Spaç. 51-vjet nga revolat e Spaçit, Shqipëria e
sotme, megjithëse anëtare e Aleancës Euro-Atlantike, NATO, e që aspiron të
bëhet edhe anëtare e Bashkimit Evropian është i vetmi vend ish-komunist i
Evropës Lindore/Qendrore që nuk është distancuar, zyrtarisht, nga e kaluara e
saj terroriste komuniste. Nuk është
përballur, seriozisht, me të kaluarën e mjeruar komuniste. Tirana zyrtare, deri
më sot, nuk ka dënuar zyrtarisht, krimet e regjimit barbar- komunist të Enver
Hoxhës. Dhe Kuvendi i Shqipërisp nuk ka
caktuar ende një ditë përkujtimore, kushtuar viktimave të komunizmit në
Shqipëri, ashtu siç kanë bërë vendet ish-komuniste të Evropës, me përjashtim të
Rusisë. Prandaj, ka ardhur koha, që ashtu siç hoqën yllin komunist nga Flamuri
i Gjergj Kastrioti – Skënderbeu, revoltuesit anti-komunist të Spaçit 51-vjet më
parë, të shembet njëherë e përgjithmonë edhe “muri i fundit ideologjik i
Berlinit” në Evropë. Ai “Muri i Berlinit” midis shqiptarëve. Ashtu që ajo
histori barbare të mos përsëritet. Dyertë e ferrit komunist si ato të burgut të
Spaçit nuk guxojnë të hapen më kurrë për shqiptarët!
Prandaj
është me vend që në kujtim të atyre që u pushkatuan dhe vuajtën tmeret në
revoltën e Spaçit 51-vjet më parë për liri e demokraci, por edhe të gjithë të
burgosurve të regjimit barbar sllavo-komunist të Enver Hoxhës, anë e mbanë
Shqipërisë, të vazhdojmë të shpresojmë – ashtu siç shpresonin ata -- për ditë
më të mira për të gjithë shqiptarët pa dallim: për një Shqipëri të së vërtetës
historike dhe të drejtësisë. Dhe për Pajtim e Paqë midis shqiptarëve!
Sidomos
sot, në kujtim të përgjithmonshëm të heronjve të pushkatuar të revoltës
anti-komuniste të Spaçit, 51-vjet më parë: Pal Zefi, Skënder Daja, Dervish Bejko
e Hajri Pasha.
I
përjetëshëm qoftë kujtimi i tyre ndër breza!
Foto-Kujtime
nga ceremonia e 50-vjetorit të revoltës së Spaçit, 21 maj, 2023
Presidenti
Bajram Begaj me udhëheqsit fetarë të Shqipërisë, Spaç, 21 maj, 2023
Autori
me Znj. Gentiana Sula, Kryetarja e Autoriteteit për Informim mbi Dokumentet e
ish-Sigurimit të Shtetetit