Speciale » Basha
Sabile Basha: Mulla Haki Sermaxhaj - Vetëm duke e luftuar okupuesin do të jeni të vleshëm për kombin dhe veten
E diele, 05.11.2023, 08:58 PM
T'I KUJTOJMË ATDHETARËT TANË:
MULLA
HAKI EF. SERMAXHAJ- VETËM DUKE E LUFTUAR OKUPUESIN DO TË JENI TË VLEFSHËM PËR
KOMBIN, ATDHEUN DHE VETEN
(1916-
nga maltretimet vdiq më 1948)
Nga
Prof. Dr. Sabile Keçmezi-Basha
Patrioti
i madh Mulla Haki ef. Sermaxhaj u lind më 14 tetor 1914 në fshatin Hogosht,
komuna e Dardanës (ish Kamenicë). Baba kishte Selim Sermaxhaj dhe nënë Hamiden
e lindur Ragipi. Shkollën fillore e kishte kryer në vendlindje, ndërsa
Medresenë e filloi në Gjilan dhe e përfundoi në Shkup, më 1940. Në këtë qytet
kishte qëndrua mbi 13 vite. Më 1938-1939 kishte kryer shërbimin ushtarak në
Valevë, qytet në Serbi, ishte rreshter. Ndërsa nga viti 1940, një kohë kishte
punua si mësues feje në Gjilan pastaj edhe si ndihmës i Myderrizit në medresenë
e Gjilanit deri në fund të luftës.
Fliste gjuhën shqipe, serbe, turqishten dhe më pak gjuhën arabe. Edhe
Mulla Hakiu sikurse edhe shumë atdhetarë të tjerë duke e parë se vendi i tij po
gllabërohej nga okupuesi shekullor, ai
angazhohej për të mbrojtur trojet shqiptare. Ishte organizator i
mbrojtjes së kufirit të Kosovës Lindore, anëtarë i Komitetit Qarkor të Lidhjes
së Dytë të Prizrenit për nënprefekturën e Gjilanit. Më 1945 i bashkëngjitet
Lëvizjes së NDSH-së dhe zgjidhet Kryetar i Komitetit Qarkor të ONDSH-së të
kësaj nënprefekture dhe anëtarë i KQ të ONDSH-së në Shkup. Po ashtu Mulla Haki ef. Sermaxhaj ishte pjesëmarrës i
Kongresit të Katërt të ONDSH-së që u mbajt në Shkup më 1 qershor 1946. Me
zbulimin e veprimtarisë së ONDSH-së, zbulohej edhe veprimtaria atdhetare e
Mulla Haki ef. Sermaxhajt. Arrestohet më 13 tetor 1946 dhe kishte 29 vjet.
Ishte i martuar dhe kishte një fëmijë.
Sipas
aktgjykimit të Gjykatës së Qarkut të Gjilanit me nr. P. Nr. 18/47. Haki ef. Sermaxhaj ishte arrestua më 13 tetor
1946. Pas arrestimit e dërgojnë në burgun hetues të Ferizajt. Pas maltretimeve
e torturave të gjata në burgun e Gjilanit, duke u marr në hetuesi në kohë e pa
kohë në orët më të imta të natës. Ai u mor
në pyetje me 4 gusht dhe me 13 tetor 1946. Në pyetje e kishte marr
majori serb Dimitrije Kollkoviq, që ishte “ekspert” për dhunë e terrorizim ndaj
shqiptarëve. Mulla Haki efendi Sermaxhën e sjellin para gjyqit të dërrmuar dhe
të sëmurë nga dhuna që kishin ushtruar ndaj tij. Tregojnë pjesëmarrësit e
procesit gjyqësor se ai e kishte shumë të vështir edhe qëndrimin në ulësen e
tij në gjyqe. Megjithatë gjyqi kishte filluar procesin gjyqësor në Gjyqin e
Qarkut në Gjilan, në përbërje të këshillit penal të përbërë prej kryetarit të
gjyqit Zaharije Orgjinikidze dhe anëtarëve të këshillit gjymëtarëve: Stane
Damjanoviq dhe Nezir Rrahman Doda, si anëtar të këshillit dhe procesmbajtësit
Millorad Nikolletiq në lëndën penale kundër Haki Taibit për shkak të veprave
nga neni 3 pika 7, 8 e Ligjit për vepra Penale kundër popullit dhe shtetit, i
cili gjendet në paraburgim, ndërsa e mbron Petar Todoroviqi, avokat nga
Gjilani, në bazë të hetuesisë së mbajtur më 26 mars 1946, ndërsa aktpadinë e ka
përfaqësuar i autorizuari i prokurorisë për Kosovë në Gjilan, Ahmet Mehmeti dhe
në bazë të propozimit të padisë përfundimtare ku do të shpallet fajtor, si dhe
propozimi i mbrojtësit ndaj të akuzuarit që të jetë i dënuar sa më lehtë, ka
marr këtë vendim.
