Meti Rexhepi: Përsiatje mbi maja bore

PËRSIATJE MBI MAJA BORE

(Cikël poetik)

Nga Meti REXHEPI

LEXIMI I GURIT TË ALPEVE

i shqyen shtrëngatat dhe mbetet i tëri i lëmuar

asht në mishin e shkriftë të dheut

që duke rrëfyer kohërat gurëzohet

mendjet e gurta gurin e pëlcasin

e vendosin poshtë si shtratin

të besueshmin e bartjes së peshës

nuk bartet rëndesa pa sivëllezërit e vegjël

porse e latuar nga dora e mendjes

do të dijë t`iu përshtatet shekujve

t`ua gjejë hiret e butësisë për lidhje të forta

e forta me të butën dhe koni major lartësoi plisin

lidhja e forconte skeletin në furtuna

aty frymoi dhe mendja e pajtimit latues

ajo e Maestros që ia lexonte shkrolat e damarëve

të gurit mbi të cilat do të ngriheshin muret e ngrehinës

binte çatia trarë kalbur por me themelin e pa lëkundur të frymës

*

ai që fliste me gurin ishte plaku dhëmbë-rënë

guri i kishte thënë:

jam poshtë në çdo lartësi

dhe në çdo anë

në vendin tim të durimit gjithnjë

po m`i lëvizët sivëllezërit nën mua

bërthamës së tokës

i trazohet qulli i llavës

ajo prejardhje e harruar

*

nën sytë e majës së konit vështrohet rrëshqitshëm

si rrëshqasin hareshëm rrëshqitësit faqe-kuq

mbi jorganin që ua shtronte

derisa të mos e shqyejnë gjuhët e flakës

zjarrvënësit

të bardhin jorgan nën perden e ozonit

PRAZ DE LYS - FRANCË; më 24 mars 2024

MADHËSHTIA E KANOSJES

mbi majë piramide bien tela shiu të zgjatur

kjo piramidë shkëmbore është vertikalisht e prerë

shtrembër shirat zgjasin ose shkurtojnë telat

pothuajse do të bjerë e zhveshur

kishte përzënë shkurret që t`i duken muskujt

nuk lejoi t`i lëshonin rrënjë për lëmimin e gjymtyrëve

apo gërryerjen e fytyrës

deshi dhe mbeti fytyrë e rruar e pastër

ishte ngjeshur me shtresime vakërrime flije

kryqëzoju po deshe të ngjitesh në atë kanosje

deri kur do të jetë e paepur

kundruall rrëkeve të telave të shiut të hekurt

pa jetën time e masin shekujt

tashmë ishte akt i një të harruare

si kishte dalë prej lëngatës llavë

e ngurtësuar për t`u forcuar dhe

lëngu ujor i zbutë e tëhollon damarët

rrëketë mbi muskuj ia brejnë krenarinë e egër

por ajo vijon të shfaqet e freskët pas bashkave të mjegullës

madhështi egërshane harrestare e pikës dhe e rrezes

nën këmbë i vegjetojnë kopshte e çati

gjithnjë të pajtuar me kanosjet

madhështi e një hije vigane

ec e gjeje një shoshë te Zoti për shoshitje të asaj rëre

Thones, fund-marsi 2024

DIL E ÇIL LULE TË SHPIRTIT

Dil nga ai zhguall hezitimesh

që të majmën e u bëre kaba

apo invalid dyshimesh

i ke mbyllë ndjesitë fyshtave të butë të indeve

dhomave me ajër të burgosur e u zë frymën mushkërive

rreth rrotullimeve të ideve shterpa sikur veja-vesë

dil

mos e prit zgjatjen e dorës së fshehtë

as për prarime stinësh

as prillin derisa t`i çel metaforat e luleve të egra

nën majat plis-bardha

se si të rri ajo kokë mes ngritje rëniesh

të valëve të gjakut prore

dil

çil lulet tua të shkrolave

bëju së paku një karafil

shijo këndshëm kthjelltësinë e lëngshme

njëzohu me shpërfaqjet e buzëve

puthjeve të ajrit të majës

dil gjithsesi

se mund t`i këputësh vargonjtë e lidhur në nyja

magjish pamundësie

shpërfill bidonin me ujin e nxehtë

të gomës shpinës nën këmbë vibron një gejzer

nuk do t`i presësh a do t`i riçojnë dhuntitë

ngjyrat në vetvete i ke

veçse gjeje vendndodhjen e shqisës

dil

dil edhe në rrënojat e një tume

e të një legjende sy-verbër e dhëmbërënë

vendos një gur në kalendarin e stinëve

teshat e bukura mos i ruaj do të jenë demoduar

bari mbi kokë të thinjet model thinjosh

reuma nuk ka sy por ka vesh

e para e ndien kristalizimin e pikës

erë-ëndjet bulëzimet e zverdhjet

ti shpalo pa i kapërcyer fletët e librit të jetës

dil në log

po mos iu dorëzo dijes mbi shtylla të avullta

të përshtypjes

të paska lajthitur sikurse dje mahnitja

pa ngurrime sot vrullshëm të mohuaka dinamika

dil

dhe mos iu shtang mësymjes

e ke dhe ti bukurinë tënde

jo vetëm dhimbjen

Përse më pyet:

a mund të përftoj nga shkrepjet

e armëve të mia metaforike

kundruall botës ngadhënjimtare

veçse mes përmes një pjellorie të ngastrës së pakët

dhe një maje plugu të kaltër

dil

lutjet e tua sapo formësuan

harkun rrotullor të zeros

ndoshta u mjaftove t`ua prekësh shqisat ëndjeve

mos të jesh një dru me gishta pandjesie

në pikë-prekjet e majë gonxheve

mbi pore lëkurë bore

mbi gjemba që i hap e shkrin harlisja

dil

tej asaj (rr)jete birash për dalje apo mbetje

sprovohu të këputësh pranga të ndryshkura paragjykimi

pritave të zëna andej mbulesave me të zeza të bukurisë

fito po munde mëshirën e Zotit të grabitur

ose statusin e invalidit

dil

dhe shtjere majin të tërin në arkivin e shqisave

e shqisat le të derdhen në ngastra të shpaluara

mbill vjel e pjek guxim majë mendje e plug lapsi kaltërosh

kalëro mandej le të pikojë mbi buzët tua të rreshkura

si luleshtrydhe lumturia

dil

vil gjithë ato barishte Shën Gjergji

për rruazat e baraspeshuara të gjakut

përderisa nuk i ka shtrirë kthetrat përpirëse

kuçedër e lustruar prej katrorësh betoni e pllakash qeramike

futi në shqisat e pa topitura Bleroret ekologjike

larg menysë së gatimit prej miellit ëndërrimtar

po bien kallinjtë e pritjeve të dhuntive

po bien e përpihen plasaritjeve prej frymës

ajo që sjell çmenduri

tashmë dil

e bëja fora frymës së stinës

THONES, mars 2024

MAJA PIRAMIDASH

maja maja kontraste të forta lartësie

thellësisht përulës se s`kë ku i çon e ku t`i shpiesh

përmasat tuaja më lypin hiperbola e krahasime

majë mprehtat të ftohtat piramida

lartësia juaj përzgjedh ajrin

reshjeve mbi ju dhe shirave ua ndërroni ngjyrën

përse mos të jenë të bardhë shirat

kureshtjet na i merrni në bujtinat e shtëllungave

të hapura për rrëshqitjet e pamatura

nuk duroni mbi vete jorganë të trashë

shkundet shpina juaj e pjerrtë

e ngopur e reshjet vjellin ortekë

*

nëpër stinë vizatoni plisat

të plotë e të grisur

sikurse në beteja porse me krenarinë e paepur

le të jenë dhe të egër

butësia shkrihet

krenaria e majave është gjakim i papërmbushur

kur rrëshqet vetëdija rrëpirave të stihisë

kushedi ku mund të ngulesh

mençuria e zotërimit është t`i biesh rrotull

majat të parat të përballjeve

thyejnë shtrëngatat e acarta dhe gurëzohen

nuk ka se si festohet ngadhënjimi mbi ato

dhe i shohim si mistere të dukshme

i krijoi qulli i vlimit e i ngriti aq lart zemërimi

konikë për hapje hullish të kronikës

të gjitha moteve ua përjetësojnë ftohjen matje për ngjitje

*

nga llava e moçme ikanake

shqiponja me frymë krenarie

çerdhen e lidhjes e ngrehu në kreshta

ajo e sheh tjerrjen avullore e pëlhurës

cakun e gjahut dhe pikturat naive luginës

ngre vërshëllimën zvarrë sikur një shall të zgjatur

malit të madh

dy më të vegjlit tej bashkës mjegullore

egoja ekzistenciale hedh mëshirën si glasën në hon

zogjtë hanë njëri-tjetrin

njëri mbeti t`ia shijojë jetës të ëmblin fron

*

maja piramidash

ua vështrojmë madhështinë bukurinë e egër

ndoshta do të ishim më të egër

nëse do t`i lëshonit udhë mësymjes së egërsuar

gjakimin e prekjes suaj akëcili e shkëmbeu me gjak

dhe po të arrinte në atë majë Zoti e e madhërishmja nuk prekën

shih si u përjashtuakan shtat-ngjitjet e lisave e të pishave

porse nuk paska krenari të pathyeshme në univers

*

të thepisurat maja

korrikut e gushtit doemos do t`iu bindeni

do t`ua djegin plisat

e rrëzojë regjimin dielli

ai Zot i zjarrtë që tokën simotër

e merr në vatrën e vet të mos ngrijë

uji nën këmbë të rrjedhë rrëke

përrenjtë e malit si damarët e gjakut

t`i mbushin arteriet e lumenjve

pjellorinë e faqeve të tokës

e ëndje t`i falë kozmetikës

THONES, 1 prill 2024