| E enjte, 01.06.2023, 08:00 PM |
Prof. Blerim Latifi:
Para
se ta çojmë kryet përpjetë dhe të themi se na nuk nijmë as për kral e as për
mbret, është mirë me i përkujtu këto si më poshtë:
Pse
dështoi Lidhja e Prizrenit?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk ishte në anën e saj.
Pse
Kosova mbeti nën Serbi pas vitit 1912?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk ishte në anën e saj.
Pse
Kosova iu rikthye Serbisë pas Luftës së Parë Botërore?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk e kërkoi të kundërtën.
Pse
dështoi kryengritja e Azem Bejtës ( 1919-1924)?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk e përkrahu atë.
Pse
dështoi kryengritja e Shaban Polluzhës (1945)?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk e përkrahu atë.
Pse
Kosova sërish u la nën Jugosllavi në vitin 1945?
Sepse
asnjë fuqi e madhe nuk e kërkoi të kundërtën.
Pse
Shqipëria arriti të dilte si shtet i pavarur nga gërmadhat e Perandorisë
Osmane?
Sepse
Austro-Hungaria dhe Italia, si dy fuqi të mëdha europiane, e deshtën këtë gjë.
Pse
kryengritja e UÇK-së pati sukses?
Sepse
e përkrahën fuqitë perëndimore
Pse
Kosova u bë shtet i pavarur me 2008?
Sepse
u përkrah nga ShBA-të dhe fuqitë e tjera kryesore të botës perëndimore.
Për
të ecur vetë, duhet të rritesh!
Por
shtetet e vogla, duke qenë se janë dhe mbesin të vogla, kurrë nuk do të mund të
ecin vetë.
Nëse
e provojnë, shpejt kanë me humbë rrugën në pyllin e errët e me plot rreziqe të
gjeopolitikës.
__________
Nuk
janë në pyetje disa ndërtesa komunale dhe ushtrimi brenda tyre i mandatit të
kryetarëve të zgjedhur. Është në pyetje diçka tjetër: kemi ardhur para momentit
vendimtar kur duhet të thuhet një po ose një jo finale për autonominë e serbëve
në Kosovë, e cila po fshihet prapa termit "Asociacioni i komunave me
shumicë serbe". Amerika po na e kërkon një gjë të tillë, por askush në
Prishtinë nuk po ka zemër me dalë me thanë se unë jam pro kësaj kërkese.
Natyrisht, barra e përgjigjes aktualisht bie mbi kryeministrin Kurti, i cili po
mundohet t'i bishtnojë përmbushjes së kërkesës amerikane, madje edhe duke bërë
veprime të paparashikueshme dhe me rrisk të madh. Këtu qëndron thelbi i çarjes
që po ndodhë mes tij dhe Washingtonit, çarje e cila sigurisht që bartë në vete
rreziqe serioze për qëndrueshmërinë edhe ashtu të brishtë të shtetit tonë.
Krejt të tjerat janë vetëm gjëra të dorës së dytë e të tretë.
Arsyet
se si dhe pse amerikanët u bindën se Kosova duhet t'i japë një autonomi pakicës
serbe, do t'i marrim vesh më vonë. Tash për tash një gjë mund të thuhet me
siguri: konstruksioni i Kosovës si shtet multietnik dhe unitar, po shembet nga
themelet.
__________
Me
vite kemi bërtitur se në veri veprojnë struktura paramilitare të Beogradit, e
jo qytetarë të rëndomtë që janë të pakënaqur me shtetin e Kosovës. Kurrë s'na
kanë marrë seriozisht. Sidomos burokracia e Bashkimit Europian. Kulmi ishte dje
kur një eksponente e kësaj burokracie, Viola von Cramon, i ofendoi policët e
Kosovës duke u thënë se "çfarë dreqin po bëni këtu, ku po e shihni
rrezikun?" Sot paramilitarët e Beogradit nuk mundën më të fshihen pas
termit "qytetarë serbë", hoqën maskat e rreme politike dhe u sulën
mbi pjestarët e KFOR-it me brutalitetin e tyre tradicional të kohës së Millosheviqit.
Siç
e dimë këtij brutaliteti, në Ballkan, veç kroatët i kanë ardhur hakut dhe janë
në gjendje edhe tash t'i përgjigjen në mënyrë adekuate. Ne nuk jemi, sepse as
nuk e kemi forcën e kroatëve, as nuk punojmë seriozisht që ta kemi, dhe as nuk
e duam vendin tonë siç e duan ata të tyrin. Prandaj edhe na duhet ndihma e
KFOR-it.
Dhe
për aq kohë sa do të jemi të tillë, qyqarë dhe patriotë të rremë, Serbia do të
vazhdojë të tund hanxharin e saj, ndërsa Perëndimi, në përpjekje për ta
qetësuar, do të vazhdojë të na bëj presione për t'i bërë lëshime asaj.
Politika
në fund të fundit s'ka të bëj me moralin, por me fuqinë. Në këtë kontekst, ai
që është i dobët, gjithmonë e paguan koston më të madhe në lojën e interesave.
Sot u gjakosën ushtarët italianë për të mos lejuar që policia jonë të
turpërohej e gjakosej nga njësitë paramilitare të Beogradit, por, nesër, fare
lehtë, ata mund të mos të gjenden aty dhe atëherë dihet se cili do të jetë
rezultati i ndeshjes.
Mjerimi
ynë nuk është vetëm mjerimi i pafuqisë fizike. Është edhe mjerimi i pafuqisë
politike. Të paaftë për zgjidhje policore dhe të paaftë për zgjidhje politike.
Veç ndonjë mrekulli mund ta na nxjerr nga ky mjerim. Por, siç dihet, politika
është një territor ku mrekullitë ndodhin rrallë, për të mos thënë se nuk ndodhin
kurrë.
Shtetet
dhe kombet mbahen me dituri dhe atdhedashuri. Ne kemi deficit të madh të të
dyjave. Prandaj do të vazhdojmë të vuajmë.