Në
procesin gjyqësor të Gjilanit iu shqiptua dënimi prej 20 vitesh burg të rëndë.
Duke e akuzuar se ai ishte fajtor se në muajin korrik 1946, kishte vu kontakte
me KQ të Organizatës Nacional Demokratike Shqiptare në Shkup dhe po ashtu ka
marrë pjesë në kongresin e IV-të të organizatës, dhe nga anëtarët e saj u
caktua anëtarë i Komitetit Qendror të NDSH-es, me seli në Shkup. Po aty, Haki
ef. Sermaxhaj mori edhe udhëzimet e para
nga Komiteti Qendror dhe u caktua si përgjegjës për të formuar komitetet e
organizatës të NDSH-së në rajonin e Gjilanit nga të cilat më vonë ka dërguar
raporte për punën e komiteteve në rrethin e Gjilanit.
Veprimtaria
patriotike e Haki ef. Sermaxhaj ishte e shumtë dhe e bujshme. Ai kishte punuar
dhe ishte në kontakt të vazhdueshëm me Maliq Sahitin dhe me Rexhep Shemë
Dajkocin. Bashkëpunonte ngushtë me Halim Oranën dhe me Kemajl Skenderin. Hakiu
gjatë pjesëmarrjes në punimet e kongresit të katërt në Shkup, nga Kemajl
Skenderi kishte marrë një proklamatë që ta shpërndaj në Anamoravë. Pas kthimit
nga kongresi ai kishte mbajtë një mbledhje me shokët Maliq Sahitin dhe Rexhep
Dajkocin, duke iu përcjell direktivat që i kishte marr dhe në atë mbledhje
marrin qëndrim që të formohet komiteti i NDSH-së në Gjilan dhe komitetet në
fshatra të Anamoravës. Dhe ishte me prioritet që sa më shumë njerëz të
angazhojnë në radhët e ONDSH-es. Po ashtu u formua komiteti i rrethit të
Gjilanit dhe në të u angazhuan që të tre: Haki ef. Sermaxhaj, Maliq Sahiti dhe
Rexhep Shema. Për kryetar u zgjodh Haki ef. Sermaxhaj, ngase ishte i
shkolluar dhe e kishte titullin e
Myderrizit.
Pas
përfundimit të punimeve të Kongresit, Haki ef. Sermaxhaj, posa arrin në Gjilan
i rreket punëve me përkushtimin më të madh. Me shokët formon komitetet të
shumta në terren dhe intensivisht bënin propagandë për përfshirjen e anëtarëve
të rinj në organizatën e NDSH-së. Atdhetari Haki ef. Sermaxhaj, shpesh iu
thoshte shokëve e popullit se: Vetëm duke luftua armikun, dhe duke qenë në
radhët e NDSH-së do të jeni të vlefshëm për kombin, atdheun dhe vetën. Vetëm me
anëtarësim në radhët e kësaj organizate do të kryeni një detyrë të shenjët
kombëtare dhe do të jemi të lirë nga zgjedha e huaj etj.
