Demir Krasniqi: Helmimet e nxënësve në Kosovë më 1990

                                  

 

 HELMIMET E NXËNËSVE NË KOSOVË MË 1990

 

Hej, në muajin Mars, t’ vitit Nëntëdhjetë,

Mbarë Kosovën çka na e gjet,

Dhunë pas dhune e krim pas krimi –

Fëmijët tanë na i mori helmimi!

Me sy t’ etshëm kah dituria,

N’ çerdhe t’ dritës u nisën fëmija .

N’ vend të dijës dhe edukimit –

Thithën pluhurin e helmimit ?!

 

Hej, fëmijët tanë, t’ shëndoshë si molla –

Na i helmuan nëpër shkolla!

Vjellje, lot e dhembje koke –

Porsi lulet , bien për toke!

Se armiku s’ bënë hajgare –

Ka bë plan të na qet fare!

Të na ndajë n’ baza kombëtare ,

Mos me hatër , hiq pa çare !

 

Hej, ndanë konviktet studentore,

Ndanë fabrikat dhe punëtorët ,

Kudo mbjellin armiqësi ,

Mbjellin kob e mbjellin zi !

Kanë bërë plan t’ na i mbyllin sytë –

T’ shkojmë në shkolla n’ ndërrim të dytë !

N’ ndërrim të dytë e n’ ndërrim të tretë –

Të punojnë siç kanë qejf vet!

 

Hej, dora e fshehur e armikut –

Solli helmin e rrezikut,

Me metodat më mizore ,

Zbatoi n’ fëmijë, n’ qendrat shkollore !

N’ Podujevë e në Vushtrri,

N’ Ferizaj, Gjakovë, Prizren,

N’ Pejë, Gjilan e Kamenicë ,

N’ Deçan, Klinë e Mitrovicë...

 

Hej, në mbarë truallin kosovar ,

Kah ka pas nxënësi shqiptarë !...

Kështu ka ndodhë veç n’ Palestinë –

I erdh radha edhe n’ Prishtinë !

N’ vend të luleve të pranverës –

Na erdh helmi n’ prag të derës !

N’ vend të notave në ditar –

Shtrihen nxënësit në spital !

 

Hej, por ky vend gjithmonë ka burra –

Bartin t’ sëmurët me vetura .

Punojnë mjekët, kurrë nuk ndalen ,

Japin ndihma nëpër spitale .

Qitet helmi përmbi fëmijë –

Kërkojnë ndihma përmbi shtatë mijë !

N’ luftë me jetën – ndihmë të parë ,

Milicia -  n’ rrugë duke i ndalë !

 

Hej, t’ gjitha rrugët ua bllokojnë ,

Rrahin, shajnë e arrestojnë .

Edhe mjekët humanitarë –

Nëpër burgje i kanë marrë !

N’ kënde t’ rrugëve – armiqtë vëzhgojnë-

Thonë se :”Filma po xhirojnë!”...

Reporterët prej ekranit –

Lajmërojnë:”Festival të Kanit!”...

 

Hej, dora e zezë, që helmin vuri –

Thotë:”Artistë nga Holivudi”!

Disa t’ verbër nga Udhëheqësia –

Bëhen “ekspert” nga mjekësia ,

Japin lajmet me nxitim ,

Diagnozën:”SIMULIM”!

Porse, bota vet po flet –

S’ mund t’ aktrojnë mbi shtatë mijë vetë!

 

Hej, s’ ju plotësua dëshira krejt –

Për t’ hedhë helmin mbi studentë!

Ai, që hedh helmin mbi fëmijë –

Dorë fashiste e zemërzi !

Kush na e bëri – na e dimë krejt ,

Historia do t’ qet !

Do t’ turpërohet para botës ,

Për këtë krim që iu bë Kosovës !

 

Hej, me këso krimesh mizorike –

S’ hapën rrugët demokratike !

Me këso krimesh ndaj Kosovës –

Nuk mund t’ hyhet n’ dyer t’ Evropës !

Sepse dhuna dhe terrori

Shumë viktima n’ Kosovë mori !

Por mbarë bota e civilizuar –

Hej, gjithmonë ka për t’ i  gjykuar !

*****

Këtë këngë, autori e ka thurë, kënduar, incizuar dhe publikuar në vitin 1990.

Po e njëjta këngë është botuar në librin e po këtij autori:”Mallëngjime e ushtima” faqe 160, botuar në Prishtinë, më 1993.

 

                                      REZISTENCA ARSIMORE

 

                             Hej, moj Serbi, mos t’ qofshim falë –

                             Shkollat shqipe , s’ mund t’ na i ndalë!

                             Shqip lexojmë , shkruajmë e flasim –

                             Nuk ka forcë që t’ na e merr lapsin !

                                      Refreni:

                                      Arsimtarë, o arsimtarë –

                                      N’ ballë të nxënësve si pishtarë ,

                                      U treguat solidarë ,

                                      Veç për dritë t’ popullit shqiptarë!

 

                             Hej, plan – programet serbomadhe –

                             Nuk kanë vend n’ shkollat shqiptare !

                             Gjithë shqiptarët mendjehollë –

                             Çdo shtëpi e kanë bërë shkollë !

                                      Refreni:

                                      Arsimtarë, o arsimtarë ...etj.

 

                             Hej, kot e ke , ti, moj Serbi ,

                             Ti mbyllë një – hapen njëmijë !

                             Hapen dyer , hapen dritare –

                             Çdo shtëpi lind abetare !

                                      Refreni:

                                      Arsimtarë, o arsimtarë...etj.

          *****

 

          Këtë këngë, autori e thuri , e kompozoi dhe e jetësoi me nxënësit e vet, nëpër të gjitha shkollat, ku punonte si arsimtar i Kulturës Muzikore në Gjilan, që nga fillimi i viteve të 90-ta.

          Kënga është botuar edhe në librat e autorit:”Mallëngjime e ushtima”-Prishtinë, më 1993 dhe në “Shtojzovallet e Gollakut” – Prishtinë, më 2005.