Për
të funksionuar puna më mirë në terren, ata ndërmorën dhe bënë shumë ndryshime
organizative, dëshmon Kemajl Skenderi në hetuesi kur thoshte se: ” Para
Kongresit IV komitetet e fshatrave dhe të komunave nga rrethi i Gjilanit ishin
të lidhura drejtpërdrejt me Komitetin Qendror të NDSH-së në Shkup, e jo me
komitetin e rrethit të Gjilanit. Kjo formë pune na pengonte, prandaj prej
kongresit të IV, Haki ef. Sermaxhaj
ishte udhëheqës kryesor për rrethin e Gjilanit, dhe në këtë aspekt punët dhe
organizimi i punëve ishte më i suksesshëm në çdo drejtim të aktivitetit.
Si
obligim tjetër, që morën pjesëmarrësit e kongresit, ishte edhe dokumenti “Skema
organizative” dhe “Programi i LPLTSH” që nga një kopje e morën me vete, dhe se
secili e kishte për obligim, që në mbledhjet e ardhshme ta diskutojë me
anëtarët e tjerë të komiteteve, që ata të japin sugjerime dhe ta shpërndanin
ilegalisht në terren. Obligimi ishte që çdo veprim i më vonshëm që do të kryhej
si bazë do ta kishte dokumentin në fjalë, të cilit do t’i përmbahen me
përpikëri.
Haki
ef. Sermaxhaj në Shkup kishte shkua edhe njëherë tjetër, dhe mu atëherë kishte
raportua me gojë për punën, formimin dhe angazhimin e komiteteve në Gjilan dhe rrethin. Ai i kishte informua se
gjatë kësaj periudhe kishin arritur që të formonin komitete në komuna dhe shumë
fshatra të Gjilanit dhe gjatë kësaj periudhe kishin grumbullua mbi 292 pushkë,
8 mitraloz të lehtë dhe 3 minahedhës në terren. Pas këtij raportimi, aktiviteti
i anëtarëve të organizatës shtohet dukshëm dhe si epiqendër e veprimtarisë në
këtë anë ishte vet Haki ef. Sermaxhaj. Pas kësaj u shtua aktiviteti në grumbullimin e ndihmave si në veshmbathje, në ushqime dhe në armatim
për luftëtaret që luftonin në male etj.
Qysh
në fillim të vitit 1946, me gjithë angazhimin e forcave të mëdha ushtarake dhe
organeve të ndjekjes, me gjithë dhunën, vrasjet, burgosjet, aktiviteti
politiko-ushtarak i Lëvizjes së Rezistencës Shqiptare antijugosllave jo vetëm
që nuk u shua, por përkundrazi, vazhdoi luftën për lirimin e tokave shqiptare
në kushte të reja të riorganizimit. U zgjerua rrjeti organizativ i KQ të
ONDSH-së, në Shkup, me formimin e komiteteve të reja në Kosovë e Maqedoni, duke
u shndërruar në lëvizje masive. Duhet cekur se edhe vet krerët e OZN-së u
detyruan të pranonin se atëbotë në kuadër të Lëvizjes së Rezistencës Shqiptare
antijugosllave, të udhëhequr nga KQ i ONDSH-së, vepronin mbi 30.000 mijë veta,
ushtar, ndihmëtarë e bashkëluftëtarë, pra anëtarë aktiv, të organizuar në 54
komitetet dhe njësi të shumta guerile në territoret shqiptare nën okupimin
jugosllav. Këtë të dhënë e vërteton edhe NDSH-isti i njohur nga Kaçaniku,
Rexhep Bunjaku , kur thotë se “Sipas evidencës dhe të dhënave që i kishte
sekretari i KQ të NDSH-së në Shkup, në maj të vitit 1946, u theksua se anëtar
aktiv të komiteteve të qyteteve dhe të fshatrave janë 30.000 veta”
Në
pranverë të vitit 1946, në Gjilan u formua Komiteti i Rrethit i ONDSH-së, i
cili në mënyrë të drejtpërdrejtë ishte i lidhur me Komitetin Qendror të NDSH-së
në Shkup. Vlen të spikatet se në këtë komitet ishte përfshirë një numër i madh
i intelektualëve të asaj ane, një pjesë e madhe e tregtarëve dhe një numër i
konsideruar i nëpunësve, që punonin në organet shtetërore, se fundja edhe në
Programin e NDSH-së, ishte e cekur se sa më shumë anëtarë të NDSH-së, të futen
në radhët e partisë komuniste, të pushtetit, që sa më lehtë të zbulohen
qëllimet e pushtuesit. Vlen të përmendim se anëtarë të Komitetit Qarkor të
Gjilanit ishin: Myderriz Haki Efendiu (37 vjeç), Hamdi Berisha (20 vjeç), Maliq
Sahit Çollaku (38 vjeç), Mumin Jakupi (30), Ramadan Agushi (26 vjeç), Jakup
Malisheva (40 vjeç), Arif Salihu- Rogaçica (40 vjeç), Mulla Riza Osmani ( 42
vjeç) dhe Destan S. Budrika (33 vjeç). Nga radhët e kësaj kryesie, dy anëtar
ishin edhe anëtarë të KQ të NDSH-së në Shkup si: Myderriz Haki Taib Efendiu dhe
Hamdi Mulla Ymer Berisha. Për nga mosha, anëtarët e Komitetit Qarkor të
Gjilanit ishin relativisht të pjekur për të gjykuar dhe relativisht të rinj për
të zhvilluar aktivitet në terren.
Sipas
të dhënave që kemi, del, se veç ONDSH- që vepronte në Anamoravë, në këtë teren
në mënyrë mjaft aktive veproi edhe Komiteti Demokratik i Rinisë Shqiptare e
cila kishte shtrirë aktivitetin e saj deri në fshatrat e Dardanës (ish-
Kamenicë). Këtë komitet e udhëhiqte Hamdi Berisha, Haki Efendi Sermaxhaj,
Ramadan Agushi, Destan Budrika, Jakup Malisheva etj.
Haki
ef. Sermaxhaj, pasi se nuk kishte qenë mirë me shëndet edhe në Shkup kishte
kërkua që të lirohej prej udhëheqësit të komitetit, por kryesia e KQ të NDSH-së
në Shkup kishte marr qëndrim që kërkesën e tij ta shqyrtonin më vonë.
Ndërsa,
në mbledhjen që e thirri ai vet, menjëherë, posa u kthye nga Shkupi, myderrizi
kërkoi që të lirohet nga pozita e kryetarit të Komitetit Qarkor, duke propozuar
që kryetar operativ, të emërohej Rexhep Shemë Dajkoci, personalitet aktiv dhe i
vendosur. Myderrizin e donin dhe e çmonin shumë anëtarët e komitetit,
megjithëse iu vinte vështir që ai të largohej nga vendi i kryetarit, me
sugjerimin e të pranishmëve, Rexhep Shema do të pranojë formalisht postin e
kryetarit, sa për ti kryer punët në terren, ku nuk mundte të shkonte Haki Efendiu,
kurse kryetar nominal i komitetit, do të mbetet edhe më tutje Myderriz Haki
Efendiu . Sipas të dhënave që ekzistojnë, mund të konkludojmë se fal Rexhep
Shemës dhe Maliq Sahitit, gati në të gjitha fshatrat e Anamoravës u formuan
komitetet e NDSH-së .
Lidhur
me mbajtjen e Kongresit të Pestë të NDSH-së, anëtarët e Komitetit Qarkor të
Gjilanit dhe anëtarët e tjerë të NDSH-së në Anamoravë ishin njoftuar përmes
Kemajl Skenderit. Ky komitet aty nga 21 korriku, kishte mbajtur mbledhjen e
kryesisë. Kjo mbledhje është mbajtur në shtëpinë e Maliq Sahitit, po aty u
aprovua vendimi për mbajtjen e kongresit. Nga ky Komitet u caktuan edhe
delegatët të cilët do të marrin pjesë në të siç ishin: Rexhep Shema- Dajkoci,
Hamdi Berisha dhe nëse kishte mundësi Myderriz Haki Efendiu, ndërsa Maliq
Çollaku e kishte propozuar edhe Ramadan Agushin, por ky ato ditë nuk kishte
qenë mirë me shëndet, prandaj edhe nuk kishte mundur të marri pjesë në Kongres,
ku do të mblidheshin krerët e ilegales shqiptare.
Situata
e krijuar si brenda ashtu edhe jashtë kufirit, dhe gjendja e rëndë për
shqiptarët që ngelën jashtë shtetit amë – Shqipërisë, imponoi që brenda një
kohe të shkurtër LNDSH-ja, të mbante tre kongrese. Kongresi V , u thirr të
mbahet më 25 qershor 1946 në malet e Blinajës së Drenicës, por për të humbur
gjurmë nga organet e sigurimit jugosllav lajmërohet se do të mbahet në Kozmaç.
Kjo taktikë që u përdor nga ana e udhëheqësish së NDSH-së, pati sukses, sepse
kongresi u mbajt pa u zbuluar nga organet e ndjekjes. Në kongres merrnin pjesë mbi
250 delegatë, andaj edhe llogaritet se ishte më masivi në ilegalen shqiptare të
Kosovës.
Në
gjysmën e dytë të vitit 1945-1946, organet e ndjekjes duke parë aktivitetin e
shtuar të forcave të rezistencës, filluan të shtojnë ndjekjet dhe ndërruan
taktikën e të hetuarit. Po në këtë vit, organet e ndjekjes arritën gati-gati të
depërtojnë në të gjitha grupet, që vepronin në ilegalitet. Kështu sipas disa të
dhënave thuhej se për një kohë të shkurtër u likuiduan 15, dhe u plagosën 12
prijës dhe personalitete të rëndësishme të grupeve të armatosura që bënin
rezistencë të hapur kundër okupuesit. Me qëllim që në mbarim të vitit 1946 të
kalohet në aksione të gjëra kundër lëvizjes së rezistencës. Aksionet më vonë
vazhduan me arrestimin e jatakëve dhe mobilizimin e gjerë të masave popullore
të shoqëruara me aksione urgjente ushtarake.
Në
prag të mbajtjes së Kongresit, më 14 korrik, 1946, burgoset Hamdi Berisha dhe
dy ditë më vonë arrestohet pjesa më e madhe e anëtarëve të KQ të ONDSH-së në
Shkup, prandaj në Kongresin e Blinajës si përfaqësues i Komitetit të Rrethit të
Gjilanit morri pjesë vetëm Rexhep Shema, kurse në emër të veprimtarëve të
NDSH-së të anës së Dardanës, me propozimin e Rexhep Shemës , mori pjesë Bajram
Kryeziu nga Rogana (Rogaçica). Ndërkaq në emër të forcave të armatosura të
rezistencës së Kosovës Lindore mori pjesë Shytë Mareci, me 3-4 përcjellës.
Gjykimi
i Haki ef. Sermaxhës u mbajt ndaras nga grupi i tij ngase hetuesit e kishin
malltretuar dhe rrahur brutalisht dhe ai ishte shumë keq me shëndet. Ishte i
shtrirë në spitalin e Gjilanit dhe kishte humbur shumë në peshë. Procesi
gjyqësor që u mbajt me 26 mars 1947, në
Gjykatën e Qarkut në Gjilan, ndërsa aktgjykimi me numër P. Nr. 18/47 u shpall
me 27 mars 1947. Pas shqiptimit të dënimit, atë e dërgojnë për mbajtjen e
burgut, në burgun më famëkeq në
Mitrovicë të Sremit. Nga maltretimet e
mëdha që pati nga gardianet dhe nga mungesa e kujdesit mjekësor dhe nga
kushtet tejet të vështira, atdhetari Myderriz Haki ef. Sermaxhaj, vdes më 27 mars 1948, vetëm pas
8-9 muajve qëndrimi në spitalin e Burgut të Mitrovicës së Sremit. U varros nga
shokët e burgut në varrezat e Burgut të Mitrovicës së Sremit.